Jasmijn de Bruijn: “Trek eens je eigen opvattingen in twijfel”
DressuurBron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)
Aanvulling
“De aanleuning vind ik een heel interessant fenomeen, alles komt er in samen; rijtechniek, harnachement, hoe het paard gemanaged is en hoe de interactie tussen paard en ruiter is. In de meeste gevallen is een ander bit/optoming -bitloos kan ook een uitkomoest zijn- nooit de oplossing op zichzelf, maar kan het wel een schakel zijn naar een betere communicatie tussen paard en ruiter. Juist doordat je alle facetten meeneemt in een bitfitting, kun je gerichter advies geven. Het is dan een mooie aanvulling als je als bitfitter ook instructie kunt geven.”Vertaling naar de paardensport
“Als projectmanager had ik in de zorgsector veel te maken had met strategische en maatschappelijke vraagstukken. Dat vond ik altijd een heel boeiend aspect van mijn functie en ook al ben ik met dat werk gestopt, de vraagstukken en de thema’s hebben nog altijd mijn interesse. Ik vind het ook heel interessant om maatschappelijke vraagstukken te vertalen naar wat dit betekend voor de paardensport. Om die reden ben ik The Conscious Equestrian begonnen. Eerder schreef ik wel eens wat content voor hippische ondernemers, maar via The Conscious Equestrian doe ik dat nu onder mijn eigen naam.”Eilandje
“In mijn blogs wil ik mensen laten nadenken over situaties waar ze in de paardenwereld dagelijks mee te maken hebben. Het schrijven is voor mij ook wel een uitlaatklep. Als je nu naar de paardenwereld kijkt is het best een gesloten, niet transparante sector, waarbij veel mensen nog op hun eilandje zitten. Terwijl er vanuit de maatschappij steeds kritischer naar de paardenwereld wordt gekeken. We moeten niet op ons eigen eilandje blijven zitten, maar nadenken hoe we op deze kritiek reageren. Het is belangrijk daarbij dat de sector het eens van een afstandje gaat bekijken en niet krampachtig vast blijft houden aan iets wat we al jaren zo doen.”In twijfel trekken
“En zoals een eerdere slogan al luidde begint een betere wereld ook nu weer bij jezelf. We zijn ons vaak niet bewust van onze opvattingen en overtuigingen en heel snel geneigd direct te oordelen. Maar je wordt pas wijzer in dialoog met de ander. Dus als je je eigen opvattingen en je horsemanship wil aanscherpen en uitdagen is het belangrijk dat je een nieuwsgierige houding aanneemt. Stel vragen en durf je eigen opvattingen eens in twijfel te trekken en laat je eigen visie eens los. Probeer eens het perspectief van de ander te ontdekken. Ga eens uit van het positieve. Ga eerst eens op zoek naar wat je gemeenschappelijk hebt, in plaats van te zoeken naar de verschillen en die uit te vergroten.”Voorbeelden en tips
“Ik zal een voorbeeld noemen: je ziet een paard dat achter de loodlijn loopt. Dat heb je dan geobserveerd. Vaak hebben mensen daar meteen een oordeel over. Maar hoe interpreteer je dat? Je kunt ook verder kijken en je kunt zelf ook afvragen: Is dit altijd zo of is het een momentopname? Is het de situatie die er nu voor zorgt dat het paard achter de loodlijn loopt? En vraag hoe de ruiter het zelf ziet? ga de dialoog aan. Misschien was het eerst veel erger en is de ruiter er al hard bezig dit op te lossen. Een ander mooi voorbeeld is dat we alles willen weten over het gedrag en de belevingswereld van een paard, maar kijk eerst eens in de spiegel en naar je eigen gedrag en belevingswereld.”Total-breakdown
“Ik denk namelijk dat we als mensen in deze huidige snelle prestatiemaatschappij snel het contact met onszelf kwijtraken en dat we daar vaak niet van bewust zijn. Voor mijzelf was er ook een ‘total-breakdown’ voor nodig voordat ik besefte hoe lang ik signalen van mijn eigen lijf niet opgemerkt had. Als je meer bewust bent van je eigen belevingswereld en meer in contact bent met jezelf, dan kun je ook beter contact maken met je paard en sta je meer open voor zijn signalen. Dan kun je hem on een betere en bewustere manier de leiding, verzorging of liefde geven die hij op dat moment nodig heeft. ”Dialoog
“De meeste (online) discussies lijken in de verste verte niet op een dialoog. Het is alleen maar aanval en verdediging, niet productief en ook niet verhelderend. Het is schadelijk. Zowel op persoonlijk niveau als voor de sport. Het draagt nergens aan bij. Juist een echte dialoog leidt tot nieuwe ideeën, samen puzzelen en onderzoeken hoe we het nog beter kunnen doen voor onze paarden is interessant en leuk en nog belangrijker; het verbindt.”Geen bewondering zonder publiek
“Ik geloof dat als de paardenmensen, maar ook de mensen in het algemeen, op deze manier eens kritisch naar zichzelf kijken de veranderingen positief zullen zijn. Hierdoor zal de paardensport in een positiever daglicht komen te staan, omdat je elkaar binnen de paardensport niet meteen afvalt. En als we dat samen uitdragen staan we sterk. Anderen overtuigen is lastig, maar je kunt met je eigen gedrag laten zien hoe belangrijk het parToenerschap met een paard is. Doen we dat met elkaar dan komen we een heel eind. We zijn niet allemaal maar individuele paardenmensen die van hun paarden houden. Je bent onderdeel van een groter geheel. Bedenk bijvoorbeeld goed dat er geen sport is zonder vrijwilligers, maar ook geen bewondering zonder publiek...”
