Afbeelding
De Hoefslag

Eveline Esser: “Ik laat me leiden door wat het paard leuk vindt”

Algemeen
Advertisement
Wat voor Eveline Esser begon als een bijbaan, groeide uit tot haar bedrijf How To Horse. Ze beleert jonge paarden voor eigenaren en rijdt met twee van haar eigen paarden in het M2 en het Z. “Ik ga uit van waar het paard goed in is. Het is veel leuker om eerst met de goede dingen bezig te gaan. Vanaf daar vind ik wel weer een manier om zwakkere punten te verbeteren”, vertelt de amazone over haar werkwijze.

Bijbaan

“Ik rijd al van jongs af aan paard en op mijn veertiende had ik mijn eerste eigen paard”, steekt Esser van wal. “Haar heb ik nu nog steeds. De hobby is een beetje uit de hand gelopen in de tijd dat ik studeerde. Net als de anderen wilde ik wel een bijbaantje, maar werken in de supermarkt of horeca leek me maar niks. Ik dacht weet je wat ik ga doen? Ik ga les geven! Zodoende heb ik een advertentie op Marktplaats gezet en kwam het balletje aan het rollen. Inmiddels is dat uitgegroeid tot een eigen stalletje met een eigen kudde. Ik geef les, veel in grondwerk en Centered Riding, maar ook dressuur- en soms springles. Daarnaast train ik paarden en rijd ik heel veel paarden in.” [caption id=”attachment_191162” align=”alignright” width=”225”] Eveline Esser met Vally, haar eerste paard. Foto: M&M fotografie[/caption]

Rustig en ontspannen

“Inmiddels staat het altijd vol met paarden om in te rijden. Dat gaat om allerlei verschillende soorten paarden. Ik rijd veel Tinkers in, maar ook KWPN’ers, dravers en Spanjaarden. Ik vind het echt harstsikke leuk om te werken met paarden die weinig ervaring hebben omdat het wat puurs heeft. Het gaat echt om het contact krijgen en het vertrouwen dat je opbouwt. Het is een fantastisch gevoel als zij jou het vertrouwen geven, vooral omdat ze dat niet hoeven te doen. Daar kan niets tegenop. Het is natuurlijk wel hard werken en soms duurt het lang, maar het levert zoveel op. Ik bereid de paarden eerst heel goed voor via grondwerk. Dat zorgt eigenlijk bijna altijd voor een rustige en ontspannen ervaring voor zowel het paard als voor mij.”

Goed willen doen

Zonder haar eerste paard Vally was Esser nooit zo ver gekomen. “Zij is de merrie waar alles om draait. Alles wat ik nu doe heb ik geleerd doordat ik het goed wilde doen voor haar. En dat is natuurlijk met vallen en opstaan gegaan. Als je veertien bent weet je nog niet zoveel. Ik heb haar toen met 3 jaar ingereden, dat zou ik nu bijvoorbeeld nooit meer doen. Op een gegeven moment begon zij te bokken en kreeg ik het advies dat ik het ‘er uit moest slaan’. Dat kon ik gewoon niet, dus toen ben ik me gaan verdiepen in grondwerk en Horsemanship. Ik ben gaan leren dat paarden niet zomaar dingen doen. Dus eigenlijk heeft dat alles in gang gezet en daar ben ik Vally dan ook heel erg dankbaar voor.”

Tweede rijpaard

[caption id=”attachment_191156” align=”alignright” width=”300”] Eeveline Esser tijdens een dressuurwedstrijd met Brasi. Foto: Hannah Augustijn[/caption] Met Vally is de amazone Z1 dressuur en reed ze veel TREC. “We hebben zelfs nog eens het Nederlands Kampioenschap TREC in de klasse T2 mogen winnen!”, vertelt ze trots. Op een gegeven moment kreeg Vally een blessure en wist de amazone niet of ze er nog bovenop zou komen. “Toen heb ik een tweede rijpaard gekocht. Brasileña, ofwel Brasi, is een jonge, Spaanse merrie die ik bitloos heb opgeleid. Ik ben nu M2 dressuur met winst met haar. Tot op heden mocht ik bitloos met haar nog niet verder. Ik ben echt niet tegen het gebruiken van een bit, maar ik zou niet weten waarom ik dat toe zou voegen als het niet nodig is. We zijn dus wat meer aan het springen en aan het crossen om uit te vinden wat we gaan doen. Het is voor ons heel fijn en leuk nieuws dat bitloos rijden nu tot en met het ZZ-licht mag. Dat geeft veel meer opties!”

Grijns van oor tot oor

[caption id=”attachment_191154” align=”alignright” width=”300”] Eveline Esser en Don Diego. Foto: Hannah Augustijn[/caption] Inmiddels bestaat de kudde van Esser uit vijf paarden. Vally en Brasi worden vergezeld door Falabella Don Diego,  de jonge, onbeleerde Tinker Sol en Morgan-merrie May uit Italië. “Ik train al mijn paarden anders”, stelt ze. “Ik ga uit van waar zij goed in zijn en waarvan ik denk dat zij het leuk vinden. Dat is ook wel een beetje het imago dat ik heb opgebouwd: ik zit altijd met een grijns van oor tot oor op mijn paard, wat ik ook aan het doen ben. En ik doe ook alles maar gewoon. Er zijn altijd dingen die beter kunnen en dat is vaak makkelijker om te zeggen. Het is veel leuker om eerst bezig te gaan met waar het paard goed in is, dan dat we ons focussen op de minder sterke punten. Vanaf daar vind ik wel weer een manier om de minder goede dingen beter te maken.”

Verder ontwikkelen

Doelen voor de toekomoest heeft ze niet heel scherp in zicht. “Voor nu ga ik gewoon lekker met de ‘flow’ mee. Dat is sowieso wel mijn ding, ik doe alles op gevoel. Ik ben wel van het aanpakken en ook redelijk ambitieus, dus ik wil me wel graag verder ontwikkelen in de Centered Riding. Daar zie ik mogelijkheden in en daarbij word ik ondersteund door hele leuke mensen. Wat betreft mijn eigen paarden vind ik competitie in de breedste zin van het woord heel leuk. Ik zou graag verder willen in de sport, maar niet kosten wat het kost. Vally zit nu wel aan haar max. Ze is 18 en heeft blessures gehad, ze hoeft niet verder. Met Brasi zou het leuk zijn om verder te gaan. Nu de regels zijn bijgesteld is ons motto: gaan met die banaan! Wie weet ga ik ook nog wel weer TREC met haar rijden, en Working Equitation lijkt me ook wel wat”, sluit ze af. Tekst: Femke Verbeek Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. Foto’s: M&M fotografie en Hannah Augustijn  
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding