Familie Rockx:
"Gek op onze dieren"

Tekst: Claartje van Andel | Foto's: Sanne Wiering

Er wordt veelzijdig en hard gewerkt in Roosendaal. Aan het opleiden van paard en mens, het trainen en verzorgen, het verder aanleggen van tuin en omgeving rond stal en huis, aan gesprekken over fokkerij en training, aan het in de gaten houden van alle dieren, aan het praten erover en bovenal: aan het intens beleven van elk stapje dat wordt gemaakt. Johan: “Onze lijn is uiteraard dat de paarden het prettig hebben en ons doel is om daar zoveel mogelijk van te kunnen genieten. Van ieder facet, gedurende het hele traject!” Het nieuw gebouwde huis met fraai volledig zicht op de parallel gelegen buitenbaan en de weilanden is naar idee van Penny. De oude koeienstal kreeg een verhoogde nok en herbergt nu ruime paardenstallen met veel frisse lucht, naar idee van Johan. Alle paarden komen in de wei. Johan: “Alleen de beplanting wordt nog verder aangepakt. Daarin verschillen Penny en ik. Voor Penny moet het meteen klaar zijn, ik vind alle stappen naar iets ook leuk.” Er zijn dieren in overvloed bij La Fazenda. Niet alleen de paarden, ook de honden en katten nemen hun eigen plaats in. “Wij zijn gewoon gek op onze dieren”, benadrukt Johan, terwijl er zich een kat op zijn schoot nestelt. “Alleen het aanrecht vind ik geen hygiënische plek voor een kat, verder mogen ze alles”, verontschuldigt hij zich meteen.

Heel speciaal

Johan, zijn vrouw Penny en dochter Thalia doen alles in de stal met z'n drietjes. Sinds 2020, na het afsluiten van het Johan Cruyff college in Roosendaal, is Thalia fulltime in het bedrijf werkzaam. Penny zegt trots: “Thalia wilde dit al van jongs af aan. Toen ze drie was, zei ze al als iemand het vroeg: 'Ik word amazone!' Heel erg duidelijk en heel prettig als je dat zo jong al zo goed weet. Anders dan onze zoon Alexander. Ik zie hem nog wel eens kok worden. Daar ligt zijn passie.” Thalia: “Dit hier is het gewoon. Dit is wat ik wil. Wat ik hier heb, besef ik zeker wel. Het is heel speciaal, zulke ouders en zulke paarden.” Penny: “En dat is het voor ons ook. Natuurlijk is het ook met Thalia begonnen met een oude pony, spelen op de ponyclub, voltige, ze heeft overal van geproefd en alles gedaan. Zo is dat uiteindelijk gegroeid. Het is heel fijn om haar samen te kunnen begeleiden. Ze doet er alles voor en heeft veel gevoel.”

Historie

Toen Johan en Penny elkaar ontmoetten, stond zij bij Dr Wolfgang Michaelis in Düsseldorf op stal. Johan werkte in de automatisering en reed daarnaast zo intensief als lukte paard. Johan: “Een totaal andere tijd. Met het eerste veulentje dat ik zelf fokte, Dakota (Wagenaar x Pandoer red.) reed ik op een gegeven moment Grand Prix.” Penny lacht: “Johan sliep gewoon niet! Toen hij ook les kwam nemen bij Michaelis, leek het net of ik hem al heel lang kende. Het contact was er meteen. Hij was snel een vriend, heel gemakkelijk om mee te praten.” Johan: “Van Penny viel me van alles op, maar ook dat zij zo fijn en met veel gevoel kon sturen. Dat sprak me heel erg aan.” Penny: “Ik had toen Winsome, mijn hippische soulmate. Al snel werd Johan mijn menselijke soulmate. In 1995 zijn we getrouwd.” Johan: “Terugkijkend op mijn pijlers in de rijkunst zijn dat er drie. Van Rinus van Schild bij ons in het dorp heb ik heel veel geleerd. Met hem zat ik vanaf mijn dertiende jaar hele dagen bij het losrijden te kijken. Dat vonden we het interessantste. Hoe bereiden al die ruiters hun paarden voor, hoe komen ze tot iets? Daarna ging ik bij Anky trainen en leerde ik opnieuw heel veel en nu werken Penny en ik al vele jaren samen.” Penny: “En mijn pijlers zijn Cindy Ishoy uit Canada, Herbert Rehbein, Kyra Kyrklund, Anky Van Grunsven en nu Johan. Het is heerlijk om samen in ons bedrijf te werken.”

