Jakobskruiskruid: Dodelijke weideplant

25 juli 2017, 00:00 Algemeen Advertisement

Het smaakt dan niet meer bitter en paarden herkennen het niet als giftige plant, terwijl het gif ook na drogen actief blijft. Toch wil niemand deze plant in zijn weiland hebben. Behalve het risico dat de planten in het hooi terecht komen, neemt iedere plant de plaats in van grasplanten, die zo niet kunnen groeien. Bovendien kunnen hongerige paarden en pony's er wel van gaan eten als ze in een verder kaal gegeten weide staan.

Bestrijding in de wei

Maaien kan, maar alleen voordat de plant in bloei staat want anders verspreiden zaden zich alsnog. Gooi het maaiafval niet op de mesthoop als de mest wordt uitgereden over het land. De beste manier om deze plant uit je weiland te krijgen, is door hem met wortel en al uit de grond te trekken (draag handschoenen bij zonnig weer in verband met een verhoogoede kans op een allergische reactie). Dit is een lastig, zwaar en tijdrovend karweitje want het gaat alleen goed als je het met de hand doet. Laat je een deel van de wortel zitten, dan is alle moeite tevergeefs, want uit de wortelresten groeit meteen weer een nieuwe plant. Chemisch bestrijden door te spuiten met MCPP werkt alleen als de planten nog heel jong en klein zijn. Volwassen planten hebben zulke sterke wortels dat het heel lang duurt voor de gehele plant afgestorven is.

Leverschade

Jakobskruiskruid is een echte sluipmoordenaar. Je paard gaat niet dood van één hapje, maar als hij een aantal dagen achtereen meerdere kilo's binnenkrijgt of gedurende een periode dagelijks Jakobskruiskruid eet kan dit tot onherstelbare schade leiden. Het gif dat een paard binnenkrijgt, komt terecht in de lever en maakt daar het leverweefsel kapot. Op het moment dat het laatste leverweefsel vernietigd wordt, wordt het paard plotseling ziek. De symptomen zijn vermagering, geelzucht (gele slijmvliezen) en allerlei hersenverschijnselen zoals stille kolder (sloomheid) of razende kolder (rondjes lopen, tegen de muur dringen, wankelen en zwalken in de achterhand). Het kan best lang duren voordat je aan een paard kunt zien dat hij vergiftigd is. En dan is het foute boel.... Raadpleeg direct je dierenarts bij verdenking van vergiftiging.

Ruwvoer zonder gevaar

Alle delen van de plant bevatten gif, vooral de bladeren en de bloemen, maar ook de stengel. In het hooi zijn de paarsige stengels nog wel te herkennen maar de bladeren van de plant kun je nauwelijks onderscheiden van andere grassen en kruiden. Vraag dus bij je voerleverancier na of hij er zeker van is dat er geen Jakobskruiskruid in het hooi aanwezig is. Je kunt je ruwvoer ook laten controleren door de Gezondheidsdienst voor Dieren. Let vooral goed op als je natuurhooi gebruikt. Dit hooi komt vaak van schrale gronden waar Jakobskruiskruid goed gedijt. En de plant is moeilijker te herkennen als er ook andere (gezonde) kruiden in het hooi zitten. Maai je zelf, dan is er maar één afdoende remedie: Houd je weide dan vrij van deze plant! Bron: KNHS/Pavo Foto: Shutterstock [adrotate group=”8”]