Afbeelding
Foto: Stefano Grasso/LGCT

Leren paardrijden als je volwassen bent... herkenbaar?

Algemeen

Het is nooit te laat om te leren, ook niet om te leren paardrijden. Maar als je je eerste paardrijles neemt terwijl je de volwassen leeftijd al bereikt hebt, is het wel ‘iets’ lastiger. Ben jij zo iemand? Dan zullen de volgende situaties je bekend voorkomen...

Advertisement

1. Dat eerste galopje...

De eerste keer dat je in galop gaat, is alsof je promotie maakt op je werk. Je doet het toch maar even, ook al schijt je in je broek! En daar mag je best trots op zijn.

2. Zelf bepalen

Jij als volwassene kunt lekker zelf bepalen hoeveel je uitgeeft in die fantastische ruitersportzaak. Kies je voor die leuke jeans-rijbroek? Of wordt het zo eentje met van die nopjes, dat zou zo fijn zitten...?! Ach, weet je wat, het salaris is net weer binnen, je neemt ze gewoon allebei!

3. Net een tiener

Je voelt je eigenlijk net een tiener als je gaat paardrijden. Er wordt naar je geschreeuwd door de instructeur, je wilt je eigen paard waar je als jong meisje om een pony zeurde, je kijkt uit naar de Hoefslag elke maand net als dat je vroeger voor de Tina naar de brievenbus rende...

4. Je eerste paard?

Voor de eerste keer moeder worden was niet zo’n big deal. Het leek wel alsof je meteen wist wat je moest doen met zo’n hoopje mens. Een baby geeft het aan als er iets gebeuren moet en je interpretatie was eigenlijk altijd goed. Maar hoe moet je weten wat je paard bedoelt? En waarom reageert hij door je eraf te bokken als je niet meteen snapt? Maar goed, poep opruimen doe je toch, of het nu van je kindje of van je paard is...

5. Genant...

Best wel genant, als je op je eerste dressuurwedstrijdje verslagen wordt door een elfjarig grietje op een Welshpony. Ook al reed ze beter dan jij, als je heel eerlijk bent!

6. Bang om te vallen

Eraf vallen is eng. Het gebeurt ook de beste ruiters ter wereld, het hoort er bij. Het is een matter of fact voor ruiters. Maar als het jou overkomt, is het vreselijk! Je zou iets kunnen breken! En wie brengt de kinderen dan ‘s morgens naar school en hoe moet het dan thuis? Adem in, adem uit... Relax. Het komt goed!

7. Ehm... wijken??

Je hebt een behoorlijk functie, werkt efficiënt en verdient een zeker respect, aanzien en navenant salaris. Maar dat alles telt niet op het moment dat je moet wijken in draf en je weet het compleet niet meer. A afwenden, stukje recht stellen, eh... been naar achteren... welk been, eh... toch?! Verdorie, je hebt een Master, bent afgestudeerd, hebt net die hoge functie aangeboden gekregen... Dat alles telt niet, als je je paard niet opzij kunt zetten ;)

8. Ontmoedigend

Het is best wel demoraliserend als iedereen een betere ruiter is dan jij. Ook al hebben ze dertig jaar meer ervaring!

9. Paardenmens!

En toch is er niks mooiers dan op een prachtige dag een bosrit te maken... of succesvol een parcoursje te springen op een onderlinge wedstrijd... of toch dat wijken netjes hebt volbracht, alsof het vanzelf ging, zonder na te denken... of je paard een knuffel te geven na de les. Je bent officieel een paardenmens! 

Naar een idee van Horse&Hound

Foto: Stefano Grasso/LGCT