Sluiten
Tags Posts tagged with "merrie"

merrie

0 647

De merrie Hillary C was op driejarige leeftijd een echte zogenoemde laatbloeier. Toch viel amazone Rianne de Groot als een blok voor haar. Ondertussen is ze acht en hebben ze de punten voor het M2 binnen.

Advertentie

“Ik was al een tijdje op zoek naar een paard en via via kwam ik bij een advertentie van een merrie die me op het eerste gezicht wel leuk leek”, begint De Groot haar verhaal. “Ik ontving een filmpje van het paard, maar het was niet helemaal wat ik zocht. Ze was wel leuk hoor, maar ze was het niet voor mij. Toen ik dat vertelde aan de eigenaresse van het paard vertelde ze dat zij nog wel een ander paard wist, dat misschien wel bij mij zou passen”.

Fijn paard

Ze vervolgt: “Zo kwamen we uit bij Hillary C (v. Aqiedo), een bruine merrie. Ze was drie jaar en net zadelmak. Ze was nog heel jeugdig, een beetje een iel paardje. Gelijk viel me haar mooie kleine hoofdje en haar fijne beweging op, dus ik besloot haar te kopen. Ondertussen heb ik haar helemaal zelf opgeleid tot het M2. Omdat ze nog heel jeugdig was, hebben we haar de tijd gegeven om te groeien en te ontwikkelen. Het is echt een heel fijn paard. Ze is heel werkwillig, maar laat het ook duidelijk merken wanneer ze iets moeilijk vindt. Voordat de coronamaatregelen ingingen stonden we op het punt op M2 te starten, dus dat gaan we ook doen als alles straks weer begint”.

Stimuleren

Om toch een beetje wedstrijdgericht te blijven, gaf De Groot zich op voor Hoefslag@Home. “Het is een super goed initiatief, nu we niet de normale wedstrijden kunnen doen. Het grote voordeel is ook dat ik nu mooi even de oefeningen uit het M2 kan meepakken, zonder dat er druk op staat. Ik ben scherper geworden op punten die in de proef aan bod komen, waarop de focus in de training wat minder ligt. De feedback van de jury’s stimuleert me om hiermee aan de slag te gaan”, legt ze uit.

Minder op safe

“Uiteindelijk wil ik het sportpredicaat met haar halen en een keer een veulentje fokken. Ons doel voor de komende tijd is denk ik wel dat ik wat minder op safe wil gaan rijden. Hilly is een heel fijn paard, dus het moet uiteindelijk wel goed komen”.

Tekst: Isa Wessels

Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)

Foto: Privébezit

0 1595
Marijke Verdonck © Evelyn Waelbroeck

Toen Marijke Verdonck voor het eerst bij de merrie Ricciona ging kijken, schrok ze wat ze daar aantrof. De merrie was mager en zag er slecht uit, toch besloot ze het paard een kans te geven. “We hebben heel veel van elkaar geleerd de afgelopen jaren”, vertelt de amazone.

Wedstrijden

“Ik deelde eerst een paard samen met Krista, een vriendin van mij. We gingen altijd samen op wedstrijd, wat we heel graag deden”, begint Verdonck haar verhaal. “Toen dat paard kreupel werd besloten we om beide apart op zoek te gaan naar een paard, zodat we ook tegelijk konden gaan starten”.

Opslag verliefd

Na een tijdje zoeken kwam Verdonck uit bij een bruine Rheinlander merrie. “Op facebook kwam ik foto’s tegen van Ricciona. Ze stond een uur rijden hier vandaan, dus ik besloot om bij haar te gaan kijken. Toen ze de stal uitkwam schrok ik best wel. Ze zag er verschrikkelijk uit en was heel mager, op dat moment had ik spijt dat ik hiervoor een uur in de auto had gezeten”, geeft de amazone lachend toe. “Toch besloot ik even een rondje te gaan rijden. En het moment dat ik op haar zat was ik opslag verliefd”.

Risico

Ondanks de slechte eerste indruk, besloot Verdonck toch om de merrie te kopen. “Ze was net een maand onder het zadel, dus ik besloot haar zelf door te rijden. Achteraf was het niet heel slim om alles zelf te gaan doen. We begrepen elkaar niet en het ging echt heel moeizaam”, legt ze uit. “Ik heb zelfs op het punt gestaan om haar te verkopen, achteraf ben ik blij dat ik dat niet doorgezet heb. We hebben nu hulp van een trainer, hij heeft ons er echt doorheen gesleept. Het is een lange weg geweest om te komen waar we nu staan, maar ik ben blij dat ik het risico genomen heb”.