Fokkerij

Bij La Fazenda wordt gefokt met drie lijnen. De eerste lijn is die van Gerda (Burggraaf x Usselo) waar Piroshka de la Fazenda prest prok ster (Sandro Hit x Burggraaf) uit komt. Zij is topfit met haar 25 jaar en wordt nog dagelijks licht gereden. Uit haar komt het Grand Prix-paard Verdi de la Fazenda (v. Florett As). Uit deze lijn komt ook de nu zevenjarige merrie Koko jr de La Fazenda (v. Toto Jr) uit Gerda Nova (v. Romanov). Johan: “Onze Verdi is nu 20 jaar en nog steeds een gezonde en sterke atleet. Daar ben ik best heel trots op! Verdi liep als jong paard op de PAVO, op het WK, liep allerlei kampioenschappen, presteerde als Grand Prix-paard door heel Europa en nu is hij twintig en fit en happy. Dat is ons doel met onze paarden. Hij is het soort paard waarvan ik denk dat je die voor de topsport moet hebben. Zijn mindset en energie zijn de juiste voor dat niveau. Dat nemen wij ook mee in onze fokkerij. Rittigkeit, go, dat hebben onze drie lijnen waar we mee fokken allemaal.” Een voorbeeld van de tweede lijn is de nu achtjarige merrie Just Imagine de la Fazenda (Johnson x Ampère x First Final). “Zij is een halfzus van de Vitalis-hengst Valverde”, zegt Johan, “uit dezelfde moeder Amicella van Ampère.” Een voorbeeld van de derde lijn bij de familie Rockx is de zwarte merrie Gelegro (Negro x Lord Leatherdale x El Corona). Johan: “We proberen onze fokkerij klein te houden, maar het is ook moeilijk om goede merries leeg te laten. Onze veulens zijn handzaam, ze gaan al aan een halstertje naar buiten enzovoorts. De latere opfok doen we bij Stal Belvedere of Anicare. Op drie- of vierjarige leeftijd gaan we longeren. Er komt iemand zadelmak maken en dan gaan we rustig opleiden richting de Grand Prix. We geven veel les en soms is er een passende match, dan wordt een paard ook wel verkocht.”

Ontwikkeling

Het is heel duidelijk waar de sport zich naar toe ontwikkelt”, vervolgt Johan, “het gaat steeds meer naar de verfijnde communicatie toe met veel lichtheid en datzelfde weerspiegelt zich in de ontwikkeling van onze fokkerij.” Penny vult aan: “De paarden van 25 jaar geleden waren naar ons idee beperkter. Ze waren stijver, leken minder intelligent ook. Nu zijn ze intelligenter, attenter, losser in hun lijf en veel soepeler. De merries die Thalia nu rijdt, Gerda Nova en Koko, zijn positief scherp uit zichzelf. Ze zijn heel slim.” Thalia bevestigt: “Het lijkt wel of de merries net nog iets meer pit hebben of zo, wat ik prettig vind. Gerda Nova is een positieve, gemotiveerde tijger. En Koko heeft dat ook. Zo gemotiveerd! Zo leuk om bekende dingen van de ouders bij de paarden te voelen. Koko is kleiner en compacter gebouwd, maar bij Koko en Gerda Nova zit je op hetzelfde paard. Soms zegt papa: 'Die heb je toch al gereden?' Maar dan is het de dochter, haha!” Penny: “Soms heb je paarden die anders reageren in de ring, maar deze hebben gewoon die go en dat is heel prettig. Als ze fouten maken, is het omdat ze te veel willen.”

