Afbeelding
Foto: Privébezit Nieske Pohlmann

Nieske Pohlmann: “Voorkom problemen door aan je timing te werken”

Algemeen

Trainer Nieske Pohlmann wil via haar bedrijf PAARDenLUISTEREN een brug slaan tussen de paardensport en horsemanship. “Ik ben van mening dat er geen probleempaarden zijn. Ook de ruiter is niet altijd een probleem. De ruiter en het paard hebben samen een probleem, en dat moeten we zien op te lossen”, vertelt ze over haar visie.

Advertisement

Stal of niet?

Momenteel heeft Nieske 17 paarden bij haar thuis staan. Niet op stal, die heeft ze nog nooit gehad. “Als kind had ik een pony, waar mijn ouders de stallen als schuur gebruikten. Er was dus geen stal voor mijn pony en rijden deed ik in de wei. Toen ik op mijzelf ging wonen kwam er dus al gauw een rijbak. Daarna ging ik heel hard aan het sparen zodat ik zo snel mogelijk een stal neer kon zetten. Tot ik me besefte dat ik dat eigenlijk niet wilde. Al mijn paarden staan 24/7 buiten in een grote groep. Alles staat bij elkaar. De meeste van deze paarden en pony’s heb ik mentaal of fysiek opgeknapt en nu verlease ik deze aan kinderen uit de omgeving. Ook voor sommige van mijn sportpaarden heb ik een bijrijder.”

Geen cowboy

Je zou denken dat je daar je handen al vol aan hebt, maar de amazone doet er nog veel meer bij. “Ik geef ook obstakeltrainingen, grondwerklessen en trailerlaadcursussen. Dat laatste doe ik samen met mijn man en daar zijn we goed in. We rijden er heel Nederland, België en Duitsland voor door. Ten slotte heb ik ook nog wat trainingspaarden staan. Geen grote massa, altijd maximaal 4 paarden zodat het nog te behappen is. Soms gaat het dan om het zadelmak maken van een paard, andere keren is er een probleem waar een oplossing voor gezocht moet worden. Ik zeg het maar gelijk: ik ben geen cowboy die erop springt en het uitzit. Ik begin juist met grondwerk om uit te zoeken tegen welke problemen we aanlopen. Maar dat doe ik meestal pas als er uitgesloten is dat er een lichamelijk probleem speelt.”

Zo eerlijk mogelijk sporten

In de loop der jaren heeft Pohlmann veel geleerd van allerlei mensen. “Ik ben ooit begonnen met de ORUN-opleiding tot en met niveau 4. Naderhand wilde ik me meer gaan verdiepen, dus heb ik de opleidingen van Emiel Voest ook tot het hoogste niveau gedaan. Ik ben nooit gestopt met leren, ik heb veel cursussen gevolgd en heb me door veel trainers uit het buitenland laten inspireren. Als ik het kort moet samenvatten, dan wil ik een brug kunnen slaan tussen de sport en horsemanship. Ik vind dat sporten met paarden moet kunnen, maar wel op een zo eerlijk mogelijke manier. Daarnaast vind ik het belangrijk dat de paarden met zoveel mogelijk sociaal contact zoveel mogelijk buiten worden gehouden.”

Elkaar respecteren

“Ik wil dat het niet zo zwart wit is. Het is juist belangrijk dat iedereen voor elkaar open blijft staan. Als je denkt dat jouw manier de enige goede manier is, dan ontwikkel je niet verder. Beide kanten moeten bereid zijn aanpassingen te doen als dat in het voordeel is van het paard. En dat doet iedereen op zijn eigen tempo. Een ander dwingen helpt toch niet, dan ga je met je hakken in het zand. Toen ik mijn paard in het Z had, deed ik er automatisch ijzers onder. Na een tijdje ben ik daar over na gaan denken. Ik reed bijna niet meer op gras, dus waarom had ik ze nog nodig? Inmiddels is het wel duidelijk dat het zonder ijzers meestal gezonder is voor de hoeven. Uiteindelijk heb ik bij alle paarden waarvan ik vind dat het kan, de ijzers eraf gehaald. Maar dat wil dus niet zeggen dat ik helemaal geen paarden met ijzers meer heb. Het is belangrijk dat je de ander respecteert. Iedereen ontwikkelt zich in zijn eigen tempo. Als je maar open staat voor input van anderen, en daarin een eigen weg kan vinden.”

