Marijke van Beek en O'Handsome foto Cheroney Holtman
Marijke van Beek en O'Handsome foto Cheroney Holtman

Marijke van Beek: ‘De afspraak om hem in te laten slapen stond al’

Dressuur
Advertisement
Marijke van Beek had de afspraak al gemaakt om haar paard O’Handsome in te laten slapen. De Fürstenball-zoon bleek na heel veel onderzoeken een ernstige peesblessure te hebben, die volgens de geleerden nooit meer 100% zou herstellen. O’Handsome had pijn en was zichzelf niet. Marijke wilde hem verder leed besparen. De afspraak kwam dichterbij, maar O’Handsome was ineens een ander paard.

Slecht nieuws

“Toen ik O’Handsome als vierjarige kocht heb ik hem nog gestart. In vijf wedstrijden hadden we al zestien winstpunten in de B. In mei vorig jaar kwam hij kreupel uit de wei. Daarna was het steeds af en aan. Hij leek goed en dan ging ik rijden, maar een dag later kon hij letterlijk niet meer lopen. Het ging met ups en downs en mijn eigen dierenarts kon niet vinden wat hij had. Op 16 oktober gingen we naar Utrecht en daar kregen we heel slecht nieuws”, vertelt Marijke.

Mensen aanvallen

“Zijn  pees was bijna door. In Utrecht geven ze geen advies wat je moet doen, inslapen of revalideren, ze geven alleen de kansen op papier. Om hem een kans op herstel te geven moest hij zes maanden op boxrust, maar 100% goed zou het nooit meer komen. Ik heb hem toen weer mee naar huis genomen. Zijn gedrag begon flink te veranderen. Hij stond in een klein paddockje naast de rijbaan. Op een gegeven moment was hij echt zichzelf niet meer en ging hij mensen aanvallen die voorbij zijn paddock kwamen. Ik wilde hem dit leed besparen en besloot om hem in te laten slapen.”

Afscheid fotoshoot

“Mijn ouders waren dat weekend erna veertig jaar getrouwd en daarvoor zouden we een weekendje weg gaan. De afspraak om hem in te laten slapen kon toen op zijn vroegst op de donderdag erna. Ik ben dat weekend weg gegaan. Op maandagavond kwam ik weer op stal en toen leek het een heel ander paard. Op dinsdag had ik een afscheid fotoshoot geregeld met hem. Daar stond ik op de hei in mijn mooie jurk met een bokkend en steigerend paard in de hand. Hij was zo fit. Ik ging enorm twijfelen of mijn beslissing wel de juiste was.”

Beslissing genomen

“De woensdag heb ik me ziek gemeld bij mijn werk. Ik heb hem in het weiland gezet en ben hem de hele dag gaan observeren. Mijn ouders en nichtje kwamen ook nog afscheid nemen. Toen wist ik eigenlijk al dat ik hem niet kon laten inslapen. Ik belde naar Utrecht en vertelde dat hij hartstikke fit was. Daar zeiden ze dat zij hem niet wilde laten inslapen als hij zo fit was. Dan moest ik maar een andere dierenarts vragen. Toen heb ik besloten om het niet te doen.”

Heeft het gehoord

“natuurlijk was hij nog kreupel en zou hij moeten revalideren en waren zijn kansen op herstel nog minimaal, maar hij gedroeg zich zo anders en hij leek weer blij. De afspraak om hem in te laten slapen hadden we telefonisch gemaakt. Ik was te emotioneel, dus een stalgenootje had toen voor mij gebeld. Tijdens dat gesprek stonden we naast O’Handsome. Hij moet het gehoord hebben...”

Hersteld

“Ik heb toen een weiland voor hem gezocht. Daar stond hij met twee oudere paarden. In Utrecht hadden ze wel gezegd dat revalideren op de wei langer duurt dan met boxrust, omdat ze in de wei natuurlijk een keer gaan rennen. Hij kletterde wel eens door het weiland en dan dacht ik dat het nooit goed zou komen. Na een tijd heeft mijn dierenarts foto’s en filmpjes gemaakt en naar Utrecht gestuurd. Daar gaven ze aan dat hij weer hersteld was. Na 4,5 maand zat ik er weer op en konden we gaan revalideren.”

Paard terug

“Ik heb zijn been toen getaped. Ik ben ook sportpaardenmasseur, MVB Horsebalance, en doe ook aan medical taping. Ik maak bindweefsel los en ben daarnaast distributeur van HorseFlex voedingssupplementen. Samen met Jon, de eigenaar van HorseFlex, hebben we supplementen afgestemd op O’Handsome. Het tapen, de rust en de supplementen hebben er voor gezorgd dat ik mijn paard terug heb.”

Plezier en genieten

“Als ik zo terug kijk is het best een bijzonder verhaal. Ik denk dat 90% van de mensen hem had laten inslapen. In de tijd dat hij in de wei stond is hij enorm gegroeid. Misschien had hij die tijd ook gewoon nodig voor zijn lijf en om volwassen te worden. Ik rij hem nu vier, vijf keer in de week dressuurmatig en daarnaast gaan we één keer in de week naar het bos. Ik ben fanatiek wedstrijd ruiter en daar had ik hem ook voor gekocht, maar of we weer op wedstrijd gaan weet ik nog niet. Ik wil vooral plezier met hem hebben. Dat staat echt voorop. Dan rij ik liever een rondje door het bos. Ik wil hem graag goed houden en lekker van hem genieten.” Bron: De Hoefslag [adrotate banner=”987”]