Niki Segers: “Fuego is inmiddels mijn beste vriend geworden”

Heftige periode

“In maart heb ik mijn paard heel plotseling in moeten laten slapen door koliek. Dat was heel erg heftig”, begint Niki te vertellen. “Daarna vroeg ik me af wat ik ging doen. Deed ik de pony’s weg, of ging ik toch op zoek naar een leuke pony voor erbij? Ik wilde heel graag een Spaans paard en het liefst een vos. Eerst ben ik bij een schimmel gaan kijken, maar uiteindelijk kwam ik toch bij Fuego terecht. De foto’s waren niet denderend, maar de beschrijving was goed en daarom besloot ik alsnog te gaan kijken. Vooral omdat hij hier in de buurt stond.”

Niet gemeen

“Fuego is een mooi paard, maar ik had niet gelijk het idee dat het hem was. Dat was wel raar, omdat hij eigenlijk alles was wat ik zocht. Alleen tijdens het proefrijden lag ik er bijna naast. Het ging even niet helemaal goed, maar ik voelde dat het aan mij lag. Je merkt al gauw of een paard gemeen is en je eraf probeert te gooien, of dat het onbegrip is. Het was dat laatste doordat ik wat wiebelig zat. Dat wilde ik corrigeren en daar reageerde hij heftig op. Hij deed het niet uit gemenigheid.”

Fijn beeld

“Zijn verzorgster kon fijn met Fuego rijden en ze zat er met een barebackpad op. Dat geeft toch wel een bepaald beeld van een paard. Fuego is wel een hengst en dat was nog wel een ding. Het scheelt dat we de paarden op eigen terrein hebben staan. Dat maakt het voor mij wat minder spannend. Daarnaast was Fuego wat ouder, maar dat is voor mij ook niet erg. Ik heb geen prestratiedrang, ik wil een paard omdat het mijn hobby is. Zodoende sprak hij me toch genoeg aan om hem te kopen.”

Getraumatiseerd

Wel had Fuego een trauma opgelopen, waar mee om moest worden gegaan. “Hij was een maand op proef geweest bij mensen waar hij erg wantrouwend en doodsbang van terugkwam. Daarvoor heeft hij ook nog twaalf jaar in Spanje gestaan, waar hij in één jaar wel zes eigenaren heeft gehad. In de omgang merk je ook dat hij het niet leuk heeft gehad. Hij schakelt zich soms helemaal af van de buitenwereld. Dan keert hij helemaal in zichzelf. Gelukkig gaat het beter nu ik dagelijks met hem bezig ben. Ik ben begonnen met veel poetsen, wandelen en daarna longeren en uiteindelijk ging het zadel er een keer op.”

Niet bang

“Ik heb het dus heel rustig opgebouwd met hem. In het begin reageerde hij heel heftig op alles en dat is niet wat ik gewend was van mijn vorige paard. Daarmee kon ik lezen en schrijven. Daardoor was ik aan het begin ook wel onzeker of ik alles wel goed deed. Ik rijd Fuego ondertussen alleen en ik ben niet meer bang dat er rare dingen gebeuren. Mijn doel is om met hem buiten te kunnen rijden. Dat vind ik nu nog te vroeg, want ik wil niet meteen te veel van hem vragen.”

Rustig opbouwen

Wat zou Niki anderen aanraden, die ook zo’n sensibel paard hebben? “Vooral geduld hebben, langzaam opbouwen en alles wat je doet een positieve draai geven. Zo’n paard heeft veel tijd nodig. Als ik in de eerste maand gelijk was gaan rijden, dan had ik hem overrompeld en was ik nu nooit zo ver geweest. Fuego voelt zich steeds meer thuis. Elke ochtend als ik hem buiten zet heeft hij even zijn gekke vijf minuten, dan rent hij door de wei en maakt hij van die heerlijke sprongen. Ik kan er echt van genieten om hem zo vrolijk te zien. De laatste weken begint hij nu echt op mij te reageren. Als hij mij aan hoort komen, dan komt hij naar de draad. Dat deed hij in het begin niet. Het is leuk om te zien dat het kan groeien bij een nieuw paard, en vooral bij een paard dat zich zo snel afsluit.”

Beste vriend

“Fuego is natuurlijk niet zoals mijn vorige paard was. Hem had ik heel lang en hij was echt mijn allerbeste maatje. Maar Fuego is inmiddels wel echt mijn beste vriend geworden. Daar zit natuurlijk nog meer in, maar dat moet ook groeien. Ik wil dus heel graag met hem buitenrijden. Dat is het grootste doel. Ook zou ik nog eens een oefenwedstrijdje met hem willen rijden. Maar dat hoeft niet binnen een bepaalde tijd. Het zou leuk zijn als het ooit een keer kan”, besluit ze.

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto: Daisy Ostrowski