Blog Sara Ouwehand: Over het lichaamsbewustzijn van een sperzieboon

13 juli 2018, 00:00 Algemeen Advertisement "Ik heb nu eenmaal het lichaamsbewustzijn van een sperzieboon.€ Schouderophalend ruimt hij de borden op. Nog even en de vaatwasser is net zo leeg als zijn lichaamsgevoel. Daar komt het op neer. Irritatie en verbazing mengen zich in mijn ogen. Het staat nogal ver af van mijn eigen lichaamsbeleving, die sperzieboon. Het lijkt een speling van het lot. Een psycholoog krijgt verknipte kinderen, de slager wordt verliefd op een vegetariër en ik trouw met een sperzieboon. In termen van lichaamsbewustzijn dan hè. De rest aan hem is overmatig perfect. En wat maakt het uit, hij zit nooit in het zadel. So, anyway.

Introspectie is in

Lichaamsbewustzijn, het is in opkomoest. De aandacht ervoor is verrijkend voor de paardensport. Ach wat, vooral voor de ruiters zelf geeft het groei. En het past in deze tijd. Steeds meer ruiters durven in de spiegel te kijken. Introspectie is in. Je doet tegenwoordig écht niet meer mee als je niet zo nu en dan op zoek gaat naar jezelf, jezelf kwijt bent of jezelf herondekt. Wat is het, dat lichaamsbewustzijn? Eigenlijk is het heel erg Jip en Janneke. Je natuurlijk e vermogen om je lichaam en haar sensaties te voelen. Daarmee wordt je geboren en er is niets vreemds aan. Maar wij zijn tegenwoordig té computer-minded. Die voelsensoren werken lang niet meer altijd. De prioriteit is verlegd van lichaam naar verstand. Dus moeten we opnieuw leren voelen. Een soort revalidatie.

Chronisch tekort aan aandacht

De zin ervan? Door meer te voelen ontwikkel je je besturingssysteem. Hoe High Tech is jouw lichamelijke kompas? Beweeg je zomaar een been? Of open je je heup, laat je je lieslijn los en til je zo passief vanuit de knie waarbij je voetboog ontspannen blijft? Het maakt nogal een verschil, dat lichaamsbewustzijn. Paarden voelen dat verschil. Nee, ik overdrijf niet. Ze voelen een vlieg op hun vacht en dus ook of jij je lieslijn los laat. Take it or leave it. En dan komt €˜ie hè, de Meest Gestelde Vraag. "Of ik effe wat oefeningen heb?€. Oefeningen genoeg, maar het gaat om aandacht. Daar is een chronisch tekort aan.

WOW- ervaring

Aandacht en rust zijn gouden ingrediënten als je je besturingssysteem wilt ontwikkelen. Niet DAT je de oefeningen doet maar HOE je de oefeningen doet. Beter 1 taktzuivere schouderbinnenwaarts dan vijf keer van-dikhout-zaag-maar-planken. Zoiets. Dus ga er voor zitten en investeer in je lichaamsbewustzijn. Trouwens, waarom noemen we het niet gewoon €˜lichaamsgevoel'? Maakt het meteen een stuk toegankelijker. Want ik gun iedereen de WOW-ervaring op een kleine hulp. Geef toe, de beste ruiters lijken niks te doen. Dat kan alleen als je besturingssysteem minuscuul is afgesteld. Sommige talenten worden daarmee geboren. De rest zal het moeten leren. Behalve de sperzieboon, die leert het nooit. Sara Ouwehand is initiatiefneemoester van Ruiterpilates.nl, start haar Haflinger in het ZZ-Zwaar en loopt verwonderd rond in de paardenwereld. Foto: Sabine Timman [adrotate group=”86”]