Henk Jan Vroom: “Bixie voor jonge paarden?”
Algemeen“De winter is om te oefenen, in de zomer rijden we wedstrijden.” Althans, zo was het vroeger. Tegenwoordig kan er het hele jaar door wedstrijd gereden worden. De buitenwedstrijden zijn toch dat extra mooi feestje, waar iedereen op heeft zitten wachten. En dat hebben we geweten. Het prachtige weer van de afgelopen weken liet er geen twijfel over bestaan: de zomer kwam snel en in alle hevigheid. We konden weer genieten van het rijden in zonovergoten buitenpistes.
Tekst: Henk Jan Vroom | Foto’s: Hendrik Waanders en Ellen Pitlo
De buitenwedstrijden waren voor ons ook de gelegenheid om onze jonge paarden voor het eerst mee te nemen naar wedstrijden. Ze waren zeer onder de indruk van de rijbaan tussen de witte hekjes, van alle andere paarden, het horen van een bel en van de toch wel enige aanwezige spanning bij de ruiter. Toch willen wij graag dat ‘de eerste keer’ voor deze jonge paarden meteen een fijne ervaring is. Dan kunnen ze geleidelijk wennen aan de gezonde wedstrijdstress en gaan ze met plezier op pad naar een wedstrijd. Zoals ook onze oudere en ervaren paarden kennelijk plezier hebben van de intense aandacht en dat uiten door hun performance in de ring. Dat komt hun presentatie ten goede, ze kunnen zodoende een mooie lichtvoetige dressuurproef laten zien.
Witte-hekjes-syndroom
Helaas zie je het op wedstrijden met onervaren paarden nog wel eens mis gaan. Het is logisch dat de ruiter meer stress ervaart voor een groter publiek en met een jury die ook verder van huis is. De paarden, gevoelig als ze zijn, vernemen deze prestatiedruk en reageren met hun eigen uitingen van stress. Je ziet vluchtgedrag, of zelfs stakende paarden als het heel spannend is. Als dit niet in goede banen geleid wordt door trainer en ruiter, ontstaat er een negatieve spiraal met veel ruk- en trekwerk. Voor je het weet, zit je in een vicieuze cirkel die niet zelden eindigt in een paard met een chronisch ‘witte-hekjes-syndroom’ en een wanhopige ruiter die alleen nog maar verzucht “Thuis is ie altijd zo braaf...”
Oefenwedstrijden
Om dit soort situaties te vermijden, kiezen wij er voor om de jonge paarden mee te nemen naar oefenwedstrijden. Soms doen we dit eerlijk gezegd ook met meer ervaren paarden, bijvoorbeeld na een lange wedstrijdloze periode zoals na dracht of bij een opbouwperiode na een blessure. Het voordeel; tijdens een oefenwedstrijd is er per combinatie meer tijd beschikbaar. De jury valt niet meteen van zijn of haar stoel als het even niet goed gaat. Ook niet als het wat langer duurt, omdat het nu even beter is om een extra volte te rijden, of om nog even terug te gaan naar stap. Het effect; er is bij zowel de ruiter/amazone als het paard meer ontspanning. Het resultaat: je vermijdt slechte ervaringen die mogelijk het begin kunnen zijn van een problematische wedstrijd carrière. Jullie begrijpen het al, ik ben hier een groot voorstander van!
Wie rent mee?
Misschien is het dus een idee om voorafgaand aan de wedstrijden altijd een oefenrubriek te programmeren? Een oefenrubriek zonder puntenpublicatie en mét extra tijd per combinatie? Kortom, een soort Bixie voor jonge paarden? Het klinkt misschien als een grap, maar dat is het niet. Ik denk dat een goede voorbereiding voor onervaren paarden van groot belang is om later met plezier als een zelfverzekerd, blij paard de ring in te kunnen. Nu alleen nog even vragen wie er met mij mee wil rennen natuurlijk!
Wie is Henk Jan Vroom?
Henk Jan heeft met zijn vrouw en Grand Prix-amazone Angelique een dressuurstal in Dalfsen. Daar richt hij zich op de training van paarden en combinaties, met als rode draad ruiterbalans en de harmonie tussen ruiter en paard. Zijn opleiding genoot hij in Duitsland bij Rick Klaassen en later bij Jean Bemelmans. Tegenwoordig traint het echtpaar bij de Finse Henri Ruoste en Monique Peutz.
