Onderzoek naar effecten teugeldruk

3 februari 2014, 00:00 Dressuur Advertisement Duitse wetenschappers onderzochten recentelijk de effecten van teugeldruk op de scores voor werkwilligheid en gehoorzaamheid bij dressuurwedstrijden. De teugeldruk blijkt voor juryleden een belangrijke factor voor het geven van punten voor gehoorzaamheid, aldus de studie. Tijdens het onderzoek werden 33 merries en 13 hengsten op drie verschillende teststations in Duitsland twee keer geobserveerd tijdens een verrichtingstest dressuur. Tijdens deze proeven kregen zij onder andere cijfers voor de basisgangen, springen, werkwilligheid en karakter. Tijdens de oefeningen werd steeds de teugeldruk gemeten en keek men naar gedragspatronen als schudden met het hoofd, slaan met de staart en briezen. Een analyse wijst uit dat de punten voor werkwilligheid daalden wanneer er meer teugeldruk nodig was. De onderzoekers ontdekten ook dat er veel verschil was tussen de rijstijlen en teugeldruk van de ruiters, mogelijk beinvloed door de instructeurs van de stations. De werkwilligheid van een paard kan echter al voor de studie gevormd zijn omdat deze paarden al enige tijd onder training stonden voor de test. Juryleden zouden de score dan ook meer als momentopname moeten zien. ‘Naast de benen, zit en in sommige gevallen de stem van de ruiter, zijn de teugels een belangrijke communicatiebron tussen ruiter en paard. Het is dan ook logisch dat de reactie van het paard op de teugelaanwijzingen van de ruiter voor een groot gedeelte het cijfer voor werkwilligheid bepaald.’ Tijdens een verrichtingstest voor hengsten test men eveneens de werkwilligheid, een factor die met name belangrijk is voor de fokkers. Het is dan ook goed dat sommige stamboeken onafhankelijke testruiters inschakelen om de hengsten te testen en op een zo eerlijk mogelijke manier te evalueren. Een andere bevinding uit dit onderzoek was dat hengsten minder neiging tot staartzwiepen of gooien met het hoofd toonden. Het waren meestal merries die dit gedrag lieten zien. Ook waren de paarden die veel met de staart zwiepten ook de paarden die meestal met het hoofd gooiden. De conclusie van het onderzoek: ‘De resultaten wijzen uit dat hoe minder druk en hoe constanter de teugeldruk en aanname van de ruiter was, hoe hoger de score voor werkwilligheid van het paard. De meeste mensen hameren op een constante lichte teugeldruk tussen de mond van het paard en de handen van de ruiter. Deze studie wijst uit dat juryleden van verrichtingsproeven hier inderdaad naar kijken. Aan de andere kant is dit enigzins verrassend omdat juryleden en ruiters niet altijd goed op de hoogte zijn van hun eigen manier van lichte teugeldruk houden of het eens zijn over de lichtheid van de ruiterhulpen. Deze studie wijst eens te meer uit dat de invloed van de ruiter stevig doorwerkt op het paard. Daarom moet er tijdens het evalueren van de resultaten van een verrichtingstest ook zeker rekening gehouden worden met de acties van de ruiter.’ Hoefslag/Horsetalk