Emma Csikos: “Ook sportpaarden verdienen afwisseling en de kans om écht paard te zijn”

Opnieuw oppakken

De donkerbruine ruin die voorheen op Z-niveau heeft gelopen kwam destijds op Emma’s stage op haar pad. “Ik kreeg de taak om hem op te pakken na een jarenlange vakantie van de sport”, steekt ze van wal. “Eigenlijk klikte het vanaf het begin al heel goed, maar uiteindelijk werd ik zo verliefd op hem dat ik besloot om hem over te kopen. Ik wilde altijd al een eigen paard, dus dat was echt een droom die uitkwam.”

Imago 

Waar veel mensen niets van de ruin wilden weten, was Emma stapelgek op hem. “Hij stond een beetje bekend als het monster van stal, maar zo heb ik hem eigenlijk nooit gezien. Hij doet zich wel heel stoer voor, maar eigenlijk heeft hij maar een heel klein hartje. Als jij voor hem door het vuur gaat, gaat hij ook voor jou door het vuur. Al moet ik wel eerlijk toegeven dat hij zich bij anderen anders gedraagt dan bij mij.”

“Hij kan je enorm uittesten in de vorm van steigeren, maar dat is iets waar je even doorheen moet. Zodra hij merkt dat je niet opgeeft en hem op een luchtige en respectvolle manier behandelt, kun je lezen en schrijven met hem. Het is alleen zo dat ik de eerste ben die die tijd heeft genomen, waardoor hij een beetje een slecht imago heeft.”

Kissing spines

Hoewel de combinatie al snel een sterke band opbouwde en de ruin eigenlijk geen ongewenst gedrag meer vertoonde, begon hij negen maanden na de aankoop toch ineens te staken. “En dat was echt op een andere manier dan in zijn uittestfase. Ik voelde dat hij pijn had.”

“Ik heb zijn rug en nek nogmaals op de foto laten zetten en toen werd er helaas toch kissing spines geconstateerd. Gelukkig in zo’n mate dat hij er met goed management en goede training geen last van ondervindt, maar het verklaart natuurlijk wel zijn gedrag. Er is in het verleden gewoon niet voldoende naar hem geluisterd, want gemeen is hij niet.”

Inspiratie 

En dat heeft de amazone geïnspireerd. “Onlangs ben ik mijn eigen bedrijf begonnen. In alles wat Bruce en ik samen hebben meegemaakt miste ik iemand die ons in die weg begeleidde, iemand die mij op weg hielp om Bruce beter te begrijpen. We hebben veel moeten doorstaan doordat we geen goede begeleiding hadden en elkaar niet altijd begrepen.”

“Dat heeft mij geïnspireerd om zelf iemand te worden die andere combinaties juist wel door zulke periodes heen helpt. Het kan enorm verhelderend werken als er iemand vanaf de grond meekijkt naar waar de knelpunten nu precies liggen”, legt ze uit. 

Management 

Na zeven maanden revalideren in de vorm van verschillende behandelingen, longeren, grondwerk en het werken aan lange lijnen was de ruin voldoende aangesterkt om ook onder het zadel weer aan de slag te gaan. “Dat pakte hij gelukkig heel goed op. Sinds ik het weet, er goed op let en hem over de rug rijdt, is het gelukkig stabiel gebleven.”

“Zo’n zes maanden geleden besloot ik Bruce te verhuizen naar een andere stal, omdat we ons op onze vorige stal niet meer thuis voelden. Met de hulp van Kim Noordijk heb ik Bruce zijn hele management omgegooid en ben ik hem veel duurzamer gaan trainen. Daar plukken we nu de vruchten van. Hij zit onwijs goed in zijn vel en is echt opgebloeid.”

Rentree

Na een zes maanden lange wedstrijdpauze was de combinatie onlangs weer voor het eerst tussen de witte hekjes te vinden. En dat beviel goed. “Het was geweldig om weer samen met hem op pad te gaan. Het geeft me een heel bevrijdend gevoel dat ik Bruce nu kan trainen en managen op een manier waar ik volledig achter sta. Hij vond het leuk om weer op wedstrijd te zijn. Hij had onwijs veel power en genoot er duidelijk van.”

Plezier maken

Hoewel de combinatie in principe klaar is om haar Z-debuut te maken, wil Emma eerst nog de puntjes op de i zetten. “Ik ben echt een pietje precies, dus ik wil nog even aan wat laatste details werken voordat we ons debuut maken. De knopjes zaten er natuurlijk jaren geleden al op bij Bruce, maar sinds ik hem vijf jaar geleden heb opgepakt, wordt hij op een andere manier getraind dan vroeger. Je zou dus eigenlijk kunnen zeggen dat ik hem opnieuw heb opgeleid tot het Z, op mijn eigen manier.”

“Ik hoop in de toekomst naar het ZZ-licht toe te werken, want dat is waar ik mijn ogen op gericht heb. Hij is natuurlijk al wat aan de oudere kant, maar als ik zie hoe snel hij in de afgelopen zes maanden is opgeknapt, denk ik dat hij het zeker in zich heeft.”

“Omdat hij mijn eerste eigen paard is en wij alles samen hebben doorlopen, vind ik het ook belangrijk om veel plezier te maken. Zo kunnen we beiden enorm genieten van bos- of strandritten; hij met zijn oortjes naar voren en ik met een lach op mijn gezicht. Ook sportpaarden verdienen afwisseling en de kans om écht paard te zijn”, sluit ze af. 

Bron: De Hoefslag, overname zonder bronvermelding en schriftelijke toestemming via hoefslag@mphorses.nl is niet toegestaan.

Foto: Elise Moerland Fotografie