Blog Liz Barclay l Het moderne dressuurpaard en zijn toekomst

25 september 2020, 00:00 Dressuur

Wat is ook alweer de leeftijd wanneer een paard uitgegroeid is? Wat doet het laterale werk op te jonge leeftijd met gewrichten? En ook, hoeveel mooier en extravaganter kunnen de Nederlandse dressuurpaarden nog worden? Dat vraag ik mij af. Velen bouwen hun toekomst op de ruggen van deze paarden. Paarden die ongelofelijk veel te geven hebben en waar wij van genieten.

Nederlandse Dressuur Kampioenschappen

Ook nu weer, na net wat spectaculaire proeven van de Nederlandse Dressuur Kampioenschappen te hebben bekeken, zit ik even bij te komen. Ja, soms had ik doodgewoon een brok in m'n keel. Die prachtige glimmende paardenlijven met benen die dingen konden doen die we een aantal jaren geleden niet voor mogelijk hadden gehouden. De glanzende ogen in het edele hoofd meer dan alert en de oren evenzo. Iedere spier en pees aangespannen om de ruiter te dienen.

Het boek over dressuur

Ik werk in Cornwall al zo'n dertig jaar voor het merendeel met engels gefokte paarden. Zo nu en dan komt er een warmbloed voorbij en dan herken ik het weer. Het gemak waarmee het dier het opneemt, gehoorzaamt, ik doe dan werkelijk een zucht van verlichting. De herkenning van het soort karakter waarmee ik ben opgegroeid. Het lijkt of ze het boek over de dressuur zelf gelezen hebben. Waar je je been neerlegt, je zitbeenknobbel laat zakken, ze snappen het en doen het gewoon. Ik verzin dit niet, zo maak ik dit al jaren mee.

Hengstenkeuring Den Bosch

Inmiddels ben ik weer een aantal keren voor de hengstenkeuring in Den Bosch op en neer gekomen en heb het geluk gehad daar met een aantal zeer welbespraakte heren te zitten die veel ervaring in de paardenfokkerij hadden. Ik heb dus veel geleerd en werkelijk m'n ogen uitgekeken. Mijn eerste reactie was, jeetje, wat lopen we in Engeland ongelofelijk ver achter. Het is werkelijk niet te vergelijken. Maar toch, er begon iets ongemakkelijks kriebelen ergens in mijn brein.

De muziek, de zadels, de bloemen en de champagne

Na de ochtend met de jonge hengsten het middagprogramma. De manier waarop bepaalde onderdelen bewust leken te zijn opgezet met bijbehorende keiharde muziek om op de emoties van het gretige publiek in te werken. Al die zadels met die enorme kniewrongen omdat die paarden anders werkelijk niet meer te zitten zijn. En dan de veiling met de enorme bedragen en de bloemen en champagne door jongedames in strakke jurkjes naar de stralende kopers gebracht. De schijnwerpers erop, natuurlijk. Zo maar een paar observeringen, maar wel observeringen die een plaatje maakten waardoor ik me verscheurd begon te voelen.

Verscheurd

Verscheurd, omdat ik net zoals de rest enthousiast mee stond te stampen, me mee liet slepen met de emoties. Verscheurd, omdat ik het gevoel had dat deze paarden puur en alleen bezig waren een stuk economie in stand te houden waar ik met m'n pet niet meer bijkon, kan. En zo kom ik dan aan bij wat ik als buitenstaander, want dat ben ik, met argwaan bekijk. Het moderne dressuurpaard en zijn toekomst.

De kortste weg en te jong

Ik kan er niet omheen dat het ook mij iets doet als ik zo'n paard op die manier zichzelf zie geven in de ring met een ongeevenaarde drang om zijn ultieme beweging op z'n allermooist te laten zien. Maar tegelijkertijd voel ik aan m'n water dat hier iets scheef gegroeid is. En ik wijs nu helemaal niet met de vinger. Ik zou niet durven, daar heb ik de kennis niet voor. Ik observeer in het algemeen. Deze paarden zijn zo'n beetje rond geboren en snappen de piaffe, passage en galopchangementen voor we er uberhaupt hebben opgezeten. Ik zeg helemaal niet dat je niet hoeft te kunnen rijden om op deze dieren te presteren. Maar het is wel verdomde makkelijk geworden om de kortse weg te nemen en te jong te veel te nemen van wat deze gretige paarden hun ruiters zo dolgraag aanbieden. Het moderne dressuurpaard smeekt om zorgvuldigheid en geduld maar krijgt dat helaas vaak niet. Met alle gevolgen vandien.

Beschermen, juist nu, juist deze paarden

Dus nogmaals: wat is ook alweer de leeftijd wanneer een paard uitgegroeid is? Wat doet het laterale werk op te jonge leeftijd met gewrichten? Velen bouwen hun toekomst op de ruggen van deze paarden. Wij zullen moeten strijden om juist nu, juist deze paarden te beschermen. We moeten onszelf, trainers, fokkers, hengstenhouders, ruiters en, heel belangrijk, de sponsors van wie vele ruiters afhankelijk zijn geworden, weer even bij de les halen. Met het doel en in de hoop daarmee de toekomst van het moderne dressuurpaard waar wij zo ongelofelijk trots op zijn veilig te stellen. Door: Liz Barclay Foto: Remco Veurink