Yvette van Schaik: “We zijn het maar gewoon gaan proberen!”

22 mei 2020, 00:00 Dressuur Advertisement Voor Yvette van Schaik was de merrie Beau haar eerste stap richting een eigen paard. Toen ze naar de opleiding paardensport ging, was aanvankelijk het idee om een paard met goede papieren te kopen. “Maar Beau deed het zo goed, dat ik haar heb meegenomen!”, vertelt Van Schaik vrolijk.

Verantwoordelijkheid nemen

“We hebben Beau gekocht van kennissen van mijn moeder, samen met een andere pony. Ik was al heel lang met paarden bezig, en het werd wel een beetje tijd voor een eerste paard, dus we gingen op zoek. Beau was vanuit mijn moeder de eerste stap om te kijken of ik echt de verantwoordelijkheid nam voor een eigen paard. Voor mijn opleiding paardensport was het eerst de bedoeling dat we op zoek gingen naar een paard met goed papier, maar Beau deed het zo goed dat zij is meegegaan naar de opleiding”, vertelt Van Schaik over hoe Beau bij haar terecht kwam.

Veel gas, weinig rem

“Toen we gingen kijken hadden we iemand meegenomen waar ik altijd een pony voor reed”, vervolgt ze. “Zijn dochter was Z2 geweest met een paard met goede papieren. Hij zei dat Beau dat nooit zou gaan doen, maar ik was vrij nuchter en dacht: ik ga het gewoon proberen. Ze was best braaf, maar ze had veel gas en weinig rem. We zijn in de B begonnen, die hebben we helemaal uitgereden met 30 winstpunten. Daarna zijn we in een jaar van de L1 naar het Z1 gegaan”, klinkt Van Schaik. “Ze heeft gewoon een heel fijn karakter en is heel leergierig. Soms miste ze wat kwaliteit in haar gangen, maar tot het M2 hebben we toch wel heel veel gewonnen.”

Heel bijzonder

Dat mensen eerst tegen haar zeiden dat het niet zou gaan lukken, maakte de prestatie voor de amazone wel heel bijzonder. “Al helemaal omdat mijn moeder ook zei dat ik een goed paard moest kopen voor mijn opleiding. Uiteindelijk heb ik juist door Beau gewoon mijn diploma behaald. En niet alleen mij heeft ze geholpen, want tijdens de examens moesten we ook wisselen van paarden. Daar heeft ze zich heel netjes gedragen bij de anderen. Ook met het springen, en dat is echt niet haar sterkste vak. Ze had net iets te weinig rek en een klein galopje, maar ze sprong altijd.”

Steeds braver

Voor Van Schaik was Beau echt een alleskunner, al was dat niet altijd zo. “In het begin was ze heel erg onrustig, vooral met het opzadelen. Ze kon echt geen moment stilstaan. Onder het zadel was ze vooral heel voorwaarts. Ik durfde mijn been er niet tegenaan te leggen, want dan ging ze al. Maar ja, ik was jong en zag toen geen gevaar met paarden. Ik ben dus gelijk in mijn eentje met haar langs de weg gegaan. Dan was ze heel braaf en genoot ze ook echt van de buitenrit. Uiteindelijk werd ze steeds braver: ze kon los bij de trailer staan op concours met het opzadelen, je kon er met twee man op zitten en zelfs kinderen hebben met haar op het strand gereden en met haar gesprongen.”

Steeds drukker

Beau was echt een maatje voor de amazone. “Ze was geen knuffelpaard, maar ze vond het wel altijd heel gezellig als ik er was. Als ze op stal stond en ik floot, dan kwam ze altijd gelijk kijken. Ze wist het precies als ik er was.” Na een tijdje kreeg Van Schaik het echter steeds drukker met haar studie en werk. Ook lukte het haar niet meer om haar wedstrijdambities met Beau waar te maken. Daarom besloot ze de merrie te verleasen. “Viola Nijland is haar toen gaan leasen. Dat is heel goed bevallen, het klikte zo goed. Ik kon Beau uiteindelijk goed verkopen, maar dat heb ik niet gedaan. Ik wilde gewoon dat Beau bij Viola bleef. Ik ben heel dankbaar dat ze nu daar is, ze staat gelukkig ook nog dichtbij. Viola heeft haar nog naar het ZZ-licht gereden. Samen zijn ze ook op allerlei kampioenschappen gestart.”

Stoppen?

Het was eigenlijk de bedoeling dat Van Schaik na de verkoop van Beau helemaal zou stoppen met paardrijden. “Maar ik denk niet dat dat ooit gaat lukken”, lacht ze. De liefde voor het paardrijden kriebelen, waardoor ze nu weer lekker bezig is met Lobke fan’t Botshol. “Lobke is een Friese merrie van mijn schoonmoeder. Qua karakter lijkt ze wel heel erg op Beau, maar deze Fries is wel veel heter. Ze is wel ook heel leergierig en het opleiden gaat nu ook heel hard. Ik hoop dit jaar nog Z1 te starten met haar. Ze is dit jaar ook geïnsemineerd, dus ik hoop dat daar ook iets leuks uitkomt. Dan hebben we over 4 of 5 jaar een leuke opvolger voor haar.” En Beau? Die hoopt de amazone snel weer eens op te zoeken. “Dat is nu even wat minder vaak gebeurd, mede door het Coronavirus. Ik hoop ooit nog een keer een ritje op haar te kunnen maken, soms mis ik dat nog wel eens”, besluit ze. Tekst: Femke Verbeek Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding en schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. Foto: Ponyhof