Olympisch dressuuramazone Marjolijn Greeve overleden

Olympische Spelen Canada

Marjolijn Greeve ging in 1976 met dressuurruiters Jo Rutten en Louky van Olphen naar de Olympische Spelen in Bromont, Montreal, Canada. Het team werd zevende, Marjolijn eindigde individueel op de 19^e plaats met Lucky Boy die in 1972 al op de OS München had gelopen met de Zweedse Maud von Rosen. “Ik had die ervaring in mijn leven van de Olympische Spelen nooit willen missen. Het heeft mij een enorme levenskracht gegeven. Die houd je over aan het hele proces, aan het toewerken naar die dag en aan het verwerken van de teleurstelling. Wat dat betreft zou ik iedereen met ruggegraat en liefde voor het dier die ervaring gunnen”, zei Marjolijn Greeve in een interview voor het in 1995 verschenen boek Olympische Sporen geschreven door Dirk Willem Rosie en Claartje van Andel.

Piet Oothout

Haar paard Lucky Boy (v. Der Löwe) voelde niet zozeer als haar paard, maar als dat van haar trainer Piet Oothout, heeft Marjolijn ook altijd gezegd. Na de Spelen hield ze op met de wedstrijdsport, maar niet met paarden en het rijden.
Ze vertrok naar Frankrijk, daarna was ze tien jaar in Canada. In 1991 kwam ze met enkele paarden terug naar Nederland. Lucky Boy stierf in 1994 in Maartensdijk op 33-jarige leeftijd. Aan het begin van deze eeuw verhuisde Marjolijn Greeve naar Zwitserland.

Twee levens nodig om het echt te leren

“Echt leren paardrijden heb ik nooit, daar heb je twee levens voor nodig” is een bekende uitspraak van Marjolijn Greeve. We houden haar in herinnering als groot paardenliefhebster die geboeid bleef door het scholen en africhten van paarden, “een diepgaande en boeiende materie, zo verfijnd, ongelooflijk!

Correspondentieadres: Evert de Iongh, Bilderdijkstraat 17, 2513 CM Den Haag. Maandag 13 november is de uitvaart.

Tekst: Claartje van Andel