“Genieten met paarden, dat is toch waar het allemaal om draait”

“Pas toen ik een jaar of 34, 35 was, begon ik met paardrijden”, herinnert Groeneveld zich. “Mijn huisarts vond dat het tijd werd dat ik stopte met roken en eens iets aan beweging ging doen. ‘Voor mijn part ga je paardrijden’, zei hij. “Dat leek me wel wat. Bij Manege ’t Lingebos begon mijn ‘carrière’ als ruiter. Meteen de eerste keer lag ik er al af. Mijn balans was een probleem. Maar ik zette door en na een jaartje of twee achtte mijn instructeur me in staat om eens een buitenritje te maken.” 

Van de Randstad naar de Drunense

Vanaf dat moment kreeg Groeneveld echt goed de smaak te pakken. “Een vriendin nodigde me uit om bij haar te komen rijden, in Brabant. Dat was het walhalla, zo mooi! Ik besloot te gaan verhuizen van Gorinchem naar de Loonse en Drunense Duinen. En ik maakte meer tijd vrij voor de paarden, elke vrije avond en vrij weekend – ik had een heel goed lopend eigen bedrijf, Groeneveld Transport Efficiency – bracht ik door met paarden en paardrijden.”

Springen was hét!

Springen deed Groeneveld met de paarden van Ben Willemse in Dodewaard. “Ik deed verdienstelijk mee op de wedstrijden van de landelijke rijvereniging. In die tijd was het toch springen wat de klok sloeg. Dressuur, dat hing er maar een beetje bij, dat ‘moest’ nu eenmaal, maar eigenlijk wilde iedereen springen. Nu is dat natuurlijk helemaal anders!”

Marco Polo x Sinaeda

Met zakenrelaties was Groeneveld vaste gast op de VIP-loge van Indoor Brabant. “We misten ook geen enkele Hengstenkeuring in Den Bosch. Zelf heb ik ook wel eens wat gefokt. Niet altijd even succesvol, maar we gebruikten in die tijd bijvoorbeeld vaak Nimmerdor. Job van Kasteel, destijds een succesvolle ruiter, kocht van ons Amadeus (v. Marco Polo x Sinaeda), die kon fantastisch springen. Later bracht Piet Raijmakers hem uit; die reed in 1994 de Wereldruiterspelen met hem. Dat oude bloed is tegenwoordig niet meer zo bekend. Volgens mij interesseren veel ruiters zich niet voor de afstamming van hun paard. Ik vond het wel altijd geweldig leuk, die bloedlijnen uitpluizen.”

Jachten rijden

Samen met Ben Willemsen kocht Groeneveld wel eens een veulentje op de veulenveiling. “Ook dat was natuurlijk zo’n VIP-gebeuren, grote lol was dat. Maar het mooiste van ‘de paarden’ was het rijden zelf. Jachten heb ik ook gereden. Harrie Wiering kocht eens zo’n grote Ier voor me. Dat jachten rijden was genieten ten top. We gingen dan bijvoorbeeld op uitnodiging naar het buitenland. Reden we in Schotland, Frankrijk, Spanje, dagenlang. Prachtig!” 

Respectabele leeftijd

Wie met paarden te maken heeft (gehad), heeft talloze verhalen. Groeneveld raakt dan ook niet uitgepraat over zijn grote liefhebberij. Tot een paar jaar geleden zat hij nog regelmatig op een paard. “Maar vallen als je zo tegen de 80 loopt, is niet handig. Bovendien waren mijn paarden Ramiro en Marco Polo overleden, op de respectabele leeftijden van 29 en 32 jaar. Ook mijn vrouw had zoiets van ‘zou je er nu niet eens mee stoppen dan?’ Met tegenzin…”

Loonse en Drunense Duinen

“Ik geniet nog wel enorm van paarden”, benadrukt Groeneveld. “Als ik in het gebied van de Loonse en Drunense Duinen onze honden uitlaat met m’n e-bike, kom ik vaak ruiters tegen. Net toen ik vanaf de hei fietste vorige week, kwam Cindy Mulder met haar 19-jarige Victorie (v. Jazz) aanrijden. Ik ken haar wel, ze is de dochter van een bevriende relatie, en vroeger stonden onze paarden op dezelfde stal. Natuurlijk raakten we aan de praat. Ik maakte dit ‘lucky shot’ met mijn IPhone: dat attente paard in die – in deze tijd –kleurrijke omgeving. Voor Cindy en haar moeder heb ik de foto laten afdrukken door mijn favoriete fotostudio in Waalwijk.”

Groter geluk is er niet

“Als ik zo’n combinatie als Cindy en Victorie zie, gaat het bij mij wel een beetje kriebelen, hoor! Paarden gaan nu eenmaal in je bloed zitten. Maar paardrijden op mijn leeftijd is niet verstandig. Ik ben dankbaar dat ik zoveel heb meegemaakt en zoveel plezier heb beleefd met en op paarden en dat ik kan terugkijken op zo’n geweldige tijd. Een groter geluk als samen met je paard in de prachtige natuur te rijden, is er niet!” (CD)

Foto: Aart Groeneveld