Potentie

Ook haar vriendin Sara heeft ondertussen een paard gevonden. Helaas vallen alle wedstrijdplannen van de komende tijd in het water.  “Ik besloot maar om aan een online wedstrijd mee te doen, zo heb je nog een doel om te trainen. Het was heel fijn om te doen, je hebt geen stress en het commentaar wat je terugkrijgt is uitgebreider dan normaal”.

Ze sluit af: “Iedereen wil zo hoog mogelijk komen, the sky is the limit, toch? Ik weet van mijn merrie dat ze wel potentie heeft, maar ze moet nog veel leren. En ik ook. Het is een proces dat we samen aangaan, we zien wel hoe het eindigt”.

Tekst: Isa Wessels

Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)

Foto: Evelyn Waelbroeck

0 1561
merrie adopteert lammetjes

Drie kleine lammetjes en een vriendelijke merrie. Het is een bijzonder, maar mooi beeld in het Engelse Somerset. Rebecca Popham’s Welsh A merrie, Heidi heeft drie kleine lammetjes onder haar hoede genomen. Ze voorziet het trio zelfs van melk, ondanks dat het vijf jaar geleden is dat Heidi haar laatste veulen heeft gekregen.

In de buurt

Popham heeft de lammetjes- Prince, George en Dewdrop overgenomen van een boer nadat hun moeders overleden. “Ik heb ze bij Heidi gezet omdat ze een beetje geborgenheid nodig hadden. Ze was heel vriendelijk tegenover ze.  Ze gaan onder haar staan en blijven bij haar in de buurt. Als ze gaat liggen dan klimmen ze over haar heen.”

Weesjes

Heidi heeft een grote stal en weide, groot genoeg om te delen met drie weesjes. “Ik heb ze even apart gezet, maar ze willen eigenlijk alleen maar bij haar zijn en zij heeft ze echt onder haar vleugels genomen.”

Een moeder nodig

Popham vertelt tegen Horse&Hound dat de merrie zich gedraagt als een echte moeder. Ze geeft de lammetjes een standje als ze te ver gaan, maar produceert ook de melk om ze te voeden. “Het is niet veel, maar ze geeft ze wel melk. Ik heb wat navraag gedaan bij de dierenarts en dit is helemaal oké. Het is gewoon een van die dingetjes van de natuur en Heidi weet overduidelijk dat ze een moeder nodig hebben.”

 

Bron: Horse&Hound

Foto: Wikipedia

0 4366

Vijf jaar geleden begon Hannah Boonstra met het verzorgen van de bonte merrie Wyona. In het begin zat het niet mee, de amazone lag vaker naast de pony dan dat ze er op zat. Ondanks de slechte start gaf ze niet op en besloot ze het helemaal anders aan te pakken.

Wyona

Mijn zus had vroeger een pony waar ik regelmatig mee naartoe ging om te helpen met verzorgen en rijden”, begint Boonstra haar verhaal. “Op een gegeven moment besloot ze haar om pony te verhuizen, zo kwamen we terecht op een pensionstal in de buurt. Op die stal stond een kleine, bonte pony genaamd Wyona. Via via kregen we te horen dat de toenmalige eigenaresse geen tijd meer had voor de pony, dus spraken we met haar af dat wij de merrie zouden gaan verzorgen”.

Niet zadelmak

De eigenaresse vertelde dat ze zadel- en verkeersmak was, maar dat betwijfel ik nog steeds”, gaat ze verder. “Omdat we dachten dat ze beleerd was zijn we er vrij snel op gaan zitten, maar dat ging niet altijd even makkelijk. Omdat ze zoveel steigerde en er vandoor ging ben ik er een paar keer hard afgevallen. Na een tijdje hebben we besloten om het anders aan te pakken en zijn we begonnen met het longeren. Op een gegeven moment waren we zover dat ze me compleet vertrouwde, en konden we het trainen onder het zadel ook een beetje oppakken”, legt ze uit.

“Als ik er achteraf op terugkijk had ik de situatie wel anders aangepakt. Ik had haar vanaf het begin af aan opnieuw moeten beleren. Maar dat is achteraf praten. Het is ondertussen al weer ruim vijf jaar geleden, ik ben gewoon vijf jaar ervaring rijker.”

