Joyce van Opbergen na overlijden Whizy: ‘Van haar heb ik echt leren paardrijden’

22 september 2020, 00:00 Dressuur Advertisement Whizy (v. OOSeven) was Joyce van Opbergen haar eerste eigen paard. Ze doorliep alle klassen met haar, tot en met de Lichte Tour. Ze geeft aan dat ze van haar echt heeft leren paardrijden. Nadat Whizy met pensioen ging, heeft ze nog verschillende veulens mogen geven. Onlangs moest ze afscheid nemen van de merrie, die al tijden leed aan straalkanker, maar daar nu veel pijn van had. Zeventien jaar was Whizy bij Joyce. Ondanks het verdriet staat ze achter haar besluit om haar in te laten slapen. “De behandelingen en de hoefsmid waren een straf voor haar geworden. Voor haar is het beter zo.”

Fanatiek

“Ik reed vroeger bij de pony’s. Nooit heel denderend, want mijn ouders hadden niks met paarden en de begeleiding ontbrak ook. Mijn vader zag wel dat ik heel fanatiek was en kocht een jaarling merrie bij ons aan het einde van de straat. Dat was dus Whizy. We hebben haar zadelmak laten maken, want dat was voor mij te hoog gegrepen. Toen was Whizy drie en ik achttien. Vanaf dat ze zadelmak was ben ik haar gaan rijden en ging het best snel”, vertelt Joyce.

Bijna alles gewonnen

“Destijds mocht je met een driejarige gewoon starten, dus dat deed ik. Ik heb heel veel wedstrijden en clinics met haar gereden en veel bosritjes gemaakt. Uiteindelijk bleek ze ook nog een goed paard te zijn en deden we mee aan jonge paarden competities. In het Z hadden we even een dipje, omdat ze erg kijkerig was. Na verandering van trainer ging het heel hard. In het ZZ-Licht en ZZ-Zwaar heeft ze bijna alles gewonnen en daarna heeft ze nog anderhalf jaar fijn Lichte Tour gelopen.”

Kampioenschappen

“Als je 60% reed in de Grand Prix, mocht je pas vanaf het Z kampioenschappen rijden. In die tijd had ik mijn stal Uphill Stables opgericht, waarin ik veel jongere paarden reed. Met die paarden wilde ik graag kampioenschappen blijven rijden. Ik vond het het dus niet waard om dat weg te gooien om persé Grand Prix te starten. Ik heb toen besloten om haar al met pensioen te doen en voor de fokkerij in te zetten.”

Opvolging

“Ze heeft vier nakomelingen gehad. Als vierjarige kreeg ze een hengstveulen die ik als vijfjarige verkocht heb naar Engeland, maar hij is daar helaas verongelukt. Haar eerste veulen na de sport verloor ze na negen maanden. Dat was heel jammer. Drie jaar geleden kreeg ze een hengstveulen van Vivaldi. Verder heb ik nog twee For Ferrero’s uit haar; een hengst en een merrie. Ik hoop dat de merrie straks voor opvolging kan zorgen.”

Mount St. John

Joyce richt zich op het trainen van dressuurpaarden, maar de fokkerij heeft ook al een aardige plaats gekregen binnen haar bedrijf.  Ik had het zusje van Jameson RS2 gekocht als driejarige. Ze had een cyste in de schouder en is dus niet geschikt om mee te rijden. Ik heb vorig jaar een hengstveulen uit haar gefokt van Imposantos en toen de merrie verkocht aan Mount St. John. Ik had Whizy toen nog en wilde geen tweede fokmerrie. Bij Mount St. John heeft ze nu een merrieveulen gehad. Deze hengst is misschien interessant om op de te fokken voor de hengstenkeuring. Ik had liever een merrie gehad, maar dit is ook leuk.”

Resultaten fokkerij neerzetten

“Ik heb nu langzaam wel aan het kijken voor een nieuwe fokmerrie, want ik vind het fokken toch ook wel heel erg leuk. Ik doe zeker de trainingspaarden niet weg, maar ik zou daarnaast wel één of twee fokmerries willen om te kijken of ik daar ook mee kan presteren en mooie resultaten kan neerzetten”, besluit ze gedreven. Bron: De Hoefslag