Logica

Voor de familie Rockx is het helder, de opleiding gaat volgens een bepaalde logica in de communicatie, gericht op het verkrijgen van een betere balans. Een bepaalde basisopleiding die je een jong paard aanleert, maar in de Grand Prix is het communiceren op hetzelfde gebaseerd. Penny zegt: “Daarom gaat Thalia verder komen dan wij. Wij waren lang bezig om een pad te zoeken, een weg. Thalia heeft meteen dat pad te pakken. Terwijl ik tegen de tijd dat ik het eindelijk meer voor elkaar had, er even uit was en kinderen kreeg.” Johan beaamt: “Het kan vóór je werken als je weet met welke rijlogica je op een paard zit. We rijden met elkaar en dan kijk je automatisch uit een ooghoek mee. Thalia is altijd heel erg open geweest over hoe je iets kunt oplossen en heeft niet echt gepuberd. Ze accepteert het wel als wij samen rijden en zeggen van ‘ik zou het zo doen’.”

Balans en niet helpen

“Eigenlijk is het heel simpel”, vervolgt Johan. “Je moet je paard steeds in balans kunnen zetten. Het moet in gemakkelijke verbinding over de rug naar het bit toelopen. De een moet wat meer over de rug, de ander weer wat anders. Je wilt steeds tempo-controle. Je schakelt steeds wat, soms rijd je wat oefeningen. Maar als je ons ziet rijden, maakt balans en tempo controle 96% uit van wat we doen. Zo mooi licht, wat nu wordt benadrukt, dat is puur de communicatie van ruiter naar paard. Die manier van rijden, wordt door de jury gewaardeerd. Dat lichte en gemakkelijke kan nóg consequenter door elke jury worden benadrukt, op elk niveau, van basis B tot Grand Prix.” Penny sluit aan: “De lichamelijke mogelijkheden en de positieve mindset van de verbeterde paarden van nu zijn heel fijn. Bij slimme, intelligentere paarden met een goede basis gaat opleiden best gemakkelijk. Ik heb één ‘maar’: het is wel belangrijk dat je je paard niet steeds aan het helpen bent. Communiceer zo dat ze op eigen benen moeten lopen. Anders blijf je helpen. Balans is zo belangrijk.”

Hongarije

Johan Rockx is al vanaf 2016 ook bij het talentenplan in Hongarije betrokken. Het talentenplan bij de KNHS was daar opgevallen en Johan gaat er sinds die tijd drie keer per jaar een lang weekend naartoe. Johan: “Het is heel leuk om te doen, met heel gemotiveerde mensen. Ik probeer met de grote paraplu van de internationale sport te kijken. Het is fijn om gemotiveerde mensen te helpen om de sport globaal te houden. Anders komt het niet goed.”

Toekomst

De toekomst van de paardensport en de dressuur is trouwens niet heel simpel, benadrukken Johan en Penny tot slot. “Ik vraag me wel eens af in hoeverre mensen zonder paarden wel weten en begrijpen hoe dol wij op onze paarden zijn?”, vraagt Johan zich af. “Al die critici, hebben die er enig idee van dat wij ons complete leven in het teken stellen van de beste zorg voor onze dieren? Volgens mij niet!”. Wat dat betreft zien Johan en Penny een grotere taak weggelegd voor de sportbond. Johan: “De KNHS zou een communicatie-topper moeten hebben die zich fulltime bezig houdt met het uitdragen van die allerbeste zorg die wij als ruiters, trainers en opleiders onze dieren geven. Dát is de visie die moet landen bij alle tegenstanders. Paardenmensen doen er werkelijk alles aan om het hun paarden naar de zin te maken. Ons bedrijf draait volledig om de dieren waar wij graag mee leven en die wij een zo goed mogelijk leven willen geven. Het is een way of life samen met onze paarden en dieren.”