Verkoop

In 2018 besloot de eigenaresse van de pony dat ze de pony wilde verkopen. “Ik verzorgde Wyona al drie jaar en onze band werd steeds sterker. Ik moest er niet aan denken dat ze naar een nieuwe eigenaar zou gaan, dus ik besloot haar te kopen met het geld dat ik had gespaard voor mijn rijbewijs”, lacht de amazone.

Hoefslag@Home

“Omdat het rijden zo goed gaat, lijkt het mij leuk om te kijken waar we op dit moment staan. Omdat ik geen auto of trailer heb moeten we overal naartoe lopen. Dat is niet erg handig aangezien Wyona nog niet honderd procent verkeersmak is. Daarom ben ik op dit moment hard aan het trainen voor de Hoefslag@Home-competitie. Het oefenen gaat heel goed, ondanks dat ze dressuur niet altijd even leuk vindt”.

Grote stappen

Ondanks de tegenslagen kijkt de amazone positief terug op de afgelopen jaren. “Ik ben trots op wat we bereikt hebben de afgelopen vijf jaar. In het begin viel er niks met haar te beginnen en vond ze alles eng. Nu springen we bijna een meter en begint ze steeds meer verkeersmak te worden. Af en toe hebben we nog wel eens een miscommunicatie en is ze wat eigenwijs, maar het blijft een merrie. We hebben grote stappen gemaakt. Ik zou het zo nog een keer doen”, sluit ze af.

Tekst: Isa Wessels

Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)

Foto: Joëlla Flapper

0 1568

Zeven jaar geleden kwam er een nieuw paard op de stal waar Luna Schul met haar pony stond. Schul werd op slag verliefd op de bruine merrie en besloot, ondanks dat ze niet opzoek was naar een nieuw paard, te gaan proefrijden. “Ik was gelijk helemaal weg van Utelle, dus besloten we om haar te kopen”, vertelt de amazone.

Shetlander

“Toen ik zeven jaar was ben ik begonnen met manegelessen. Helaas was ik niet zo’n ster in blijven zitten, ik viel van alle pony’s af”, grinnikt Schul. “Omdat de lol er gauw af is als je er steeds naast ligt, besloten mijn ouders een shetlander voor me te kopen: Sjefke. Ik heb tot mijn tiende op Sjefke gereden, toen werd ik echt te groot. Dus toen kochten we een grotere pony genaamd Mona, waar ik nog drie jaar van heb mogen genieten”.

Utelle

Zeven jaar geleden kwam er een 12-jarige merrie op de stal waar Schul stond, met de bedoeling dat ze vrij snel weer verkocht zou worden. “De staleigenaresse grapte dat Utelle wel een perfect paard voor mij zou zijn. We zijn haar gaan proberen en ik was gelijk helemaal weg van haar, dus besloten we om haar te kopen”.

Wedstrijden

Ze vervolgt: “In die tijd had ze al M2 gelopen en omdat ik met mijn pony ook altijd wedstrijden heb gereden, besloten we dat ik haar wel uit kon gaan brengen. We begonnen in de B en mochten binnen no-time L1 starten. In het L liepen we een beetje tegen het wijken aan, dus we besloten om al vrij snel de overstap naar het M te maken. De oefeningen zoals het schouderbinnenwaarts liggen ons een stuk beter”, legt de amazone uit.

Blessure

“Op dit moment is ze helaas kreupel. We weten het niet zeker, maar vorig jaar had ze een blessure aan een soort bandje in haar hoef. We denken dat dat nu weer het geval is, maar dat gaat het onderzoek van donderdag uitwijzen. Waarschijnlijk kan het wel herstellen, maar het zal een lange weg worden”.

Hoefslag@Home

Voordat de merrie kreupel werd, heeft de combinatie meegedaan aan Hoefslag@Home. “Ik vind dit echt een super leuk initiatief. Mijn paard is op andere terrein altijd super kijkerig. Nu kan ik lekker thuis, zonder stress mijn proef rijden. Het is super makkelijk om een filmpje in te sturen en er zitten bijna geen eisen aan. Het is top dat zoiets kan in deze tijd. Wedstrijden rijden is zo leuk en je leert er zo veel van, dus ik ben blij dat het op deze manier toch door kan gaan”, legt ze uit.

Slipjas

“Als Utelle weer beter is ga ik gewoon weer lekker door met trainen. Ze is natuurlijk al een jaartje ouder, maar we gaan nog leuke dingen doen de komend tijd. Mijn doel is wel echt om met een slipjas te mogen starten. Ik hoop dat dat nog kan met haar”, sluit de amazone af.

