Het oor en de gehoorgang

In vergelijking met mensen hebben paarden zeer gevoelige oren. De vorm van de oorschelp fungeert als een geluidsversterker, waardoor paarden gemiddeld 10x zwakkere geluiden kunnen waarnemen dan mensen. Het oor van het paard bestaat uit de volgende onderdelen:

Het uitwendige oor

Dit is het zichtbare gedeelte van het oor en omvat de oorschelp en de gehoorgang. Het bestaat voornamelijk uit kraakbeen, bedekt door een dun laagje huid. De oorschelp wordt door middel van spieren en de gehoorgang verbonden aan het paard.

Het middenoor

Het middenoor begint aan de binnenkant van het trommelvlies. In dit deel bevinden zich de drie kleinste botjes van het paardenskelet: de malleus, incus en stapes (dit is Latijn voor hamer, aambeeld en stijgbeugel). De hamer is aan één kant bevestigd aan het trommelvlies en vormt een schakelketting met de andere twee botjes. De laatste hiervan (de stijgbeugel) zit weer vast aan een dieper gelegen vlies dat het middenoor van het binnenoor scheidt.

Het binnenoor

Dit deel bestaat uit een complex labyrint vol kleine, met vloeistof gevulde, kanalen die bekleed zijn met duizenden cellen die fungeren als sensoren. Ze signaleren auditieve prikkels, met als functie het omzetten van geluid in een zenuwprikkel en vestibulaire prikkels, welke te maken hebben met het evenwicht.

Welke oorproblemen zijn er zoal?

Oorproblemen komen bij paarden niet vaak voor en zijn doorgaans niet makkelijk te herkennen. 

Erratische kies

Een erratische (ook wel zwevende) kies. Bij deze aangeboren afwijking vormt zich een ‘kiesachtig’ weefsel op een abnormale plek (meestal in de buurt van het oor). Vaak zien we een erratische kies in combinatie met slijmproductie ter plaatse, dat via een klein gaatje naar buiten komt in het oor of op de rand van het oor. De dierenarts zal de oorzaak moeten vaststellen en eventueel röntgenfoto’s maken en het weefsel operatief verwijderen. 

Oorontsteking 

Een oorinfectie is pijnlijk en veroorzaakt irritatie. Als het evenwicht van de natuurlijk e huidflora verstoord raakt, kan een ontsteking ontstaan. Denk bijvoorbeeld aan een kleine beschadiging die geïnfecteerd raakt of een huidschimmel. Het paard kan verschijnselen vertonen als schudden of schuren met het oor of met het hoofd. De binnenkant van de oorschelp kan gezwollen zijn, sterk ruiken of schilfers vertonen. Een oorontsteking moet altijd behandeld worden door een dierenarts. Deze zal de oorzaak van de ontsteking vaststellen en een behandelplan opstellen. 

Bron: De Hoefslag