Broers Wilco en Eric van Grunsven: 'Anky groeide niet op als penny-meisje€
DressuurZe vervolgen "Hoewel ze talent had, draaide thuis echt niet alles om haar. Langzaam maar zeker begon ze de manege over te nemen. Dat is heel natuurlijk gegaan, ze groeide er gewoon in. Anky groeide echt niet op als een Penny-meisje. Het paardrijden werd bij ons thuis heel zakelijk benaderd. Toen ze slaagoede voor de havo kreeg ze van ons vader een kasboek met de woorden €˜veel succes'. Met andere woorden: ze moest voortaan zelf de inkomoesten en uitgaven bijhouden.€ Ze verdiende geld met lesgeven, paarden voor anderen rijden en paarden in- en verkopen. "Er stond een manege en die moest gerund worden.€
Springsport
"Wij reden ook allebei paard€, vertellen de broers. "Dat waren bij ons thuis de twee hoofdthema’s: bouwen en paardrijden.€ Vader Wim had een bouwbedrijf dat Eric en Wilco later hebben overgenomen. "Wij deden allebei aan springsport. Anky durfde niet te springen, daarom werd ze dressuurruiter€, lacht Eric.Kasboek
Trots
Vader Wim en moeder Gerarda gingen steeds met Anky naar de Spelen. " Ze waren hartstikke trots. Moeder durfde dan nooit te kijken: als haar dochter haar kür moest rijden ging ze steevast buiten een stukje lopen. Niet te ver, want zodra ze klaterend applaus hoorde was ze weer binnen.€
Athene
Broer Wilco is nooit mee geweest. €Ik heb wel een keer hier met al ons personeel €˜s nachts naar de tv gekeken, gevolgd door een gezamenlijk ontbijt.€ Eric was er in Londen en in Athene bij: €Vooral Athene, in 2004, was bijzonder. Dat jaar was net onze vader overleden. Anky wilde graag dat er toch iemand van de familie bij was.€ Ondanks het verdriet won ze de individuele gouden medaille.