Anna Kruithof: “Het bedrag dat ik voor de DVB foundation ophaalde is fantastisch”

19 juni 2021, 16:04 Algemeen

Afgelopen week maakte de zeer slechtziende Anna Kruithof (27) de trektocht waar ze al een aantal maanden naar uitkeek. Hoewel ze goed voorbereid was, ging deze warme week niet geheel zonder obstakels. Wel kijkt ze er heel positief op terug. “Het was een ontzettend leuke ervaring”, vertelt ze.

Steeds minder zien

Tot haar achtste kon Anna zien, daarna nam door een aangeboren conditie haar zicht steeds verder af. Vanaf groep 8 van de basisschool liep ze met een stok naar school toe. Ze begon met paardrijden toen ze een jaar of 7 was. Daarbij reed ze altijd in de manegeles met vriendinnen van haar. Op haar 19e kreeg ze haar eerste eigen paard. Anna: “Op een gegeven moment zei ik tegen mijn ouders: €˜Pap, mam, iedereen heeft een fiets, een scooter of een auto en dat kan ik niet. Dus ik wil graag een paard’.” Inmiddels staan er drie paarden op stal. Met haar Haflinger Larousch heeft Anna de trektocht gemaakt.

Navigatieproblemen

Larousch en Anna hebben de afgelopen week bijna 100 kilometer afgelegd. Hoe was dat? “Het is heel leuk om een week lang met je paard onderweg te zijn. Ook heb ik allerlei nieuwe mensen ontmoet die meereden of die ik tegenkwam. Daarnaast sliepen Larousch en ik op verschillende locaties. Zo veel in het zadel zitten is me niet tegengevallen, al heb ik wel last gehad van spierpijn. Wat wel tegenviel is dat de navigatie niet altijd even goed werkte. Om die reden heb ik dinsdag, op dag 3, het stuk ook met de trailer afgelegd. We waren onderweg, maar tijdens de rit viel de navigatie uit waardoor we uiteindelijk nog dichter bij het vertrekpunt dan bij het eindpunt uitkwamen. Om in die warmte alsnog het stuk te rijden vond ik geen goed idee.”

Pechdag

Dinsdag was sowieso wel een beetje een pechdag voor de amazone. “Toen ik door een hek heen moest om van het ene natuurgebied naar het andere toe te gaan, bleven mijn zadeltassen achter het hek hangen. Die zijn toen gescheurd. Dat maakte de dag nog wel dramatischer dan hij al was.” Op woensdag, haar rustdag, wist ze de tassen weer te maken waardoor ze weer mee konden. De navigatie zorgde ook gisteren, op de laatste dag, voor problemen. “Hij stuurde ons over een pad met een wildrooster. Door het hek konden we ook niet gaan, want die stond onder stroom. We moesten er dus omheen rijden. Uiteindelijk hebben we zes kilometer in een rondje gelopen om weer op hetzelfde pad uit te komen. Toen zijn we maar over de weg door het dorp heen teruggereden. Ook wel grappig, maar voor de andere mensen op straat waarschijnlijk wat minder”, grinnikt ze.

Aanpassen aan het weer

Anna vervolgt haar verhaal: “Aan de ene kant was het heerlijk dat het zulk zomerweer was, maar het was ook wel jammer. Donderdag zijn we vroeg vertrokken. Het eerste deel van de rit reden we door het bos in de schaduw. Daardoor hebben we veel draf mee kunnen pakken en waren we in een goede 2 uur op de plek van bestemming. Kwart over 11 stonden de paarden weer in de wei met een emmer water, en konden ze de rest van de hete dag hun eigen dingetje doen. Dat moet ook wel, want je wil niet met 33 graden onderweg zijn. Om rekening te houden met de warmte moest ik goed plannen, eerder vertrekken en routes inkorten waar ik kon. Dat is het enige wat je op zo’n moment kan doen.”

Nieuwe mensen ontmoeten

Van tevoren gaf Anna al aan dat anderen van harte welkom waren om zich aan te sluiten bij de rit. Daar is dankbaar gebruik van gemaakt. “Elke dag was er wel iemand die een stuk meereed. Dat maakte het echt heel gezellig. Iedere dag spreek en ontmoet je dan weer een nieuw persoon. Daarbij heeft iedereen zijn eigen verhaal en motivatie om mee te rijden. Het was fijn om die verhalen met elkaar te delen.”

Dubbele opgehaald

In totaal haalde Anna ruim EUR 2300 op voor de DVB foundation. “Dat voelt echt gaaf. Ik dacht eerst: als ik EUR 700 of EUR 1000 ophaal dan is dat leuk. Op een gegeven moment kom je bij de grens die je in gedachten had, en komen er nog meer donaties binnen. Ook heb ik 2 grote donaties gekregen van mensen die ik niet ken. Het is heel mooi dat er zoveel mensen zijn die ruiters met een beperking de kans willen bieden om met hulpmiddelen de paardensport te blijven beoefenen”, klinkt ze dankbaar.

Gezamenlijk afsluiten

Hoewel het geld rechtstreeks naar de rekening van de DVB foundation is gegaan, komt er waarschijnlijk nog wel een moment waarop het avontuur met zijn allen afgesloten kan worden. “Vanaf volgende week worden de coronamaatregelen weer wat meer losgelaten, dus de voorzitter van de DVB Foundation, Johan Dorresteijn, zei al dat hij hoopt om nog een keer een fysiek moment te plannen. Bij mijn thuiskomst waren er gisteren ook heel wat mensen aanwezig. Mijn moeder heeft een praatje gehouden over dat iedereen trots op me was en dat het bedrag dat ik heb opgehaald fantastisch is.”

Documentaire

De afgelopen week is er de hele week een filmploeg met de amazone meegeweest. “Deze wordt eind dit jaar vertoond op het Sport Film Festival in Rotterdam. Het is gaaf om eraan mee te werken om juist deze kant van de breedtesport voor mensen met een beperking te laten zien. Veel mensen kennen alleen de gehandicaptenlessen op maneges én de top van de parasport. Alles wat daar tussen zit is naar mijn idee best wel onbekend. De maakster van de documentaire wil hem zo maken dat het een idee geeft van hoe ik het heb beleefd door het non-visuele deel duidelijk te maken. Er zijn vooral geluiden en beschrijvingen van wat er te zien is, want het beeld wordt vaag gemaakt.”

Het heeft dus nogal wat teweeg gebracht, die trektocht. “Ja, maar dat was ook het doel: meer bekendheid voor de aangepaste sport.” Voor nu gaat Anna vooral even bijkomen van haar reis en genieten van haar week vakantie. En daarna? “Dan verzin ik vanzelf wel weer wat.”

Tekst: Femke Verbeek

Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto’s: Privébezit Anna Kruithof