Eline van het Maalpad over haar bijzonder gefokte Chip: “Mensen verklaarden mij voor gek”

Moeder Yentl

Hoe Eline tot deze bijzondere kruising is gekomen? “Mijn eerste eigen paard, de oma van Chip, was een draver”, begint ze haar verhaal. “Nadat ik haar heb moeten laten inslapen, wilde ik eigenlijk geen paard meer. Het was echt nog te vroeg. In die tijd kocht mijn zus Yentl, een dochter van mijn draver-merrie. Zij was onwijs heet onder het zadel, maar na verloop van tijd kreeg mijn zus haar toch netjes aan het lopen. Uiteindelijk begon het bij mij ook weer te kriebelen om een eigen paard te hebben.”

“Mensen verklaarden mij voor gek”

De amazone wilde haar toekomstige paard van jongs af aan zelf kunnen opleiden en besloot op zoek te gaan naar een hengst om Yentl mee te dekken. “Ik begon heel netjes tussen de KWPN’ers te zoeken, maar ik besloot alle rassen en stamboeken uiteindelijk achterwege te laten en gewoon op zoek te gaan naar een hengst die mij aansprak, wat voor paard het ook was. Ik had immers helemaal geen sportambities of verwachtingen voor ogen.”

“Zo kwam ik uit bij de vader van Chip: Shining San Tari. Quarters staan bekend om hun rustige en stabiele karakter, wat ik heel mooi vond matchen bij Yentl’s pittige karakter. Ik wist dat het een gok was en mensen verklaarden mij totaal voor gek, maar ik heb absoluut geen spijt van mijn keuze!”

Humor 

“Chip is een pony met karakter. Hij heeft veel humor en is een onwijze goedzak, maar was als veulen ontzettend bijdehand. Nadat hij een tijdje in de opfok heeft gestaan heb ik hem naar huis gehaald en zijn we aan de slag gegaan met wandelen. Daarna heb ik hem spelenderwijs alvast kennis laten maken met het een en ander, zodat ik hem daarna zadelmak kon maken. Ook hierin kwam zijn humor telkens weer naar boven”, lacht ze.

Chip op eenjarige leeftijd - Foto: Privébezit

“Ik kon het niet geloven”

“Noa heeft toen Chip net zadelmak was wel eens op hem gereden, maar inmiddels rijdt ze hem regelmatig voor mij bij. Ze is te groot geworden voor haar A-pony Milly en heeft een leuke opvolger klaarstaan, maar die is nog wat pittig. Vandaar dat ze aan mijn vroeg of ze Chip eens mocht meenemen op wedstrijd. Binnen vier à vijf wedstrijden vlogen ze de B door en werden ze geselecteerd voor de regiokampioenschappen van Noord-Holland.”

“Ik moet eerlijk bekennen dat ik daar niet heel erg veel van verwachtte. Ze moesten het tegen tal van goede combinaties opnemen. Met een kruising als Chip val je dan misschien toch een beetje buiten de boot. Maar niets bleek minder waar. Ik was zelf niet aanwezig op de kampioenschappen, dus toen ik door mijn zus gebeld werd dat Noa en Chip regiokampioen waren geworden en naar het NK mogen, dacht ik eerst dat ze een grapje maakte. Ik kon niet geloven dat mijn ‘gekke halve draver’, zoals hij in het begin vaak genoemd werd, het zo goed deed in de ring”, lacht ze. 

Foto: Privébezit

“Volg je hart”

Qua beweging kan de pony goed mee tussen de ‘echte’ dressuurpony’s. “Zelfs de juryleden geven regelmatig complimenten over hoeveel potentie hij heeft. Zijn stap verdient nog wat aandacht, maar zijn draf en galop zijn onwijs netjes. Er zit natuurlijk nog wat werk aan, maar hij is ook nog maar vijf.”

“Ik heb geen haast met hem en geniet enorm van hoeveel plezier Noa en hij samen hebben. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik hem in de toekomst graag ook zelf wil gaan uitbrengen in de sport. Mensen verklaarden mij vijf jaar geleden echt voor gek, maar het enige wat ik erover kan zeggen, is ‘volg je hart’. Ik zou Chip voor geen goud meer willen missen nu”, sluit ze af. 

Foto: Privébezit