Tekst: Isa Wessels

Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)

Foto: Privébezit

0 163
Merrie en veulen van Lincom Stables (alt. biest)
Veulen drinkt bij merrie op Lincom Stables

Het is erg belangrijk dat een veulen biest van de moeder binnen krijgt. In de gelinkte video legt Astrid Bos van Dierenkliniek Emmeloord uit waarom het zo belangrijk is dat een veulen dit zo snel mogelijk na de geboorte binnenkrijgt.

Waarom biest?

Veulens worden geboren zonder antistoffen en moeten de antistoffen binnen krijgen via de biest van de moeder. Dit is de eerste melk die gevormd wordt kort voor en/of nadat een zoogdier bevallen is. Het is vergelijkbaar met het colostrum bij mensen. De opname van de vloeistof is optimaal binnen de eerste acht uur na de geboorte en daarna neemt de opname van de antistoffen via de biest al af. Na 24 tot 36 uur is er geen opname van de antistoffen meer mogelijk voor het veulen.

Testen op antistoffen

Het is mogelijk om te testen of een veulen voldoende antistoffen heeft binnengekregen. Dit kan gedaan worden via een bloedtest. Het aantal antistoffen kan dan worden aangevuld via een plasma-infuus. Als een veulen te weinig antistoffen heeft is een veulen heel kwetsbaar en vatbaarder voor ziektes en dergelijken.

Klink hier om de video te bekijken.

Bron: KWPN

Foto: Timo Martis

0 10247
Foto: Omica Fotografie

Ruim drie jaar geleden kreeg Anna-Marie Antonisse haar zwarte paard Tuschinski’s Yana. Helaas kwam ze er thuis achter dat er niks met de merrie te beginnen viel. Na een lange weg zijn ze ondertussen in het M beland. “Onze eerste wedstrijd was echt een overwinning”, vertelt de jonge amazone.

Eigen paard

“In 2016 werd ik te groot voor mijn leasepony dus besloten we dat het tijd was om voor een paard te kijken”, begint de amazone te vertellen. “We zochten niet specifieks naar iets speciaals, ik wilde gewoon een paard waar ik lekker op kon rijden. Uiteindelijk kwamen we uit bij Tuschinski’s Yana. De toenmalige eigenaren vertelden dat er al heel lang niks meer met haar gedaan was. Op het eerste oog leek het ons een leuk en fijn paard, en ook de afstamming was niet verkeerd. Dus we besloten haar te kopen.”

Anders voorgesteld

Helaas gedroeg Yana zich heel anders dan Antonisse verwacht had. “Toen ze eenmaal bij ons thuis stond kwamen we er achter dat het een heel ander paard was dan we dachten. Ze liet weinig toe en vertrouwde ons en de omgeving niet. Longeren ging nog wel, maar als ik er op ging zitten werd ze ontzettend bang. Ze stond alleen maar op haar achterbenen en er viel niks mee te beginnen. Op die momenten zaten we wel even met onze handen in het haar. We vonden dat best spannend. Het was ons eerste eigen paard, dat hadden we ons heel anders voorgesteld.”

Hooggevoelig

Antonisse en haar familie probeerden van alles om het vertrouwen van de merrie te winnen. “Grondwerk, voerbeloningen, niks hielp. Zodra ik er opstapte ging het weer mis. Ondertussen waren we op het punt dat we er over dachten om haar weer te verkopen, want zoals het ging was het voor ons beide niet leuk. Totdat we gingen lessen bij een instructeur. Hij vertelde dat Yana waarschijnlijk hooggevoelig was en heeft mij geholpen met het rijden en het vertrouwen opbouwen. We konden steeds meer samen en ook het rijden ging een stuk beter. We pakten alles stapje voor stapje aan. Als ze iets ‘normaals’ deed, zoals wegstappen, dan beloonde ik haar alsof we de proef van ons leven hebben gereden. Zo kreeg zij ook weer plezier in het werken.”

Debuut

Het trainen ging uiteindelijk zo goed dat de combinatie besloot te gaan starten. “In juli 2017 maakten we ons wedstrijddebuut in de B. We haalden drie winstpunten en we mochten een eerste prijs mee naar huis nemen. Dit was een hele overwinning voor ons, omdat we nog helemaal niet zo lang een combinatie waren. Sterker nog, we hadden beiden nog nooit wedstrijden gereden. Ik vond het zo speciaal!”, vertelt de trotse amazone.

