Laurene van den Breemen met Stand By Me. Foto: Daniëlle Vink fotografie
Laurene van den Breemen met Stand By Me. Foto: Daniëlle Vink fotografie

Subtop I Laurene van den Breemen: “We mogen allemaal wel wat positiever zijn in de sport”

Dressuur
Advertisement
Afgelopen weekend maakten Laurene van den Breemen en Stand By Me (v. Sunlight XX) hun Young Riders-debuut. Hoewel het nog niet helemaal ging zoals gehoopt, is de amazone erg blij met deze mijlpaal. “Het was wel heel erg gaaf, we trainen nu gewoon nog even verder”, stelt ze.

Zere rug

Over het debuut met haar ‘Sem’ vertelt Van den Breemen: “Thuis ging alles al heel goed. De laatste tijd heb ik echter wat last van mijn rug, daarvoor loop ik ook bij de fysiotherapeut. Daardoor valt ook mijn been soms uit. Dat was nu ook het geval. Precies tijdens de proef voelde ik mijn been niet meer. Nu rijd ik heel veel op mijn zit en been, dus het begin met de schouderbinnenwaarts en de appuyementen ging nog wel goed. Maar ja, een pirouette om het binnenbeen dat je niet voelt gaat dan wel moeilijk”, lacht ze.

Heel gaaf

“Ook moesten we een wissel springen wat op het gewenste moment niet lukte. Dan krijg je natuurlijk een nul op je protocol. We hadden wel een zeven voor de series. Series zijn dan ook Sems sterkste punt, die springt hij altijd heel goed”, klinkt ze luchtig. “Het was hoe dan ook wel heel gaaf. Het is voor de eerste keer wel even jammer dat het zo gebeurt. Als ik die fouten niet had gehad, had ik zeker wel een leuke score gereden. We trainen nog even door maar Sem en ik gaan eerst nog twee weekjes op vakantie samen. In augustus gaan we weer verder starten in de slipjas!”

Simpel paard

Van den Breemen geeft aan dat ze helemaal niet verwacht had om op dit niveau te gaan rijden. Ze vertelt: “Je kijkt al zo lang op tegen de mensen die zo hoog rijden. Naar mijn idee was dat altijd een stalruiter met een paard van zoveel duizend euro. Sem is best een simpel paard qua gangen, maar hij is wel heel correct. Om dan met zo’n braaf paard op dit niveau te starten is wel heel erg cool. Sem had al ZZ-licht gelopen toen hij bij mij kwam. Daarom had ik hem eigenlijk gekocht als leermeester. Nu zijn we op het punt gekomen dat ik hém juist dingen kan leren.”

Door het vuur

De combinatie is snel verbeterd in een korte tijd. “Twee jaar geleden reden we nog in het L2”, bedenkt ze zich. “Het is echt super snel gegaan. Sem gaat echt letterlijk voor me door het vuur. Zo moesten we tijdens een wedstrijd bijvoorbeeld naar links appuyeren. Ik voelde wel een gek pasje, maar daarna gooide hij er zo’n uitgestrekte draf uit dat ik dacht dat het niets was. We hebben de proef netjes afgemaakt en afgegroet. Toen we de ring uit kwamen stond hij ineens op drie benen. Hij bleek een enorme spijker in zijn voet te hebben. Als die spijker iets opzij had gezeten, dan was hij er misschien niet meer geweest. Maar hij heeft toch helemaal zuiver zijn proef afgemaakt voor mij.”

Motivatie

Een jaar geleden begon Van den Breemen aan de opleiding paardensport en -houderij. Dit was niet per sé haar grote droom. Sterker nog, ze wist eigenlijk helemaal niet goed wat ze wilde. “Ik heb vroeger veel gehockeyd. Ik had ook een paard maar dat was meer voor de lol. Toen ik op de havo zat was ik na het eerste jaar gezakt, ik wilde toen communicatie studeren. Het tweede jaar zakte ik ook, toen wilde ik pabo doen. Het derde jaar daht ik: ik wil iets verzinnen waar ik mee verder wil. Ik had Sem toen al twee jaar en we gingen steeds meer wedstrijden rijden. Mijn trainer Erwin Driessen motiveerde me daar echt voor.”

Steeds meer interesse

“Daar ben ik tot op de dag van vandaag super blij mee”, vervolgt de amazone. “Erwin en ik hebben hele goede klik, ook naast de paarden. In de sport motiveert hij me. Hij geeft echt ontzettend positief les. Als het niet goed gaat, dan gaat het de volgende keer wel weer beter. Als je echt die klik samen hebt en je merkt dat het goed gaat met de combinatie is dat heel tof. Beter dan dat kun je het niet hebben. Doordat het rijden van wedstrijden zo goed ging kreeg ik steeds meer interesse in de paardensport. De opleiding doe ik binnen twee in plaats van drie jaar. Ik vind het ook heel leuk dat ik nu meer over het paard zelf leer. Niet alleen over hoe rijd je en hoe train je een paard het beste, maar ook over de ingewanden en het skelet van je paard.”

Basis en positiviteit

Na de vakantie start de amazone aan haar tweede en tevens laatste jaar. Hoe ziet ze de toekomoest daarna voor zich? “Ik zou na mijn studie graag ergens stalruiter worden. Daar hoop ik paarden op wedstrijd uit te mogen brengen of jonge paarden te beleren. Het geven van lessen vind ik heel leuk dus daar wil ik ook graag mee verder. Heel vaak zie je op wedstrijd dat de basis nog niet in orde is. Daar valt nog zoveel winst te behalen. Daar hoop ik bij te helpen. Ook hoop ik een stukje positiviteit in de sport te brengen. Binnen de dressuursport is iedereen zo jaloers op elkaar. We zouden het elkaar allemaal wel wat meer mogen gunnen”, vindt Van den Breemen. Met haar Sem traint ze dus nog even door voor de volgende Young Riders-proeven. “Maar het allerbelangrijkste is dat hij er plezier in heeft”, stelt ze. “Dat hij altijd de AC-lijn met zijn oortjes naar voren op loopt. Dat is het doel. Als hij het echt niet meer leuk vindt moet ik iets veranderen. We gaan gewoon lekker verder starten. Ik hoop ook een keer internationaal maar we gaan wel zien of dat er in zit.” Tekst: Femke Verbeek Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. Foto: Daniëlle Vink fotografie