Net als voor velen, zijn het voor ook Madeleine Witte-Vrees het bijzondere tijden. De Brabantse dressuuramazone is na lang blessureleed van haar toppaard weer terug in het zadel van Cennin, ze heeft een jong paard dat figuurlijk op de staldeur staat te kloppen voor het hoogste niveau, én Madeleine is druk met huismoeder zijn in deze coronaperiode.
“Ik kom net terug van de kadertraining in Ermelo bij Alex van Silfhout”, zegt Madeleine als we haar bellen. “Dat gaat gelukkig gewoon door. Ik was daar met mijn merrie Finnländerin. Zij gaat echt als een speer. Anderhalf jaar geleden reed ze nog ZZ-Licht en rijdt ze Grand Prix. Ze is 10 jaar en heeft nog bijna geen ervaring op dit niveau. Over 2,5 week starten we in Tolbert. Gelukkig gaan de topsportwedstrijden nog door, want dat is een kadervormingwedstrijd.”
Hoe gaat het met Cennin?
Met haar toppaard Cennin doet Madeleine het wat rustiger aan. De combinatie was anderhalf jaar niet competitie geweest, nadat Cennin na Jumping Amsterdam in januari 2019 een peesblessure had opgelopen. Afgelopen september keerde de combinatie terug met een 4de plaats in de Grand Prix Special op het NK dressuur. “Ik spaar Cennin liever voor het zomerseizoen. Ik vind het een beetje zonde om hem nu voor 1 of 2 winterwedstrijden op te laden. Hij heeft dus wat extra vrij gehad.”
Niels helpen met wiskunde
Naast het rijden en het lesgeven is Madeleine ook druk met haar zoontje Niels (11). Hij kan tijdens de lockdown niet naar school en zit dus vooral thuis in de boeken. “Ik bof heel erg dat Niels netjes zijn huiswerk maakt iedere dag. Hij zit in het laatste jaar van de basisschool en vindt het gezellig als ik er soms bij kom zitten. Tussen het rijden en lesgeven door help ik hem, maak ik een fruithapje of ben ik er als er vriendjes of vriendinnetjes komen spelen. Mijn man Nico is meer van het begrijpend lezen, ik help hem met wiskunde. Dat is meer mijn ding.”
‘Mama, mag ik een chocomel?
Maar als Madeleine aan het paardrijden is, wil ze liever niet gestoord worden. Dan neemt ze geen telefoon op. Al heeft ze voor haar zoontje Niels een aparte ringtone ingesteld. “Maar dan belt hij soms: ‘Mama, mag ik een chocomel?’, haha, dat is dan weer niet de bedoeling”, zegt Madeleine lachend. “Ik zal hem wel missen hoor, straks, als de scholen weer open mogen. Het is een bijzondere tijd. Al merk ik zelf bijvoorbeeld weinig van de avondklok. Dan zijn we wel gezegend dat we hier alles bij elkaar hebben. Ik probeer wel lekker bezig te blijven. Sporten op de crosstrainer of met gewichtjes. Fietsen, wandelen met de honden of soms dat ik een stuk met een paard in de hand hier ga lopen. Ik wil natuurlijk geen coronakilo’s!”
Door: Robert Hüsken / Hoefslag