Paarden-welvaartsziekten
“Ik denk niet dat alles nu heel slecht gaat, maar dat we op een punt zijn belandt dat we niet zo goed meer weten hoe het beter kan. Vroeger gingen de paarden net als mensen dood aan oorlog, honger en infectieziekten. Nu is er heel veel kennis over het goed managen van paarden en kunnen we paarden medisch gezien heel goed behandelen, maar hebben paarden dezelfde welvaartsziekten als mensen. Ze kampen bijvoorbeeld ook met obesitas, insulineresistentie (diabetes) en stress. We kunnen het welzijn van paarden niet los zien van ons eigen welzijn. Hoe wij het parToenerschap met ons paard zien is een reflectie van hoe wij onszelf zien. Wij als mensen zitten nu ook in een overgangsfase naar een nieuw tijdperk. Daarom gaan we anders naar zaken kijken en dus wordt het ook tijd om anders naar het parToenerschap met ons paard te kijken.”Goed hoeft niet altijd nog beter
“We zitten nu nog in het digitale/prestatie tijdperk, en het paard is toch een soort statussymbool geworden die moet voorzien in onze behoefte aan status en erkenning. Maar ons denken en onze hele economie is gericht op constante groei en wellicht komt nu meer het besef dat groei niet tot in het oneindige door kan gaan. Daarom zijn het klimaat en het milieu nu ook zulke actuele thema’s. Als we dat vertalen naar de paarden, dan kun je je afvragen of we paarden kunnen fokken die nog sneller, hoger of spectaculairder kunnen, om steeds maar in onze behoefte aan waardering en erkenning te kunnen voorzien. Wanneer is die behoefte vervuld en kunnen we zeggen? Het is goed zo? Zie ook bovenstaande pyramide van Maslow vertaalt naar de paardenwereld.”Onrealistische ideaalbeelden
“Deze prestatiemaatschappij wordt gevoed door social media, waarop veelal de ideaalbeelden worden getoond. Alles moet en kan nog beter en dit gaat ten koste van hoe je naar je paard kijkt. Je ziet het meer als een manier om te laten zien hoe goed je bent en zien veel dingen die de paarden voor ons doen als vanzelfsprekend. Nu meten we succes vooral af aan de hand van prijzen, winstpunten, geld en niveau’s, geheel in lijn met de harde prestatiemaatschappij. Maar wat als we anders naar succes kijken? De definitie van succes zou zoveel breder kunnen zijn waardoor er veel meer recht wordt gedaan aan het parToenerschap met ons paard. Succes wordt nu vooral gekoppeld aan sportieve prestaties, maar worden de grootste overwinningen niet buiten de wedstrijdring gehaald?”Beste versie van jezelf
“Ogenschijnlijk kleine stappen in de training die feitelijk mijlpalen zijn voor jou en je paard of je paard na een vervelende periode van blessures of ziekte weer helemaal gezond en happy krijgen. En wat te denken van de overwinningen op onszelf? Door het omgaan met paarden leren we over leiderschap, verantwoordelijkheid, communicatie en parToenership. Paarden kunnen ons helpen de beste versie van onszelf te worden, om dat topje van die piramide te bereiken. Ongeacht wat voor stroming, niveau of discipline we beoefenen met onze paarden. Ongeacht of we dat in competitieverband doen of niet. De definitie van succes zou zoveel breder kunnen zijn dan alleen winstpunten en prijzen, en door daarvoor meer oog te hebben worden we als ruiters ook meer bewust. Door anders te kijken naar succesvol zijn kan er misschien een nog betere balans ontstaan tussen onze menselijke behoeften en de behoeften van onze paarden. Die zijn namelijk van invloed op elkaar en dat is precies waar de laatste stap van de piramide over gaat; het bewustzijn dat alles met alles samenhangt en we allemaal onderdeel zijn van een groter geheel. Wil je mijn blogs lezen? Neem dan eens een kijkje op: www.theconsciousequestrian.nl.” (CdB)Foto: Privébezit
[adrotate banner=”945”]
