Liset Dezijn en Schadijkerhof Joyce. Foto: Cynthia Vos FotografieLiset Dezijn en Schadijkerhof Joyce. Foto: Cynthia Vos Fotografie
Liset Dezijn en Schadijkerhof Joyce. Foto: Cynthia Vos FotografieLiset Dezijn en Schadijkerhof Joyce. Foto: Cynthia Vos Fotografie

Liset Dezijn: "Ik hoop mijn studie en mijn sport ook later nog te combineren"

Dressuur
Advertisement
Voordat Liset Dezijn begon aan de opleiding Sportkunde, dacht ze dat ze haar pony moest verkopen. Studeren en paardrijden leken haar geen goede combinatie. Ze kreeg echter de kans om in een topsportklas te komen, waardoor ze haar pony Schadijkerhof Joyce nog steeds uitbrengt tussen de paarden.

Niet te vergelijken

Het was voor Dezijn een weloverwogen beslissing om met een pony tussen de paarden te gaan starten. Ze vertelt: "Toen ik mijn C-pony verkocht zat ik heel erg te dubben of ik een paard zou kopen. Maar ik ben zelf totí¡í¡l niet groot van stuk. Het was in de tijd net voordat ik 18 werd, dus met een pony kon ik nog maar kort bij de pony's starten. Toch vond ik de overgang van een C-pony naar een paard wel heftig, omdat de bewegingen zo anders zijn. Mijn C-pony'tje liep wel ruim, maar dat is natuurlijk niet te vergelijken. Daarom heb ik er toch voor gekozen om met een grote D-pony tussen de paarden te gaan starten."

Echte sportpony

Op dit moment rijden Dezijn en Joy, zoals de pony door de amazone genoemd wordt, in het M1. "In de tijd dat ik nog met mijn C-pony reed heb ik vaak tegen haar vader Pippin's Pride onder Kimberly Pap gereden. Ik denk dat ze veel wegheeft van haar vader, in karakter en in het lopen. Joy is een echte sportpony. Ik zeg altijd dat als ze een mens was geweest, ze fotomodel was geworden. Ze is namelijk heel knap. Ze wordt dit jaar zes, dus ze is nog best wel jong. Daarom was ik ook zo verbaasd dat we zo snel zijn gegaan", licht ze toe. "Joy is echt een hele leuke pony. Ze heeft echt humor, zeggen we altijd. Ze kan van alles duidelijk maken met haar gezichtsuitdrukking."

Op de valreep

"Toen we Joy kochten kon ze nog bijna niets", vervolgt de amazone over haar vosmerrie. "Na twee of drie weken zijn we wel op wedstrijden gestart, ik dacht ik probeer het gewoon. We wonnen gelijk alles met dik in de 200 punten elke keer. Dat had ik natuurlijk nooit verwacht! Ik had ook gedacht dat we dat jaar niet naar de Gelderse Kampioenschappen zouden gaan, maar op de valreep hebben we ons alsnog via twee van de drie selectiewedstrijden kunnen selecteren. We wonnen op de Gelderse Kampioenschappen een vierde prijs en mochten daardoor zelfs door naar het NK!", klinkt het enthousiast.

Topsportklas

Maar ja, toen werd het tijd om te studeren. Gelukkig voor Dezijn valt het nu goed te combineren met haar passie voor paarden. "Heel goed zelfs", stelt ze. "Ik doe de opleiding Sportkunde aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Omdat er veel sporters zijn die de opleiding Sportkunde gaan doen, hebben zij een topsportklas op Papendal ingesteld. Ik kwam daarvoor in aanmerking. Hierdoor heb ik wat kortere lestijden, waardoor ik 's ochtends of 's avonds kan trainen. Het idee was eerst om de paarden te verkopen en op kamers te gaan in Nijmegen, maar door de topsportklas kan ik het nu heel goed combineren." Al voegt ze er wel aan toe: "Ik moet 2,5 uur heen en ook 2,5 uur weer terug reizen, dus er is wel discipline voor nodig!"

Studentenleven

Of ze niet bang was dat ze het studentenleven zou missen? "Ja, in eerste instantie wel. Maar nu ik er zit merk ik dat onze klas juist heel hecht is. Iedereen snapt het van elkaar heel erg goed. Op de middelbare school moest ik vaak weg voor mijn sport en kon ik nooit met vrienden afspreken. Iedereen dacht toen; nou daar heb je haar ook weer, zij kan nooit. In een klas met topsporters kan het gewoon, begrijp je elkaar en is het ook nog eens heel erg gezellig. Zo spreken we ook wel af in de weekenden en dat is gewoon heel leuk. De topsportklas is haast hechter dan de gewone klassen omdat ze een groep vormt, in plaats van allemaal aparte groepjes vrienden."

Zo veel mogelijk

Eigenlijk was het doel voor dit jaar om Joy in het Z te starten. "Dat is nu natuurlijk een beetje anders gelopen, maar dat doel hebben we dus gewoon opgeschoven naar volgend jaar. Volgend jaar zomer zou ik graag met Joy in het Z tussen de paarden starten. Als we goed mee kunnen komen, dan hoop ik door te gaan naar het ZZ-Licht. Als ze niet goed mee kan komen, dan gaan we naar een ruiter zoeken die verder kan met haar sportcarrière en ga ik op zoek naar een paard. Maar in eerste instantie gaan we nu lekker doorrijden in de wedstrijden en er zo veel mogelijk uithalen."

Genoeg kansen

"Het zou heel jammer zijn als ze weggaat", geeft Dezijn toe. "Maar ik vind het belangrijk dat ze een sportcarrière blijft houden, want daar maak je haar het gelukkigst mee. Als je op wedstrijd gaat, dan zet ze echt een knopje om. Dan gaat ze aan." Ook de amazone zelf vindt het vooral leuk om actief te zijn op wedstrijden. Gelukkig heeft ze daar nog genoeg kansen voor. "Zo rijd ik ook een paard voor iemand die zwanger is. Anders zou ik die nu uitbrengen, maar dat gaat even niet. Ik heb ook voor meerdere hengstenhouders pony's gereden en doorgetraind. Het is wel makkelijk dat ik zo klein ben, zo kan ik ook pony's doortrainen voor ruitertjes die nog heel jong zijn."

Kan allemaal

Wat Dezijn het allerleukst zou vinden, is haar opleiding en haar sport met elkaar combineren. "Mijn passie ligt wel bij de evenementenkant van de sport. Ik zou het bijvoorbeeld heel gaaf vinden als ik later bij een organisatie als de KNHS zou kunnen werken. Het lijkt me ook wel heel leuk dat als ik straks een baan heb, ik het rijden er nog wel naast kan doen. Ik pas met mijn lengte op een C-pony, maar ik heb laatst op een paard van 1.75m gereden en dat zag er nog niet eens zo raar uit. Ik heb nog tijd zat om er over na te denken, maar het kan dus allemaal", sluit Dezijn gemotiveerd af. Tekst: Femke Verbeek Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding en schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. Foto: Cynthia Vos Fotografie
Liset Dezijn en Schadijkerhof Joyce. Foto: Cynthia Vos FotografieLiset Dezijn en Schadijkerhof Joyce. Foto: Cynthia Vos Fotografie