Veerle Vermolen: “Mijn Spaanse droom is uitgekomen”

31 mei 2021, 09:24 Algemeen

Veerle Vermolen had een pony waar ze alles mee kon, maar toch miste er iets. Om haar grootste droom waar te maken verkocht ze hem en ging ze op zoek naar een PRE. Dat werd de 5-jarige Daurada II. “Ik zou Kai van de Equi Center ook tekort doen als ik alleen maar kon blijven denken aan het paard dat hij niet was”, zegt ze.

Lezen en schrijven

De keuze om Kai te verkopen was niet gemakkelijk. “Toen ik mijn eerste paard vanwege mijn zwangerschap verkocht heb ik gezegd dat er een PRE voor terug zou komen. Ik vind het zo’n mooi ras. Per toeval kwam ik tijdens die zoektocht Kai tegen. Ik was toen op slag verliefd, maar het was wel een pony en geen PRE. Ik kon lezen en schrijven met hem, maar uiteindelijk kriebelt toch die droom. Twee paarden houden ging ook niet voor mij. Ik had echt een groot dilemma. Ik wilde Kai niet kwijt, maar ik wilde ook mijn droom waarmaken.”

Perfecte plaatje

Daarom zette Vermolen er toch een advertentie op. “Toen de eerste reacties kwamen kon ik het eigenlijk niet over mijn hart verkrijgen. Maar ik wist dat ik Kai ook tekort zou doen als ik alleen maar kon blijven denken aan het perfecte plaatje, waar hij zo vanaf week. Dat vond ik ook sneu voor hem. Uiteindelijk heb ik hele lieve mensen gevonden die hem over wilden nemen. Dat hij nu op een super plek staat maakt het wel makkelijker voor mij. Zo kon ik het toch wat beter loslaten.”

Lange eisenlijst

Vervolgens begon de zoektocht naar haar droompaard. En het eisenlijstje was zeker niet kort. Vermolen: “Ik had een heel specifiek plaatje in mijn hoofd. Ik ben geen fanatieke wedstrijdruiter maar wil wel een keer starten. Daarom moest het paard wel goede bewegingen hebben. Ik wilde een hengst of een ruin, het paard mocht niet te oud zijn, moest onbeleerd zijn, een valk zijn en dat allemaal ook nog binnen een bepaald budget. Dat wensenlijstje maakte het niet echt makkelijk. Vind er maar zo een. Ik heb een hoop stress gehad, maar ik mag denk ik alsnog niet klagen. Ik heb iets langer dan 3 maanden gezocht voor ik Daurada vond.”

Twee paarden afgekeurd

Ze gaat verder: “Ik moet eerlijk toegeven dat die drie maanden me lang genoeg duurden. Mijn man werd er gek van, ik kon het niet uit mijn hoofd zetten. Ik had Edith Scholtens als contactpersoon in Spanje, dat vond ik heel prettig. Zij heeft in Spanje twee hele gave hengsten voor mij laten keuren. Helaas zijn zij allebei afgekeurd. Dat was wel echt een domper. Ga je dan verder of laat je het er toch maar bij? Mijn budget werd door het keuren natuurlijk ook steeds kleiner. Uiteindelijk heeft Edith rustig verder gekeken en ben ik ook op een laag pitje verder gaan zoeken. Ik kwam een filmpje van Daurada tegen. Ze sprak me gelijk heel erg aan. Haar schwung, de kleur en haar expressie.”

Toch een merrie

Het enige ‘minpunt’ van Daurada was dat ze een merrie was. “Ik heb altijd hengsten of ruinen gehad. Ik wilde daarom wel graag weten of ze geen merriestreken had. Ook wilde ik zeker weten dat ze nog helemaal onbeleerd was. Dit heeft Edith voor mij nagevraagd en toen daarop groen licht kwam heb ik haar laten keuren. Het plaatje klopte gewoon bij haar. Ze paste nét niet binnen het budget maar ze was te leuk om te laten staan. De derde keer was scheepsrecht. Ze kwam goed door de keuring en daarom kwam ze naar Nederland toe.”

Voorzichtig beginnen

Inmiddels is de merrie anderhalve maand in Nederland. “Ik mag echt niet klagen. Je merkt dat het een paardje is dat uit een andere structuur komt. Ze vindt veel dingen spannend. Ze is net 5, maar echt nog een grote baby. Het eerste waar we mee begonnen was voorzichtig het halster om en af doen. Daar was ze ook niet zo aan gewend. Ook is ze heel sensibel. Als ik mijn stem verhef is het net een rillend rietje. Daar moet ik wel voorzichtig mee om gaan, al mag ze natuurlijk gewoon niet bijten. Al met al doet ze het echt keurig en mag ik er niets over zeggen.”

Rust en vertrouwen

In deze eerste anderhalve maand hebben Vermolen en Daurada elkaar voornamelijk leren kennen. “In de eerste week was het vooral borstelen, in de stal zitten, binnen en buiten zetten. Dat heb ik beetje bij beetje uitgebreid. Een keertje longeren, een keer een hoofdstelletje om en we wandelen in het bos. We doen alles op haar tempo. Ongeveer 1,5 week terug heb ik voor het eerst op haar gezeten in alle rust en vertrouwen. Ik had haar aan een halster en was naast haar aan het springen. Ze gaf er niets om. Ook op het hangen reageerde ze niet. Daarom ben ik er heel even op gaan zitten. Het was een wilde gok maar ze bleef ontspannen staan. We gaan dit heel rustig verder oppakken op haar tempo.”

Ultieme droom

Het eerste doel is zoeken naar een passend zadel zodat de merrie beleerd kan worden. “Ondertussen blijf ik haar gewoon lekker longeren, met haar wandelen en knuffelen. Op de lange termijn wil ik wel graag met haar op wedstrijd. Ik ben niet iemand die elke week op wedstrijd gaat, maar ik wil het wel eens doen. Mocht ze kunnen springen dan vind ik dat ook leuk. Ook hoop ik dat we lekker buiten kunnen gaan rijden. Als ze dat ook nog leuk vindt komt het helemaal goed. Mijn ultieme droom zou toch wel het Z zijn, maar dat is zien hoe het gaat lopen.”

Aanrader

Wat raadt Vermolen anderen die een paard uit Spanje willen halen aan? “Let heel goed op waar je een paard vandaan haalt. Zoek een tussenpersoon die de taal kent. Dat maakt het makkelijker om dingen na te vragen. Daarnaast zou ik altijd een keuring uit laten voeren en de foto’s hiervan ook laten bekijken door een Nederlandse dierenarts. Je kan er zelf niet bij zijn, dus het is goed om er nog eens naar te laten kijken. Ten slotte is het ook belangrijk dat het paard in het bezit is van een carta en dat de vorige eigenaar zijn handtekening er onder zet. Dit is heel belangrijk, anders kun je het paard niet op jouw naam zetten. PRE’s zijn gewoon super. Mijn droom is in ieder geval uitgekomen. Daurada is geweldig qua karakter. We hebben in anderhalve maand al zoveel bereikt, daar kan ik alleen maar trots op zijn.” Tekst: Femke Verbeek Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding en schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. Foto: Privébezit Veerle Vermolen