Oksana van Gemert en Serverius Broc in het ZZ-licht te Nijkerk. Foto: Privebezit/Gijs van Gemert
Oksana van Gemert en Serverius Broc in het ZZ-licht te Nijkerk. Foto: Privebezit/Gijs van Gemert

Oksana van Gemert: "Het was nogal een verrassing dat het zo snel ging"

Dressuur

Tekst: Femke Verbeek

Advertisement
Pas op 37-jarige leeftijd zat Oksana van Gemert voor het eerst op een paard. Ze nam lessen bij de plaatselijke manege. Hier zat voor haar echter weinig uitdaging in. En uitdaging, daar houdt de ambitieuze amazone wel van. "Als het te makkelijk wordt, dan stop ik er al snel mee", aldus Van Gemert. Nu, 7 jaar later, rijdt de amazone in het ZZ-licht met haar paard Serverius Broc (v. Florencio) en hoopt ze binnenkort de overstap te maken naar de subtop.

Absoluut groen

"Ik ben begonnen met paardrijden in 2013, dat was best op een late leeftijd", steekt Van Gemert van wal. "Ik was toen 37. Ik heb een paar maanden manegeles gehad, maar hier zat voor mij weinig uitdaging in. Toen kocht ik een jong paard, het was absoluut groen. Paard groen, ik groen, dat ging natuurlijk nergens heen." Na anderhalf jaar proberen kocht ze de toen 9-jarige Serverius Broc aan. Het paard had bij zijn vorige eigenaar al Z gelopen. "Hij heeft mij alles geleerd. Nu zijn we op het punt dat ik hem wat ga leren!"

Perfect leerpaard

Samen zijn Van Gemert en Serverius Broc binnen twee jaar van de B naar het Z gereisd. "Het is eigenlijk vrij makkelijk gegaan. Of ja makkelijk, we hebben natuurlijk af en toe ook echt wel wat traantjes gelaten. Ik hoop nog Lichte Tour met Broc te starten, dat is voor nu echt wel een droom." Over haar paard vertelt ze: "Broc zijn vader is Florencio, dus hij is nogal een gevoelig en schrikkerig paard. Maar, hij is wel echt een harde werker. Als ik alles goed doe, reageert hij heel goed. Het is een perfect leerpaard. Je kan hem door regen en door wind rijden, maar op een wedstrijd schrikt hij nog wel eens van een bloembak. Verder is hij gewoon een heel lief paard."

Erg positief

De amazone traint op dit moment bij Mark van de Donk, waar ze erg blij mee is. "Mark is heel positief en probeert ons steeds meer uit te dagen om nieuwe dingen te leren. Dat werkt waarschijnlijk gewoon goed bij mij. Als we te lang in hetzelfde blijven hangen gaat de uitdaging weg, dan groei je niet meer. Bij Mark is dat anders, daardoor gaat het goed. We hebben een klik met hem en waarschijnlijk gaat het daarom ook zo snel." Momenteel heeft Van Gemert ook een paard bij Van de Donk in training staan.

Paardenvirus

"Inmiddels hebben we een stal vol met paarden: ik heb het paardenvirus goed te pakken gekregen", vervolgt ze. "Sinds het zo goed gaat in de wedstrijden zijn we verhuisd. Nu hebben we de paarden bij huis, en alle stallen staan vol! Ik vind het echt gewoon hartstikke leuk om te doen. Inmiddels heb ik ook twee veulentjes gefokt met mijn eerste paard, misschien zit er wel een topper tussen." In mei verwacht Van Gemert weer een veulentje, dit keer van de hengst Dream Boy. "Ik ben heel erg benieuwd."

Aan de start

Het mooiste aan de paardensport vindt Van Gemert dat je samen iets kan bereiken. "Je leert elkaar veel. Als het niet afgestemd is, kom je niet verder. Af en toe moet je zelf een stapje terug doen om te kijken of je verder komt. Dat is lastig, maar daar houd ik wel van. De uitdaging moet er zeker in blijven zitten, het moet ook niet te makkelijk gaan." Van Gemert verwacht niet dat ze met Serverius Broc hoger komt dan de Lichte Tour. "Wel is het mijn doel om met een zelfgefokt paard aan de start te starten, en dan te kijken hoe ver we komen."

Samen op stap

"Het was nogal een verrassing dat het zo snel ging", besluit de amazone. "Mijn dochter heeft inmiddels ook het paardenvirus te pakken, dus we blijven wel bezig in de paarden. Zij rijdt ook al spring- en dresuurwedstrijdjes. Samen op stap gaan, samen op wedstrijden gaan; dat is ook wel echt een droom", sluit ze af. Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding en schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. Foto: Privebezit/Gijs van Gemert