Cynthia & Annemieke, de dames die meer dan 65.000 volgers op Facebook hebben weten te mobiliseren om achter hen en hun ideeën over de Oostvaardersplassen te gaan staan, gaven gisteravond via Facebook een reactie op het advies over het beheer van de OVP van de Commissie Van Geel.

We publiceren hier de reactie van Stichting Cynthia & Annemieke.

Commissie van Geel heeft een aantal belangrijke conclusies aan het licht gebracht.

Mislukt

Allereerst: Iedereen is het er wel over eens dat het Project Oostvaardersplassen is mislukt en het groot leed onder de zogenoemde grote grazers heeft veroorzaakt, zodat de discussie daarover niet meer hoeft te worden gevoerd. Op dit punt heeft onze stichting één van haar doelen bereikt. Daar kan het echter niet mee eindigen.

De Commissie heeft gesteld dat het beleid is gericht op het in standhouden van de (water)vogelpopulatie, in het bijzonder de Grauwe Gans. Die grote grazers spelen in het behoud van die specifieke watervogel volgens de Commissie een belangrijke rol, in die zin dat als er niet voldoende wordt gegraasd, het gebied niet meer voor die watervogels geschikt (genoeg) zullen zijn en zij dan uit het gebied zullen vertrekken.

De Commissie baseert daarop de conclusie dat de grote grazers om die reden in het gebied zullen moeten blijven. De aantallen moeten daarbij wel sterk worden teruggebracht. Hoewel ook de commissie vindt dat de ideologie van Frans Vera heeft gefaald, moeten de grote grazers volgens de Commissie dus wel blijven en moeten de oorspronkelijke doelstellingen (vogelpopulatie) dus naar haar oordeel niet worden verlaten.

Verkeerde aannames

Onze stichting is het met de Commissie op dit punt hartgrondig oneens. Niet alleen stelt de Commissie in haar presentatie dat er weinig aan is gedaan om die oorspronkelijke doelstellingen te halen, ook erkent de Commissie dat adviezen van deskundigen door voor het project verantwoordelijke partijen herhaaldelijk niet is opgevolgd. Ook is een belangrijk deel van de vogels (andere vogels dan de Grauwe Gans) reeds vertrokken en zullen juist die vogels terugkeren als de grote grazers niet meer in het gebied zullen voorkomen.

Onze stichting vindt dan ook dat de Commissie haar conclusies baseert op verkeerde veronderstellingen. Zij vreest daarom het ergste, namelijk een herhaling van zetten, niet in de laatste plaats omdat dit inmiddels het derde rapport op rij is. Alle goede bedoelingen ongetwijfeld ten spijt, hebben al deze adviezen geen concrete oplossingen gebracht.

Met name de opmerking van de Commissie dat het zogenoemde “reactief beheer” moet worden geïntensiveerd, is niet een echte oplossing. Na herhaald doorvragen van journalisten moest de Commissie toegeven dat dat reactief beheer niets anders inhoudt dan het maken van een oordeel of een dier de winter doorkomt. Is dat oordeel negatief, dan wordt het dier afgeschoten. Dat betekent zodoende dat er massaal zal worden afgeschoten, ieder jaar weer. Tegelijkertijd is het zeer waarschijnlijk dat die watervogels elders een heenkomen zullen vinden. Dat maakt het aanwezig zijn van die grote grazers overbodig.

Geen oplossingen

Het is de Stichting opgevallen dat de Commissie tijdens de presentatie geen oplossingen voor de korte termijn heeft geboden. Dat betekent dat er geen enkel uitzicht is op het beëindigen van het dierenleed, laat staan op de lange termijn, hetgeen voor de Stichting onacceptabel is.

Reset/Smartphone

De Stichting begrijpt het door de heer Van Geel gegeven voorbeeld niet, dat het project Oostvaardersplassen kan worden opgelost door een “reset”, net zoals de heer Van Geel dat met zijn smartphone zou doen. Een smartphone met systeemfouten moet terug naar de fabriek, moet worden aangepast en opnieuw uitgevonden. De stekker eruit trekken en de smartphone opnieuw opstarten lost het probleem vanzelfsprekend niet op.

De Stichting heeft haar advocaat en adviseurs gevraagd om het rapport verder te bestuderen, maar in ieder geval staat vast dat er, dat vindt de commissie zelf ook, niet goed is gehandeld. Het moment is nu daar om ervoor te zorgen dat het drama in de Oostvaardersplassen zich nooit meer zal herhalen. Daarom zal worden uitgezocht welke overheden en personen verantwoording zullen moeten afleggen voor al het leed wat de dieren is aangedaan. Meer dan 2.000 dieren hebben per direct hulp nodig, zorg nodig en géén kogels.

Alléén opgegeven dieren doodschieten

De Stichting vindt dat per direct de volgende tijdelijke maatregelen zijn vereist:

1. De provincie Flevoland moet Staatsbosbeheer toestemming geven zodat de dieren kunnen worden bijgevoerd. Zolang dit volgens de onafhankelijke dierenartsen nodig is. Deze artsen hebben de situatie namelijk al eerder beoordeeld.

2. De dieren moeten op een zo kort mogelijke termijn door deskundige en onafhankelijke dierenartsen en hoefverzorgers worden onderzocht. Alle hulpbehoevende en zieke dieren moeten onmiddellijk door hen worden behandeld.

3. Er mag alleen maar deskundig afschot plaatsvinden als het individuele dier door een deskundige en onafhankelijke dierenarts is onderzocht én bovendien is opgegeven.

4. De lokale directie en boswachters van Staatsbosbeheer hebben een bijzonder slechte reputatie. Zij zullen niet in staat zijn en zeker niet op korte termijn, om de nodige zorg te bieden in plaats van doodschieten. Slager zijn en een slachthuis runnen is een ander soort werk dan een zorgcentrum runnen en zorg verlenen. Dat vraagt ook andere kwaliteiten van mensen.

5. Er moet per direct een ‘teamwissel’ komen. Leidinggevenden bij Staatsbosbeheer en boswachters moeten worden vervangen door deskundige leidinggevenden en boswachters van gebieden waar duidelijk is dat men op deskundige wijze met de dieren omgaat.

6. Er moet een onafhankelijke en deskundige commissie komen van experts en vertrouwens mensen die op zijn minst maandelijks beoordelen en rapporteren over de toestand van de dieren, het gebied en de uitvoering door Staatsbosbeheer.

7. Laat er geen onduidelijkheid over bestaan: deze maatregelen die de Stichting nu heeft gesteld zijn alleen bedoeld om verder onnodig dierenleed voor de korte termijn te voorkomen. Wij zijn van mening dat de Oostvaardersplassen voor de langere termijn niet de juiste leefomgeving is voor edelherten, heckrunderen en konikpaarden.

De Stichting zal ook in de toekomst proberen de hierboven geformuleerde doelstellingen te bereiken. Indien zal blijken dat er niets verandert en het dierenleed onverminderd doorgaat, zal het voeren van één of meerdere kortgedingprocedures niet te zijn voorkomen.

Stop met de grote grazers in de Oostvaardersplassen!

Cynthia en Annemieke