Talentenplan

“In september 2017 hebben we selecties gereden voor het Jeugd Stimuleringsplan. Ik wilde heel graag hogerop komen en het JSP leek mij een goede manier om naar boven te klimmen. Het kwam redelijk onverwachts, want officieel mocht ik nog geen selectie rijden omdat ik nog geen L geklasseerd was. Maar op een of andere manier mocht ik toch meedoen en ik was geselecteerd. Uiteindelijk heb ik daar mijn overstap naar het L1 gemaakt”.

Overstap

Het vertrouwen groeide en ook het rijden ging steeds beter. “In september 2018 wilde ik graag de overstap maken naar het Hippisch Trainings Centrum. Dat is ook een talentenplan, maar dan landelijk. Daar heb ik de overstap naar het L2, en uiteindelijk de M2 gemaakt. We hebben daar heel veel mooie dingen mogen doen, zoals lessen bij Partrick van der Meer en een clinic volgen bij een Olympische ruiter uit Spanje. Hele gave dingen waar ik nooit van heb durven dromen.”

Ingespeeld

Ondertussen zijn de winstpunten voor het M2 ook al binnen. “In september 2019 hebben we de overstap gemaakt naar een andere locatie van het Hippisch Trainingscentrum, omdat ik graag les wilde hebben van een andere instructeur. Sindsdien gaat het rijden nog beter. We zijn klaar om M2 te gaan starten.”

Antonisse haar doel de komende tijd is extra genieten met haar paard. “Met Yana gaat het heel erg goed. Ze is nog steeds wel wat angstig, maar we zijn zo op elkaar ingespeeld dat ik aanvoel wanneer ze iets eng vindt. Ik ken haar door en door. We proberen zo hoog mogelijk te komen, ik denk dat het ZZ-licht er sowieso wel inzit. We gaan gewoon door tot zij aangeeft dat ze niet meer kan of wil. Daarna mag ze lekker genieten van haar pensioen. Dat heeft ze verdiend!”.

Tekst: Isa Wessels

Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)

Foto: Omica Fotografie

0 5101
paard algemeen oog

In Belgische Hoeselt is een 26-jarige merrie overleden aan een hartaanval door vuurwerk. Volgens eigenaresse Elke Vandersanden heeft het vriendje van haar Vevie sinds middernacht aan haar zijde getreurd.

Vandersanden deelt de confronterende beelden van het rouwende paard op Facebook. “Dit mag zoveel mogelijk gedeeld worden, zodat iedereen zijn ogen open gaan,” schrijft ze erbij. “Mijn oudje heeft na 17 jaar zijn vriendje af moeten geven door jullie vuurwerk. “Ik hoop dat jullie trots zijn op uzelf.”

Schuim op de mond

De eigenaresse ontdekte dat het mis was toen ze de paarden kort voor middernacht binnen wilde halen. “Iedereen kwam aangedraafd, behalve Vevie,” vertelt ze. De merrie bleef achter en had het schuim op haar mond staan. “Ik probeerde haar nog mee te laten wandelen, maar na twee stappen achteruit viel ze pardoes om. Ze heeft nog een half uur liggen afzien met stuiptrekkingen. De veearts was met spoed onderweg, maar ze stierf nog voor hij arriveerde.”

Nooit meegemaakt

Volgens Vandersanden, die haar paarden inzet als therapiepaarden, was het vuurwerk de afgelopen jaar wisseling luider dan ooit. “Andere jaren met Nieuwjaar hadden we ook geen problemen. Maar dit jaar klonken de knallen véél heviger. Dit hebben we dit nooit meegemaakt.”

Vermoed wordt dat de mist wellicht een rol heeft gespeeld ij het in paniek raken van de paarden. “Omdat ze zo nog minder beseften waar het luid geknal vandaan kwam.”

Dit mag zoveel mogelijk gedeeld worden, zodat iedereen zijn ogen open gaat.Aan allen wat het nodig vonden om vuurwerk…

Geplaatst door Elke Vandersanden op Woensdag 1 januari 2020

Bron: Facebook / HLN.be

0 1193
przewalski remus

Przewalski-merrie Imj schonk op 24 mei van dit jaar het leven aan een merrieveulen.  Ze was toen 25 jaar oud. Onderzoekers denken dat Imj daarmee het oudste in Mongolië levende wilde paard is dat een veulen kreeg.

Imj werd in 1994 geboren in Duitsland. Ze kreeg toen de naam Josie. Vader Bino is een nakomeling van de merrie Orliza-3, het laatste Przewalski-paard dat in het Gobi-gebied in het zuidwesten van Mongolië was overgebleven.

