‘Aanleuning is meer dan een krul’
Instructie OpvallendVoor Grand Prix-amazone Katja Tucker-Gevers vormen een fijne afwerking en mooie aanleuning haar handelsmerk. Hoe ze dat voor elkaar krijgt? ‘Je paard in de krul laten lopen, is niet het doel. Het gaat erom dat het paard met losheid en een swingende rug loopt en als vanzelf de juiste hoofdhals-houding aanneemt.’
Net zadelmak paard
‘Als ik begin met een net zadelmak paard, vind ik het belangrijk dat het op eigen benen loopt. De hoofdhals- houding is eigenlijk niet van belang. Ik heb liever dat een paard er een keer aan de bovenkant uitkomt, dan dat het zich oprolt in een krul. Bij zo’n jong paard wil ik graag reactie naar voren op mijn been en contact met de mond. Dat contact moet een zacht gevoel in je handen geven.’
Voorwaarden voor fijne aanleuning
‘Als die voorwaarden: voorwaarts op je beenhulp, zacht contact met de mond voor elkaar zijn, kun je met een jong paard aan het werk. Door overgangen en wendingen te rijden ontstaat er een verbinding van het been, via de zit naar de hand
Een verbinding van achter naar voren. Naarmate het paard sterker wordt en meer balans krijgt, krijg je meer controle over de hoofdhals-houding.
De meest gemaakte fout bij het rijden van net zadelmakke paarden, is zonder twijfel dat er van voren naar achteren wordt gereden. Dat de focus ligt op het ‘in de krul’ rijden, in plaats van op de verbinding van achter naar voren. Je ziet het direct als dat gebeurt. Zo’n paard loopt wel in de krul, maar loopt niet over de rug, houdt zich vast, en kan dus nooit van achteren naar voren lopen.
Een denkfout is ook dat als een paard aan de voorkant rond is, het automatisch over de rug loopt.’
Tekst: Karin de Haan Foto: Remco Veurink
