Maandenlang revalideren na ongeluk: ‘’De dierenarts zei dat ik haar beter kon laten inslapen’’

Dreigen

Na een fijne dressuurtraining maakte Anne een ontspannen stapritje tussen omliggende velden met haar toen vierjarige Friese merrie Kristine, iets dat ze al vaker gedaan hadden. Helaas zorgde een quadbestuurder al snel voor onrust bij zowel Anne als haar paard. ‘’Ik hoorde en zag de quad aankomen en stapte al naar de zijkant van de weg, zodat hij rustig langs kon rijden.’’ 

Maar in plaats van dat de bestuurder rustig passeerde, bleef hij uitdagen en dreigend rondjes achter hen rijden. De merrie begon een beetje gespannen te raken, maar Anne kon haar in eerste instantie nog rustig houden. Totdat de bestuurder vlak langs Kristine’s achterbeen reed en er paniek ontstond. 

Meegesleurd

‘’Kris schrok zo erg dat ze uitgleed en wij beide een enorme klap maakten op het beton.’’ Door de klap viel Anne van haar paard af en werd ze honderden meters meegesleurd. ‘’Ik was bang dat ze de weg naar huis niet wist en een drukke weg op zou rennen, dus hield ik de teugels vast.’’ Hierdoor liep Anne op haar beide benen tweedegraads brandwonden op. 

Onderzoek na onderzoek

Na zes weken revalideren, wilde Anne weer beginnen met trainen. Al snel merkte ze dat Kristine ontzettend kreupel liep onder het zadel. Ze liet onderzoek na onderzoek uitvoeren door verschillende dierartsen, die haar boxrust en pijnstillers aanraadden.

‘’Dit werkte allemaal niet. Ze had nog steeds pijn en een van deze dierenartsen zei zelfs dat ik haar beter kon laten inslapen.’’ Ondanks dit advies wilde Anne haar merrie toch nog een kans geven en besloot ze om naar een kliniek te gaan voor een uitgebreid onderzoek. 

Abnormale groei hoornzuil

‘’Ze maakten röntgenfoto’s en een MRI-scan. Hieruit bleek dat de hoornzuil abnormaal was gaan groeien ten gevolge van het ongeluk.” 

“Dit zou kunnen zorgen voor een breuk in het hoefbeen.’’ Hierna onderging de merrie een operatie waarbij een verticaal stuk van de hoornwand werd verwijderd, waardoor de hoornzuil vrij kwam te liggen en zo van het hoefbeen af kon worden gescheurd. Er volgde zes maanden boxrust, zodat de hoef weer langzaam kon aangroeien. 

‘’Soms nog spannend’’

‘’Inmiddels gaat het met ons allebei erg goed! De hoef is netjes aangegroeid en we combineren de dressuurtrainingen weer met hier en daar een buitenrit. Hoewel het ongeluk nu zes jaar geleden is, is het buitenrijden tussen de velden voor zowel mij als Kristine soms nog spannend, maar gelukkig hebben we na het ongeluk geen nare ervaringen meer gehad!’’, vertelt Anne opgelucht. 

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan