Valesca Langeveld: "Ik kan niet begrijpen dat mensen zo met paarden omgaan"

8 april 2020, 00:00 Algemeen

Vorig jaar was Valesca Langeveld op zoek naar een paard voor haar dochter Naomi. Tijdens het zoeken op Marktplaats kwam de amazone keer op keer een advertentie tegen, ze dacht van een draver. De merrie genaamd Genève stond al heel lang te koop, dus besloot ze toch eens te kijken. "Toen stond er ineens bij dat het een nakomeling van Apache was. Ik ben toch maar eens gaan bellen, maar bij het eerste contact meldde de vorige eigenaar al: ze is levensgevaarlijk", vertelt Langeveld.

Hysterisch rennen

"Ik ben toch maar gaan kijken, want je weet maar nooit wat het is", vervolgt ze haar verhaal. Na 2,5 uur in de auto te hebben gezeten, wilde de amazone de wei in stappen om het paard te bekijken. "Oooh nee, dat kan niet!", klonk de voormalige eigenaar. Langeveld: "Ik zei hem dat ik toch wel echt even aan de longe wilde bekijken hoe ze liep. Dus ik ging de wei in, en inderdaad, ze kwam op me af gerend. Toen ze eenmaal wat was afgekoeld kon ik de longe aanklikken. Ze rende heel wat rondjes hysterisch om me heen, maar ze was wel zuiver." Van het beeld van de merrie schrok ze echter wel. "Ik had nog nooit zúlke lange voeten gezien. Haar halster zat helemaal in haar neus gegroeid en ze stond heel sneu met haar hoofd naar beneden."

Traantje weggepinkt

Genève bleek door de voormalige eigenaar op een markt gekocht te zijn, waar ze waarschijnlijk verdoofd is geweest bij de aankoop. Hij kon er bij thuiskomst niets mee beginnen, dus is ze op de wei blijven staan. "De eigenaar vertelde me dat als ik haar niet meenam, ze naar de slacht zou gaan. Uiteindelijk heb ik haar na een beetje onderhandelen toch meegenomen. Eenmaal thuis hebben we haar op stal gezet. Toen zei ik tegen mijn dochter dat het halster er toch echt wel af moest, hij was veel te klein. Ik heb de volgende dag wel 2,5 uur in de stal gestaan om het halster weer om te doen, ze is heel erg kopschuw. Op een gegeven moment had ze het halster om en ging ze heel sneu met haar hoofd onder de voerbak staan. Toen heb ik wel even een traantje weggepinkt", geeft ze toe. "Ik kan niet begrijpen dat mensen zo met paarden omgaan."

Niet normaal eten

"Op gegeven moment wilden we haar wel poetsen, maar ze ging zichzelf verdedigen", vervolgt Langeveld. "Ze sloeg echt het licht uit je ogen, alles waarmee ze je kon pakken deed ze. Ik wilde ook niet te streng zijn voor haar en haar overal op afrekenen. Na een paar maanden draaide ze eigenlijk een soort van om. Toen zag ik ook dat ze heel moeilijk kon eten. Ik heb gelijk de dierenarts gebeld, het bleek dat ze gewoon 5 centimeter verschil in haar tanden had. Hierdoor heeft ze nooit normaal kunnen eten. Zelfs haar voortanden waren haast Dracula-tanden geworden. Na haar vierde, ze was 8 toen ze bij ons kwam, is ze niet meer geí«nt. Ook een wormenkuur heeft ze nooit gehad, als ik merk hoe lastig het geven daarvan nu gaat. Bij de hoefsmid bleek ook dat ze een hoefzweer heeft gehad. Op dit moment zijn we er mee bezig om dat weer te maken."

Bevriezen

Toen de merrie op een gegeven moment aangeraakt kon worden, begon Langeveld met het longeren van Genève. Ze vertelt: "Ze kon helemaal niet galopperen met haar achterbenen, dat zag er heel raar uit. Ik heb haar aan de longe getraind zodat ze wat sterker werd, ik merkte dat ze veel op stal heeft gestaan en weinig buiten." Toen het trainen aan de longe goed ging, werd daar ook het zadel erbij gepakt. "Denilynn Kamp komt hier altijd paarden inrijden, dus zij is er toen even op gegaan. Eigenlijk bevroor Genève gelijk. Ze deed dus niets, maar ze ging ook niet lopen. We zijn eerst rustig aan de lijn meegelopen, en dat ging wel goed. De volgende dag ben ik er zelf op gegaan, ik denk dat ik wel een half uur midden in de bak heb gestaan."

Veel te griezelig

Op een gegeven moment kregen ze de merrie in beweging door met iets lekkers voor haar uit te lopen. "Dat deed ze wel, maar ze was alsnog heel schichtig. Ze had haar hoofd helemaal omlaag en haar oren opzij, op de een of andere manier raakte ze elke keer helemaal van de aarde af. We zijn dus begonnen met stappen, en toen dat goed ging zijn we een stukje gaan draven. Dat ging natuurlijk net als het stappen, na twee passen stond ze weer stil. Ze vond het allemaal veel te griezelig. Ik kreeg toen heel veel commentaar van anderen, dat ik haar maar meer voorwaarts moest rijden en dat het gewoon dominantie was. Toen had ik echt zoiets van, er is denk ik meer gebeurd met dit paard dan wij denken. Als ik haar nu 'vooruit zou slaan', dan wordt het nooit wat. Dat is dan ook niet mijn insteek, ik wil dat ze plezier krijgt in de omgang met mensen."

Goed thuis

Ondertussen heeft dochter Naomi de teugels overgenomen, en galoppeert ze ook al met de merrie. Nog niet perfect, maar ze zijn al een heel eind op weg. "Het is zo'n leuk beest en ze kan zo leuk lopen. In haar lopen is ze ook echt een Apache. Ze is nu vrolijk en hinnikt als we er aan komen, dat is echt gewoon heerlijk. Op een gegeven moment gaat Naomi wel de sport met haar in. Het is in principe de bedoeling dat ze straks naar een goed thuis gaat. Ik wil haar niet zomaar verkopen aan iemand die denkt dat hij wel even met haar de sport in rijdt. Ze blijft hier zodat ze de tijd krijgt, en Naomi vindt het zelf ook heel leuk", klinkt het enthousiast. "Misschien gaat het ook wel hartstikke goed samen en blijft ze, of we vinden en passend iemand. Ik wil in ieder geval eerst samen met Naomi het project afmaken", stelt ze.

Liefde voor de dieren

Naast Genève hebben moeder en dochter Langeveld op hun accommodatie Domira Dressage Stables nog twee paarden staan die verwaarloosd zijn geweest, namelijk een Welsh-pony en een broodmager 5-jarig paard. "We willen niet alle paarden gaan redden, want dat zijn er echt te veel, maar we vinden het wel interessant om paarden verder te helpen als er iets mee is. Het is de uitdaging om ze op zo'n fijn mogelijke manier goed voor elkaar te krijgen. Daarna gaan ze alleen weg als we 100% zeker weten dat ze naar iemand gaan die de liefde voor de dieren heeft, want we doen ze echt niet zomaar weg", sluit de amazone stellig af. Tekst: Femke Verbeek Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding en schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. Foto: Privebezit Valesca Langeveld