Liset Bakker: “De U25 is ons ultieme doel”
DressuurVerliefd
[caption id=”attachment_189746” align=”alignright” width=”169”] Foto boven: 2020 - © Sanna Fotografie
Foto onder: 2012 © Yvonne[/caption] Dat paard was Baie Rose. Een klein, onervaren paard. "Toen we haar voor het eerst in haar stal zagen staan, waren we op slag verliefd. Het was geen springpaard en op dat moment was ze ook niet bijzonder mooi. Ze was aan de magere kant en heel klein, in tegenstelling tot de andere paarden die we bekeken hadden. Toch wist ik gelijk dat dit het perfecte paard voor mij was, het zat gelijk goed. Baie leek heel kalm, lief en rustig, wat het allerbelangrijkst was op dat moment. Het leek gewoon vanaf het eerste moment een betrouwbaar paard€. Het proefrijden bevestigoede het gevoel van Bakker gelijk. "Het zag er helemaal niet uit en ze liep als een pony, maar we hebben haar toch gekocht. De eerste tijd heb ik met haar gesprongen, omdat ik dat toch wel leuk vond. Maar ze was er niet heel goed in, dus ik besloot me wat meer op de dressuur te gaan focussen. In de eerste instantie was het om meer controle tijdens het springen te krijgen, maar toen het steeds beter ging zijn we ook wedstrijden gaan rijden€.
Nooit verwacht
In 2013 was het vertrouwen zo goed dat de combinatie voor het eerst B startte. "Met mijn vorige pony reed ik springwedstrijden, maar hij kwam altijd steigerend uit de trailer. Mijn vader gooide me dan half op de rug van de pony en dan was het hopen dat het goed zou komen. Voor deze wedstrijd was ik dan ook mega-zenuwachtig, en toen we ook nog eens de singel vergaten zakte de moed me helemaal in de schoenen. Toch ging de proef super goed. Ik had met mijn vorige pony nog nooit een winstpunt gereden, en met Baie Rose haalde ik gelijk 182 punten en een tweede prijs. Iets wat ik natuurlijk nooit verwacht had, maar me wel heel veel motivatie gaf€. Vanaf dat moment had de amazone de smaak te pakken. "Ik raakte gemotiveerd door alle winstpunten en prijzen die we haalden en zo zijn we steeds een stapje verder gegaan. Baie en ik heb samen alles moeten leren, en ondanks dat ik pas 16 was ging het heel erg goed. We werden regiokampioen in het M2 en binnen twee jaar nadat ik haar heb gekocht, mochten we Z1 starten. We zijn bij 0 begonnen en hadden niet de intentie om wedstrijden te gaan rijden. Doordat we geen verwachtingen hadden en de lat niet te hoog legoeden, ging alles steeds beter€. Ook het vertrouwen van de amazone is weer helemaal hersteld. "Ik ben weer helemaal verliefd geworden op de paardensport en ik zie mezelf niet meer zonder paard, dat is wel echt bijzonder. Dit paard heeft me zo veel gegeven, eigenlijk nog meer dan ik had verwacht€.
Tegenslag
Begin 2020 kreeg de zwarte merrie een zware blessure. "Bij de kliniek zeiden ze dat ze niet zeker wisten of Baie ooit nog op niveau zou kunnen komen. Dat was natuurlijk heel erg naar en ik ben het revalidatieproces ingegaan met het idee van €˜we zien het wel'. Maar door deze tijd heb ik geleerd om nog beter te luisteren naar mijn paard en nog meer bezig te zijn met de juiste manier van trainen. Dat ze nu beter is dan ooit, hadden we een jaar geleden nooit verwacht. In een half jaar tijd zijn we enorm gestegen, dat is natuurlijk super gaaf€. Net voor de tweede lockdown zou de combinatie hun Inter1 debuut maken. "We zijn nu thuis richting het InterA aan het trainen, met piaffe, passage en wissels om de pas. Ik hoop dat we in de zomer dan ons debuut kunnen maken, maar het is voor ons beide allemaal nieuw, dus als dit niet lukt is het ook niet erg. Ik vind het al super hoe ver we nu zijn gekomen€.Ultieme doel
Over haar doelen vertelt Bakker: "In het begin was er geen doel en liep ze niet heel erg mooi, maar hoe fanatieker we gingen trainen hoe meer bespiering ze kreeg en hoe groter onze ambities werden. Elke keer kwamen we weer een klasse hoger en stelden we onze doelen daarop in. Nu hebben we zoiets van the sky is the limit, en we gaan het gewoon proberen. Maar het is een heel geleidelijk proces geweest, ik had nooit verwacht dat we bijvoorbeeld het InterA al zouden halen. Het allerliefst zou ik U25 willen rijden. Ik word dit jaar 25, en dat is een kans die je maar één keer in je leven krijgt. Dat is mijn ultieme doel en daar zijn we samen met Joyce Heutink ook echt naartoe aan het werken. Als het niet lukt, is het ook geen probleem, maar als we het niet proberen lukt het sowieso niet€.
Omschakelen
Met haar verhaal en manier van trainen probeert Bakker ook andere ruiters te inspireren. Ze haalde haar Orun 3-diploma bij het NCSAH en probeert haar lesklanten zo paardgericht mogelijk les te geven. "Ik heb Young Riders gereden met Baie toen ik een jaar of twintig was, en toen ben ik zelf heel erg geblesseerd geweest. Ik kon niet meer rijden zoals gewend was, want ik reed met veel te veel druk, wat ik niet in de gaten had. Op een gegeven moment deed mijn lijf zo veel pijn, dat ik heel erg moest omschakelen naar rijden zonder druk. Dit is een moeilijk, maar leerzaam proces geweest. Hierdoor ben ik me meer gaan verdiepen in biomechanica en hoe je een paard op de goede manier moet opleiden, want dat is best wel lastig, zeker als je jong bent”, legt ze uit. “Na die omschakeling ben ik erachter gekomen dat mijn doel is dat je niks moet kunnen doen op je paard, en dat hij op die manier van achter naar voren loopt. Dus met minder hulpen, meer bereiken. Zo ben ik meer gaan lesgeven, wat volgens vele een hele fijne manier van paardrijden is. Niks moet, geen druk en wel correct rijden. Eind januari ga ik me inschrijven bij de KVK zodat ik nog meer les kan geven. Mijn missie is dat ruiters leren luisteren en leren voelen wat er gebeurt€, sluit ze gedreven af. Wil je Liset Bakker en Baie Rose graag volgen op Instagram? Dat kan via @Lisetdressagelife Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan) Foto’s: Sanna Fotografie
