Paddock
paradise: ideale huisvesting?
'Paddock paradise' raakt als term ondertussen aardig ingeburgerd. Iedere paardenliefhebber is er inmiddels wel van doordrongen dat zoveel mogelijk bewegen het paardenwelzijn ten goede komt. Maakt dat een paddock paradise de ideale leefomgeving?
Tekst: Gemma Jansen
Barbara Hoekstra
"Eten sprokkelen"
Barbara is hoefbekapper, Franklin Method Equestrian trainer en een enorme fan van paddock paradises. "Voor de fysieke en mentale gezondheid van paarden is het belangrijk dat ze zoveel mogelijk kunnen bewegen. Een paddock paradise kan hierin veel betekenen voor de paarden, mits deze goed is aangelegd met de noden van het paard voor ogen en niet die van de mens als maatstaf. Ik zie regelmatig een paddock paradise zijn doel voorbijschieten, omdat vooral gekozen wordt voor het gemak van de mens. Het dagrantsoen ruwvoer moet bijvoorbeeld verdeeld zijn over meer plekken dan dat er paarden in de kudde aanwezig zijn, om beweging te stimuleren. Een paard moet zijn eten als het ware bij elkaar sprokkelen. Ook het drinkwater moet op een heel andere plek te vinden zijn. In de vrije natuur beweegt een paard zo'n twintig kilometer per dag om te schuilen, eten en drinken. Door dit na te bootsen, krijgt het paard niet alleen een veel betere conditie, maar blijven ook de hoeven, spijsvertering, pezen en spieren gezonder. Per paard moet er ongeveer een halve hectare beschikbaar zijn, anders bewegen ze weer te weinig en worden ze snel te dik.”
