Rosalinde Heck: ‘Chique sportnaam was me geen duizend euro waard’

20 augustus 2017, 00:00 Algemeen Advertisement Rosalinde Heck schreef zaterdag op de subtopwedstrijd in Varsseveld de Prix St.Georges op haar naam met haar 10-jarige merrie Cindy (v Jazz). De amazone was vanwege haar zwangerschap zo’n anderhalf jaar niet op wedstrijd geweest. ‘Ik heb op safe gereden, het kan nog wel veel beter,’ aldus Heck. De amazone start haar toppaard tegenwoordig onder haar stamboeknaam Cindy. De sportnaam van de merrie was Chattanooga. ‘Vorig jaar vroeg ik een FEI-paspoort aan omdat ik internationaal met haar wil starten. Omdat Cindy haar stamboeknaam is, had ik deze voor de FEI moeten wijzigen in Chattanooga. Dat kostte duizend euro en zoveel is een chique naam me echt niet waard. Ik krijg er nu wel veel vragen over, omdat mensen denken dat ik een ander paard gekregen heb.’

Zoon Hugo

Vorig jaar april reden Heck en de merrie hun laatste wedstrijd in de Lichte Tour. Tijdens de zwangerschap van de amazone, de is inmiddels bevallen van haar tweede kindje Hugo, stond Cindy bij trainer Tristan Tucker. ‘Die is alvast begonnen met haar de piaffe en passage te leren. Ook thuis bereid ik haar voor op het Zware Tour-werk. Omdat het zo’n fijn paard is om mee op wedstrijd te nemen, doen we nu weer wat wedstrijdritme op in de Lichte Tour.’ Heck wilde in de ring graag laten zien hoe de merrie zich heeft ontwikkeld. ‘Ze is weer sterker geworden en expressiever. Ik ben best tevreden over de wedstrijd van gisteren. We hebben foutloos gereden, maar er zit zeker nog rek in. Het galopwerk ging heel makkelijk en ook voor het drafgedeelte hadden we hoge cijfers. Voor we overstappen naar de Middentour wil ik haar nog beter voor elkaar hebben.’ De amazone heeft Cindy onder het zadel vanaf haar vierde jaar. ‘Het is een heel sensibel maar meewerkend paard. Ik heb haar zelf zadelmak gemaakt en het is heel bijzonder om het hele traject met haar door te maken. Cindy is groot en stoer en je komt wel ergens mee de ring binnen.’

Jonge wedstrijdpaarden

Op haar trainingsstal in Doetinchem staan momenteel acht paarden. ‘Allemaal paarden die ik train of corrigeer voor de eigenaren. Daar zitten ook fijne, jonge wedstrijdpaarden tussen die ik voorbereid op een mooie carrière in de subtop.’ Voor haar werkzaamheden als fysiotherapeut heeft Heck inmiddels geen tijd meer. ‘’s Ochtends train ik de paarden en ‘s middags geef ik meestal les. Ik ben daar al heel vroeg mee begonnen toen ik mijn buurmeisjes les gaf. Dat past heel goed bij mij. Inmiddels heb ik een aantal leerlingen die succesvol zijn bij de jeugd.’

Gas terugnemen

De kennis die ze opdeed als humaan- en paardenfysiotherapeut is in alle opzichten nuttig. ‘Die gebruik ik vanzelfsprekend wanneer ik zelf rijd of les geef. Ik denk dat ik meer inzicht heb op de belasting van een paard en dat ik goed kan zien wanneer ik wat gas terug moeten nemen en een paard moet laten herstellen van een training. Ik zal niet zo snel zeggen ‘hij wil niet’ omdat ik weet wat bijvoorbeeld de invloed van een slecht passend zadel is. Ik kan goed luisteren.’ Bij trainer Tristan Tucker focust Heck zich naast de piaffe-passage op het rechter en sterker maken van haar paarden. ‘Ik probeer zeker een keer per twee weken bij hem te lessen. Met Cindy, maar ook met de andere paarden. Als ik bij een van hen behoefte heb aan input, dan neem ik hem mee naar Tristan. Met het huiswerk kan ik dan weer even verder.’ Ze heeft bewondering voor de werkwijze van Tucker. ‘Hij heeft heel veel verstand van hoe je paarden nieuwe dingen aanleert. Hij kijkt heel erg naar ieder paard op zich. Hoe hij vanuit ontspanning en rust werkt, vind ik heel mooi om te zien. Ik leer heel veel van hem.’ Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding niet toegestaan Bron: Fleur Eijerkamp [adrotate banner=”188”]