Lysanne Eijlander: “Het blijft onwerkelijk voelen dat Lente echt van mij is”

4 februari 2021, 00:00 Dressuur Advertisement Kleine, jonge vosmerries staan over het algemeen niet bekend als de meest meewerkende paarden, dat wist de merrie Lentefleur (v. El Capone) van Lysanne Eijlander te bevestigen. Toch viel de amazone gelijk als een blok voor Lente toen ze haar voor het eerst als veulentje zag. Ondertussen hebben ze de smaak onder het zadel flink te pakken en zijn ze zich aan het voorbereiden op aankomend wedstrijdseizoen. "Ik heb altijd paarden gereden voor andere mensen, wat superleuk was, maar ik vond het ook wel fijn om een keer wat voor mezelf te hebben€, steekt de amazone enthousiast van wal. "Een 3-jarige kon ik niet betalen, dus ik besloot opzoek te gaan naar een veulentje. Twee dagen nadat ik dit bekend had gemaakt, kreeg ik een berichtje van een kennis. Hij kende iemand waarbij een merrieveulen met veel wit geboren was, en dat was precies waar ik naar opzoek was€.

Eigen mening

Eijlander was gelijk weg van de jonge merrie. "Als veulen zijnde was het echt een pittige tante. En ik was best handig, maar vroeg me wel af of dit niet iets te veel van het goede was. Uiteindelijk had ik wel echt een klik met haar en ook met de fokkers kon ik het heel goed vinden. Dus toen heb ik haar toch gekocht€. Omdat de amazone in de buurt geen goede opfok had, verbleef de merrie de eerste drie jaar nog bij haar fokkers. "Dat was echt heel fijn. Ik kwam af en toe op de koffie om bij haar te kijken, en na die drie jaar heb ik haar naar Stal Laarakkers gebracht. Daar is ze beleerd, keuringsklaar gemaakt en naar de merriekeuring geweest, waar ze Voorlopig Keur is geworden€. Hierna nam de Eijlander Lentefleur mee naar huis. "Wat ze had als veulen zijnde kwam ook echt terug in het rijden€, geeft ze lachend toe. "Het was niet dat je kon opstappen en wegrijden. Ze had echt een eigen mening over wat er wel en niet ging gebeuren. Er zit gewoon echt een kop op en het lukte me zelf niet helemaal om dat onder controle te krijgen€. Om ervoor te zorgen dat het doorrijden goed zou verlopen, schakelde ze de hulp in van Kirby Kroos. "Jos Hoogedoorn was daar net gekomen om de paarden te trainen en ik ben altijd al gecharmeerd geweest van zijn rijstijl. Dus toen heb ik met Kirby overlegd of zij ons konden helpen en heb ik Lente daar in training gezet€.

Teamsport

[caption id=”attachment_191039” align=”alignleft” width=”395”] ©Focussed[/caption] "Ze hebben er in het begin wel echt werk aan gehad. Het is niet dat Lente gevaarlijk is, maar het is wel een echte vosmerrie€, vervolgt ze lachend. "Alle clichés over de vosmerries kloppen wel, al is ze in de omgang echt heel lief. Ik kan er een klein kind mee wegsturen en dan weet ik dat het goed komt, maar zodra je er op gaat zitten gaat ze aan. Dat is ook wel echt het positieve aan haar karakter. In stokmaat is ze helemaal niet groot. Maar als ik erop zit merk ik daar niks van, omdat ze er gewoon vol voor gaat. In het begin werkte dat heel erg tegen, maar nu ik weet hoe het zit kan ik het juist voordelig gebruiken€. Naast Lente rijdt Eijlander, onder begeleiding van Ton de Kok, op Escape M (v. Jazz) die ze deelt met Michelle van der Putten. "Michelle helpt mij met alles en Ton begeleid mij in de training daarvan. Ze zeggen wel eens dat paardrijden individueel is, maar ik zie het echt als een teamsport. Iedereen om mij heen helpt mij supergoed en ik heb altijd het gevoel dat we als team samenwerken€.

Opvolger

[caption id=”attachment_191045” align=”alignright” width=”200”] Escape M (v. Jazz) © Denise van der Plas[/caption] Eijlander hoopt dat Lentefleur uiteindelijk de opvolger van haar Subtop-paard wordt. "Helaas zijn we vanwege corona nog niet heel veel op pad geweest. We hebben een paar keer op andere locaties kunnen trainen. Maar we hebben nog niet echt wedstrijden kunnen rijden, wat echt heel jammer is. Zodra het weer kan en mag hoop ik dat we een paard jongepaarden-wedstrijden kunnen rijden, want ik verwacht dat Lente echt een heel goed paard is. Het rijden was in het begin lastig, en ik moet zeggen dat de moed ook wel eens in mijn schoenen is gezakt. Want je kan wel een goed paard hebben, maar als hij zich niet wil laten bewerken, weet ik niet of je er veel aan hebt. In het begin was dit echt wel een dingetje, daardoor ben ik heel blij dat bij Kirby en Jos het vertrouwen echt is gekomen. Zij hebben mij echt geholpen om eruit te halen wat erin zit, en hopelijk kunnen we dat samen met Ton door blijven zetten. Met z'n allen proberen we er wat moois van te maken€.

Onwerkelijk

"Het klinkt gek maar het voelt helemaal niet als mijn eigen paard. Dat komt omdat ik verder nog nooit eigen paarden heb gehad, het blijft gewoon onwerkelijk dat ze echt van mij is. Ik ben hartstikke blij dat ik dit samen met iedereen kan doen, door hard te werken en alles te geven, maar het blijft gewoon heel gek voelen”. Over de toekomoest vertelt ze: “Lente blijft een merrie met pit, dus ik moet altijd op blijven letten want ze is altijd scherp. Maar ik denk dat dat uiteindelijk zeker in mijn voordeel gaat werken. Ik hoop dat ze de opvolger wordt van mijn andere paard en we dus uiteindelijk de Subtop in kunnen. De Grand Prix is niet persé mijn droom, tuurlijk zou ik het heel gaaf vinden als het lukt, maar van mij hoeft het niet eens persé. Als ik succesvol Lichte Tour kan rijden ben ik al gelukkig€. Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan) Foto’s: Focussed.nl & Privébezit Lysanne Eijlander