Eerder berichtte De Hoefslag al over ‘Twaalf tips om je paard optimaal te verkopen‘, deze maal zoomen we in op waar je als koper onder andere op dient te letten als je een nieuw paard gaat kopen. Fraude in de paardenindustrie komt nog met regelmaat voor, waarbij je in het ergste geval zelfs een paard koopt dat uiteindelijk nooit geleverd zal worden! Dergelijke praktijken vinden plaats in alle lagen van de paardenwereld, of je nu een paard van 500 euro of van 50.000 euro of meer koopt. Zelfs mensen die met regelmaat een paard kopen of hebben gekocht kunnen de dupe worden, al lopen ouders met geen enkel verstand van paarden die voor het eerst een paard kopen voor dochterlief eigenlijk nog meer risico.
Waar kan fraude voor komen en waar let je dus onder meer op:
1. Betaal niet aan iemand die niet de eigenaar van het dier is
Een kennis, een stalgenoot, een handelaar of gewoon een vriend weet wel een leuk paard voor jou of je dochter/zoon. Als je dus ‘even’ een paar duizend euro naar zijn of haar rekening overmaakt zorgt hij/zij er wel voor dat het dier bij jou terecht komt. Op deze manier weet je nooit of het dier daadwerkelijk geleverd gaat worden en of je wel het juiste bedrag hebt neergelegd voor het paard. Het kan zomaar zijn dat je ‘vriend’ een deel van het geld in eigen zak steekt, als smeergeld uitdeelt aan derden om in jou bijzijn zeer positief te praten over het paard of niet het volledige bedrag betaalt aan de eigenaar. Je loopt dan het risico dat je bij het ophalen of leveren van het paard, áls dat gedeelte dus doorgaat, nog extra bij moet betalen.
2. Praat met de eigenaar
Let er op dat je met de juiste persoon handelt! Ook bij een handelaar als tussenpersoon mag je vragen naar de eigenaar. Als deze tussenpersoon komt met excuses zoals: ‘Oh, geen idee. Die zijn in het buitenland ofzo!’ of nog vager: ‘Nee, die zijn niet beschikbaar momenteel.’ wees alert. Als je de eigenaar van het paard op geen enkele manier kan maar vooral mág spreken, loop je kans dat de tussenpersoon het dier niet eens officieel mag verkopen. En ja! Dat soort dingen gebeuren. Een trainer die zonder toestemming van de eigenaar het dier verkoopt of in het ergste geval is het dier gestolen. En ook hier geldt dat je nooit weet hoeveel geld er mogelijk aan de strijkstok blijft hangen. Op zich is het heel normaal dat een tussenpersoon een deel van de opbrengst krijgt, maar dit is iets tussen verkoper en de handelaar. Weet dus wie de eigenaar is en probeer deze te spreken te krijgen en stel vragen over het karakter en geschiedenis van het paard.
3. Zorg dat je het dier laat keuren
Voor aanschaf laat je een dier keuren, afhankelijk van het doel van het paard kun je kiezen uit een klinische en een röntgenologische keuring. Als de verkoper op dat moment komt met: ‘Ach, dat is niet nodig. Dit dier is hartstikke gezond!’ is jouw antwoord natuurlijk : ‘Dan heb je er uiteraard geen moeite mee als ik het toch laat keuren.’ Weigert de verkoper een keuring laat het dier dan staan. Malafide verkopers durven ook smoesjes te gebruiken waarbij de prijs zogenaamd een meeneem-prijs is en als je het nog wil laten keuren het dier meer gaat kosten. Als koper heb je een onderzoeksplicht en een keuring is een belangrijk middel om te achterhalen of het paard op het moment van aanschaf gezond is. Dat hij bijvoorbeeld niet kreupel is of een andere aandoening heeft. Als uit de keuring blijkt dat het dier iets mankeert, kun je overigens altijd nog beslissen om het wel te kopen. Je bent dan in ieder geval op de hoogte van het probleem en je kunt hier reeds naar handelen.
4. Kies je eigen dierenarts
Sommige malafide verkopers gaan alleen akkoord als je hún dierenarts neemt, elke andere dierenarts weigeren ze of daar is ‘iets mee’. We zouden graag willen dat we elke dierenarts zo kunnen vertrouwen, dat ze het welzijn van het dier op de eerste plaats zetten en dat ze niet gevoelig zijn voor argumenten van hun cliënten en gelukkig zullen de meesten te vertrouwen zijn. Maar zeker als je in een onbekende omgeving een paard aanschaft kun je beter je eigen dierenarts vragen of een dierenarts uit die omgeving die niet de vaste dierenarts van de stal is. Op deze manier voorkom je op z’n minst dat de dierenarts met de automatische piloot naar het dier kijkt.
