Afbeelding

In beslag genomen pony overleden

Algemeen
Advertisement
Van de zes verwaarloosde pony’s die vorige week in beslag genomen werden in Eibergen is de pony Moud gisteren overleden, zo meldt Tubantia. Journalist Henk Talens van deze krant verwoordt zijn gevoelens. ‘Nog geen uur nadat ik dinsdag (8 april, red.) in de stal van de paardenopvang was, heeft een dierenarts de driejarige D-pony Moud uit haar lijden moeten verlossen. Moud was een van de zes pony's die vorige week in beslag zijn genomen nadat ze sterk verwaarloosd en onder de luizen waren aangetroffen in een weiland in het buitengebied van Eibergen. Dinsdag ging ik kijken hoe het met de dieren was.
Dag van contrasten Wat een dag van contrasten was dat. Het paard London van Gerco Schroder ging op een veiling voor 8,6 miljoen  van de hand, terwijl de eigenaar van Moud nog geen dubbeltje over had voor zijn dieren. Tja, Moud was maar een onbeduidend pony'tje. Geen springkanon, geen felbegeerd object van mensen met teveel geld en gespeend van kampioensbloed. Moud was eigenlijk alleen geschikt als maatje van paardenmeisjes die zo graag een harig vriendje willen hebben maar daar thuis niet mee moeten aankomen. Jeuk door luizen Moud had slechts een baas die niet naar haar omkeek en van wie ze afhankelijk was. Ze liep tussen soortgenoten die hetzelfde lot hadden getroffen. Ze waren zwaar vermagerd en liepen met te lange hoeven. Ze vergingen van de  jeuk door de luizen. Henk ten Napel van de Enschedese Stichting Zinloos Geweld Tegen Dieren kreeg op 1 april toestemming om als officieel opvangadres voor verwaarloosde paarden te fungeren. Dezelfde dag verwelkomde hij al zijn eerste zes klanten: de pony's uit Eibergen. Zorgenkindje Moud was van meet af aan al een zorgenkindje. Toen de dierenarts haar onderzocht zakte ze van zwakte door haar hoeven. Henk en zijn medewerkers ontfermden zich over de onfortuinlijke pony die aan alle kanten werd vertroeteld. Maar het mocht niet baten. Dinsdag kon Moud niet meer op haar benen staan. Ze lag uitgemergeld in het stro en er was niets anders meer mogelijk dan het fatale spuitje om het lijden te beëindigen. En dan zie je opeens een heel andere Henk. Beul van Twente Als jager op de Beul van Twente die enkele jaren geleden in de regio stelselmatig paarden mishandelde, bouwde Ten Napel een reputatie op van  nietsontziende premiejager. Die ook niet te beroerd was voor ferme uitspraken als €˜Opknopen  die kerel' en €˜Ze moesten die klerelijer van een eigenaar eens een maand geen vreten geven.' Dinsdag had hij geen praatjes meer toen hij Moud troostend over haar snuit aaide die onrustig werd omdat ze het einde voelde naderen. Praatjesmaker Henk doorzocht het alfabet op letters om woorden mee te maken die zijn gevoelens konden uitdrukken. Hij vond ze niet. Maar de vraag is: zijn hier eigenlijk wel woorden voor? Hennie Talens/Tubantia