Goede overlevingskansen

In 1998 verhuisde Josie naar een natuurreservaat in Takhiin, Mongolië, waar ze de naam Imj kreeg. Ze kreeg maar weinig veulens, maar haar nakomelingen hadden goede overlevingskansen èn een goed karakter, aldus de International Takhi Group.

Haar eerste zoon kreeg de naam Oswald. Hij werd vernoemd naar Christian Oswald, een Duitse onderzoeker die een project startte om het Przewakslipaard in het Gobi-gebied te herintroduceren.

Merrie Timo

In 2016 kreeg Imj een merrieveulen. De voorzitter van de International Takhi Group, Reinhard Schneidrig, was toen in het ‘Great Gobi B Biosphere Reserve’ aanwezig en vond de gebeurtenis zo bijzonder dat hij het veulen naar zijn zoon Timo vernoemde.

Dit jaar kreeg Imj op 25-jarige leeftijd nogmaals een merrieveulen.

Bron: International Takhi Group

Foto: Het Flevo-landschap (Jasper Pluim)

0 1592
jarlien emma van hooven

Emma van den Hooven kreeg de Electron-dochter Jarlien op stal voor de verkoop, maar kreeg haar via een bijzondere ruil zelf in eigendom. “Tijdens de halve finale van de Pavo Cup liep ze de sterren van de hemel,” vertelt de amazone. “Toen ben ik denk ik wel een beetje verliefd op haar geworden.”

Jarlien kreeg als 3-jarige 80 punten tijdens de IBOP. “Een scherpe merrie, groot met van huis uit een mooi front en een goede schoft/schouderpartij,” vond de jury toen.

Gras eten

Na de IBOP vertrok ze naar Groot-Brittannië. “Daar heeft ze vooral heel veel gras gegeten,” aldus Van den Hooven. “Toen de eigenaresse zwanger werd, kwam Jarlien voor de verkoop naar mij. Ik had er best wat klanten voor, maar uiteindelijk was ze daarvoor toch te scherp. Daarom zagen zowel de eigenaresse als ik dat niet zo zitten. Uiteindelijk heb ik voorgesteld om te ruilen. De eigenaresse is hier mijn 3-jarige Guardian komen proberen. Hij heeft een heel ander karakter, makkelijk en ongecompliceerd. Met haar klikte het super en nu is iedereen blij.”

Volgens Van den Hooven is haar nieuwe aanwinst niet voor iedere ruiter geschikt. “De klanten waren te onervaren voor zo’n grote merrie, ze is met 1.75 meter best flink. Als je zelf wat kleiner bent, geeft dat wellicht geen safe gevoel, maar ze past mij perfect. Jarlien is helemaal wat ik zoek in een paard. Ik ben blij dat het zo gelopen is, want niet alle eigenaren staan hiervoor open.”

Boven verwachting

Het afgelopen seizoen kwam de combinatie al aan de start van de Pavo Cup. “Dat was een gokje, maar uiteindelijk hebben we zelfs de finale gehaald. In de voorrondes was ze nog wat groen, maar we zaten toch bij de combinaties die door mochten naar de halve finale in Ermelo. Boven verwachting. Ze voelde wel echt aan als een 3,5 jarige, maar je mag met een J-tje nu eenmaal niet bij de K-tjes starten. De finale was twee dagen na de halve finale en toen was ze van alle indrukken wel een beetje leeg. Al heeft ze wel gewoon een nette proef gelopen.”

Voor de rest van het jaar staan er voor Van den Hooven en Jarlien geen wedstrijden meer op het programma. “Dat komt pas weer in 2020. Nu ze van mezelf is, kan ik plannen voor de langere termijn maken. Op basis van jaren in plaats van maanden.”

Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan

Foto: Digishots

123...19Volgende Pagina 1 van 19

Volg ons!

102,676FansLike
0VolgersVolg
7,066VolgersVolg
1,451Youtube abonneesAbonneer
Al meer dan 65 jaar brengt de Hoefslag de paardenwereld bij de liefhebber thuis. Het onafhankelijke paarden(sport)medium brengt via het maandelijkse tijdschrift, de website en de social media kanalen achtergronden en praktische informatie over paarden, sport en paardenhouderij
Neem contact op: hoefslag@mediaprimair.nl

Laatste nieuws

Populaire Onderwerpen

© 2020 Media Primair