Geforceerd
“Als je bij zo’n merrie eenmaal de controle hebt, heb je er een gouden paard aan, maar daar moet je wel op trainen”, beaamt Laura. “Dan mag je even aandraven en galopeer maar weer aan. Jij bepaalt waar en in welke galop. Rijd maar in verlichte zit en schakel daarbij. Bij het afremmen, je onderbenen weer iets naar voren. Kijk waar je heen wilt. Ja, goed zo. Je moet voor jezelf ook al duidelijk hebben wat je wilt en waar je het wilt, zodat de merrie niet voor jou gaat denken. Dan mag je weer naar de draf en stap toegaan, zit wat terug en doe maar net alsof je klaar bent. Dan komt die uitknop misschien wel weer, net zoals zojuist in het stappen.” Laura zoekt de rust in de merrie. En jawel, Facey stapt rustig rond. Cobi geeft aan: “Ik begrijp heel goed dat je mijn bovenlichaam wat meer naar achteren wilt en mijn onderbeen iets meer naar voren, dat probeer ik ook heel erg te doen. Maar vanwege mijn reuma kan ik soms niet alles meteen uitvoeren zoals jij wil.” Laura: “Ik vind het heel fijn dat je dit aangeeft, want dan kan ik daar rekening mee houden. Ik zie dat je het echt wel probeert. Ik heb ook liever dat je mee blijft gaan met je paard, dan dat ik jou er geforceerd in een bepaalde houding op zet. Ik probeer met die kleine veranderingen, ook veranderingen bij je paard te krijgen”, legt Laura uit. Cobi knikt enthousiast en instemmend.