5. Laat je niet opjagen
Als je bij een paard gaat kijken en je krijgt te horen ‘Je moet nu beslissen, want anders is hij weg’ of ‘Vanmiddag komen er nog zes mensen kijken, maar ik wil het dier jou wel gunnen maar dan moet je nu een keuze maken’ kun je afvragen of je op zo’n manier zaken wil doen met iemand. Een paard aanschaffen is geen lichte en makkelijke keuze, dus denk er altijd goed over na. Zeker als je nog enige twijfel hebt, hoor je eigenlijk nooit in te gaan op zulke praktijken. Dan is altijd wel ergens anders een paard waar je evenveel of zelfs nog meer plezier mee zult hebben. Bovendien heb je bij zulke mensen ook weinig mogelijkheid om het paard te laten keuren en dan verwijzen we weer naar punt drie.
6. Zorg dat je een rekening en een contract krijgt
Als je om een rekening vraagt hoor je deze ook te krijgen. In de paardenwereld gebeurt het nog heel vaak dat er geen rekening wordt overlegd, maar voor ieders gemoedsrust zouden zowel verkopers als kopers hier actiever in moeten zijn. Een rekening is onder meer een bewijs van overdracht en eigendom. Op de rekening hoort minstens te staan wat er voor bedrag is afgesproken, wie de verkoper is, wie de koper is, de rekeningdatum én het moment van leveren. Pas als het dier daadwerkelijk geleverd is, ben je eigenaar. Dat ben je nog niet automatisch als je betaald hebt. Ook is het zeer verstandig om in een koopcontact de gemaakte afspraken vast te leggen. Hierin zouden op zijn minst de gegevens van het paard, de overeengekomen prijs, eventuele gebreken waar je als koper van op de hoogte bent, de verkoop- en leverdatum en andere van belang zijnde informatie in moeten staan.
7. Controleer de achtergrond van paard en verkoper
Je controleert het paspoort en de eventuele papieren met het paard dat voor je staat. Wees alert als paspoorten of papieren er niet zijn, of toevallig ergens onderin een kastje liggen. De verkoper wist naar alle waarschijnlijkheid dat je van te voren kwam, dus het op zoeken van de papieren had hij of zij ruimschoots van te voren kunnen doen. Eigenlijk natuurlijk al op het moment dat de persoon besloot om het dier te verkopen. Als je bij een paard gaat kijken dat aangeboden wordt als M- of Z-paard vraag je aan de voorrijder om bepaalde oefeningen van dat niveau te tonen. Let er ook op of het paard aangeboden wordt als geklasseerd of getraind. Van een paard dat op wedstrijd wordt uitgebracht, kan de verkoper uiteraard gegevens voorleggen. Vraag hiernaar! Tegenwoordig is Google je beste vriend, zoek het paard op en zoek naar recensies over de verkoper, zeker als het een handelaarsstal is. Nu hoef je niet direct af te haken als je iets negatiefs leest, maar wees alert op signalen die vaak voorkomen.
8. Neem iemand mee!
Zelfs als je heel vaak eerder paarden hebt gekocht is het altijd verstandig om een derde persoon mee te nemen. Is het niet om ook even te rijden, te voelen en te testen dan is het wel om advies te vragen. Die derde persoon in de vorm van je beste stalmaatje of je instructeur kan zien hoe jij en het paard bij elkaar passen en je daar mogelijk bij helpen. Hij of zij kan wellicht zelf ook even op stappen, zodat jij kan zien hoe het paard reageert op iemand anders dan de voorrijder. Je hebt vaak een extra persoon nodig waar je mee kunt overleggen, al is het maar om je even met beide benen op de grond te zetten als het allemaal te mooi klinkt om waar te zijn.
Naar een idee van: The Horse
Archieffoto: Jessica Pijlman
Wij gebruiken cookies om het gebruik van de website te analyseren en om het mogelijk te maken content via social media te bekijken. Cookies van onszelf en van derden kunnen worden gebruikt om advertenties te tonen die aansluiten op uw interesses. Deze cookies kunt u weigeren via de knop Cookie-instellingen aanpassen