Nieuwe trainers

Binnenkort verhuist Nieske naar Aalten. Ze vestigt zich op de accommodatie waar nu Merel Blom nog zit. Daar heeft ze straks onder andere twee binnenhallen tot haar beschikking. “Dat is fijn, want dan kan ik ook ’s winters beter door met lessen en cursussen. Vaak haal ik trainers uit het buitenland, zoals Matthias Geysen. Dat is een jongen die een tijd geleden viraal ging op het internet, omdat hij zonder tuig met zijn paard door het dorp stapte. Ik wist dat ik sowieso iets kon leren van hem. Inmiddels zijn we goede vrienden geworden. Het is ook weer de bedoeling dat volgend voorjaar de Amerikaanse Jim Thomas hierheen komt. Hij helpt mij dan met mijn trainingspaarden, ik help hem met het organiseren van lessen. Daarnaast komt in januari ook Mirjam Dunkel uit Zwitserland naar ons toe. Zij heeft dolfijnen heeft getraind in het verleden. Ik heb haar nog nooit in levende lijve ontmoet maar ik ben van mening dat je van iedereen wat kan leren.”

Welk probleem?

Wat is haar manier van aanpak bij het trainen van ‘probleempaarden’? “Ik vind dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken en dat je gewoon duidelijk mag zijn naar je paard. Daarin is het belangrijk om een goede middenweg te vinden tussen belonen en duidelijk zijn.” Nieske vindt paarden die menig mens als probleempaard zou bestempelen vaak helemaal niet zo bijzonder moeilijk. “Ik zie gewoon het probleem niet zo. Dat is met trailerladen net zo. Ik vraag mensen altijd het probleem op te schrijven, maar ik lees het vaak niet helemaal door. Als ik dat doe durf ik bij wijze van spreken niet meer in de auto te stappen, terwijl het vaak meevalt als ik daar ben. Toch gebeurt het ook wel eens andersom: iemand zegt dat hij er wel in gaat, maar dat de stang alleen nog dicht moet. Als ik daar kom staat het paard te rillen op zijn benen en moeten er eerst nog wel andere stappen gemaakt worden.”

Kleine stapjes

“Ik vind het heerlijk om in mijn eigen bubbel te kunnen werken. Het is heel fijn dat ik die ruimte ook krijg met de trainingspaarden. Eerlijk gezegd heb ik de beste baan ooit. Ik krijg namelijk gewoon betaald om steeds beter te worden. De paarden leren me namelijk elke dag weer wat nieuws.” Is ze dan nooit bang om op een gespannen paard te gaan zitten? “Nee, want ik zorg dat het niet zover komt. Ik doe alles in hele kleine stapjes. Mocht er iets misgaan, dan weet je precies bij welk stapje het zit. Daar kun je dan op gaan oefenen, zodat het helemaal goed is voor je weer een stap verder gaat. Daardoor hoeven ze niet te ontploffen en kun je dat gedrag zo veel mogelijk voor blijven.”

Spanning afvloeien

Bij zulke paarden kom je ook veel angstige ruiters tegen. Toch is dat volgens Nieske niet wenselijk. “Het is niet eerlijk om van je paard te verwachten dat hij je er doorheen helpt. Natuurlijk zijn er paarden die dat wel kunnen, maar die zijn zeldzaam. De alertheid in je hoofd is goed en daar moet je ook niet vanaf willen, alleen die spanning moet je niet in je lijf door laten vloeien. Als ik met een jong paard op buitenrit ga, en ik zie bijvoorbeeld kinderen met een fietsje verder op het pad, dan sla ik dat wel op als informatie. Alleen ik doe mijn teugels niet korter en ik ga niet klaar zitten voor angst, maar ik doe ze juist langer en geef mijn paard een aai. Omdat ik heb opgeslagen dat die kinderen daar zijn, kan ik snel reageren mocht het nodig zijn. En als er dan iets is, probeer ze dan vertrouwen te geven en neem de tijd om de paarden enge objecten te laten bekijken/onderzoeken. Dit zodat de spanning daarna weer kan afvloeien. Laat eventuele (schrik) emoties niet doorwoekeren, maar zorg dat je steeds weer met een schone lei kunt beginnen.”

Timing en vertrouwen

Wat zijn Nieske’s doelen voor de toekomst? “Ik kijk natuurlijk erg uit naar de verhuizing, zodat ik meer trainingen en cursussen kan organiseren. Daarnaast wil ik mijzelf blijven ontwikkelen en mijn kennis overdragen aan mijn leerlingen. Dit jaar hebben we ook ons eerste veulentje gefokt. We hebben twee New Forest-merries overgenomen van een fokker waar ik heel lang mee samen heb gewerkt. De pony’s die ik fok wil ik zoveel mogelijk zelf opleiden zodat ik goudeerlijke kinderpony’s kan verkopen. Ook wil ik graag trainingspaarden blijven rijden en privélessen blijven geven aan mensen die een probleem ervaren met hun paard. Ik geef ze een goede basis mee in het grondwerk en het rijden. Ik leer ze timing aan en geef ze vertrouwen mee, zodat ze daarna zelf weer verder kunnen met hun paard.”

Tekst: Femke Verbeek

Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto’s: Privébezit Nieske Pohlmann