Langer, lager
Jonna observeert de combinatie goed: “En, hoe voelt ze?” Linda: “Heel safe en werkwillig, ze geeft gemakkelijk na, maar mag soms iets actiever reageren op mijn been.” Jonna bevestigt: “Ja, dat klopt. Ze is heel fijn, maar je kunt haar ook echt scherp maken. Wees dan net even consequenter met je been. Als ze te weinig reageert, geef je één keer extra been en daarna houd je je been weer stil. Zo ja, dat is al beter. Als je een beetje gewend bent, mag je haar van mij wat langer en lager instellen. Ze heeft van nature veel oprichting en kan zich daardoor wat strak in de rug maken. Door haar halsstrekkend los te rijden, komt ze meer over de rug. Bovenin zetten is geen probleem met haar, juist dat lager instellen vraagt aandacht. Draaf maar eens aan. Ook in de draf mag ze je hand meer naar beneden volgen. Maak contact met de mond en rijd met je been naar je hand toe. Als je wat druk krijgt in je hand sta je toe, zodat ze lengte naar voren en naar beneden kan pakken. Blijf tussendoor wel controleren of ze nog voldoende aan je been is. Vang eens op, door langzamer licht te rijden en geef weer been. Zo kun je haar weer scherp maken.” “Ja, dat voel ik!”, zegt Linda. “Pak dan ook maar even de galop mee.” De galophulp kan per persoon best verschillen, maar blijkbaar doen Jonna en Linda dat op dezelfde manier want Layla springt vrolijk aan. “In de galop geldt weer hetzelfde, controleer haar aan je been en laat haar hals net ietsje zakken. Zo ja, dat is beter. Blijf klein schakelen, door op te vangen met je zit en teugel, daarna ontspannen. Ze mag pas weg, als je weer been geeft. Ze moet dan wel echt even actiever galopperen, anders geef je weer duidelijker been”, benadrukt Jonna.
