‘Ik had nog nooit op een paard gezeten, maar toch kocht ik Filia’

‘Te koop voor gevorderde ruiter’

Marley van Aerde vertelt: ‘Toen ik besloot om te stoppen met werken, kwam ik in een voor mij vreemde stad terecht. Ik ging op zoek naar een hobby. Voetbal en golf zijn niks voor mij, en ik ga ook niet graag uit. Volgens mijn moeder wilde ik als kleine jongen altijd al paardrijden, maar dat was er nooit van gekomen. Van huis uit zijn wij geen dierenmensen.’

‘Ik wilde niet alleen een nieuwe hobby, maar ik wilde er ook goede vrienden maken. En welke mensen zijn nou beter dan mensen die van dieren houden? Ik besloot dus dat het paardrijden zou worden. Een bekende stond met zijn paard op een springstal en daar ging ik in september 2019 mee naartoe. Toevallig stonden daar een aantal paarden te koop en Filia (een merrie van Warrant) sprak me meteen aan. Ze was te koop voor een gevorderde ruiter, en dat was ik natuurlijk helemaal niet.’

‘Een drama’

‘De volgende dag ging ik met mijn ex kijken bij een oefenrondje dat Filia met haar vaste ruiter zou springen in de buurt. Ze deed het zo goed en mijn ex en ik zeiden meteen: die gaat het worden. Ik trok meteen naar de Divoza voor laarzen, een cap, handschoenen en broeken. De volgende dag zou ik immers zelf op Filia’s rug gaan zitten. Ik kon niet eens lopen met die stijve laarzen, maar ik steeg vol moed op. Natuurlijk werd ik al uitgelachen omdat ik alles nieuw moest hebben, maar niets lekker zat.’

‘Ik stapte op, Filia ging... en ze stopte niet meer. Gelukkig had iemand haar aan de longe. Als beginnende ruiter ga je dan natuurlijk meteen klemmen met de benen. Het was een drama. Mijn ex vond het helemaal geweldig en riep dat Filia verkocht was. Toen had ik dus een paard.’

‘BB-proefje’

‘Filia bleek het heftigste paard van stal te zijn. Haar vaste ruiter bleef haar rijden en nam haar mee op wedstrijd. Ik ben Filia iedere dag gaan poetsen en knuffelen en leerde ook om haar op de goede manier te longeren. Ik ging ook mee als groom naar de wedstrijden en heb zo heel wat ervaring opgedaan.’

‘In februari 2020 waren de Enschedese kampioenschappen. Daar moest en zou ik aan deelnemen, ook al had ik in tussentijd misschien 10 keer op een manegepaard gezeten. Ik had nog niet eens op Filia gereden! Ik had nog 3 weken de tijd om me voor te bereiden. En dat verliep niet vlot, ik ben er meer dan 10 keer hard afgevallen, heb 2 keer een nieuwe cap moeten kopen, maar ik had een doel. Uiteindelijk heb ik er een BB-proefje gereden en ben ik 3de van de 12 geworden. Totaal niet boeiend, maar voor mij een hele prestatie!’

‘Stranden en bossen’

‘Twee weken na de kampioenschappen ging mijn relatie uit. Ik verhuisde terug naar Zeeland, waar ik geboren ben. Ik kon het niet over mijn hart krijgen om Filia opnieuw te verkopen, dus zij ging mee. Ik moest het dus alleen doen, terwijl ik nog steeds echt een beginnende ruiter was. Dus maakte ik een deal met mezelf: als ik niet binnen de 2 maanden alleen op de stranden van Zeeland zou rijden, zou ik haar verkopen. Maar ik heb mijn doel bereikt: ik kan mijn paard pakken en over stranden en door bossen gaan rijden.’

‘Uiteindelijk wil ik wel gaan kijken wat ik nog kan gaan doen. Les nemen staat in elk geval op het lijstje. Eventueel zou ik endurance willen proberen, of de springsport ingaan. Maar dat kan ik nu nog niet, we zien wel wat de toekomst brengt.’

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. 

Foto: privé-bezit