Gesloten houden
Teddy en Niek hebben de smaak te pakken, de balken gaan nog twee gaatjes hoger. Teddy legt aan Niek uit welk parcoursje hij nu moet rijden. “Vertel jij het maar even na.” Daar zit Niek niet mee. Nu de juiste uitvoering ervan.
“Het is nu nog belangrijker dat je hem niet te lang laat worden, maar meer in verbinding rijdt van achteren naar voren. Zet hem aan je been. Zo ja, maar pas op dat je niet te hard gaat.” Niek rijdt op de oxer af, maar het komt niet uit. “Doe maar opnieuw en dan met één sprong minder. Je komt niet uit, om dat je het te veel voorwaarts op wil lossen. Daardoor kom je er weer te groot in. Rijd hem meer bij elkaar die wending door en als je de afstand ziet, rijd je er naar voren naar toe. Zo ja, dat is hem.” Niek rijdt naar de dubbel, maar ook daar past het even niet. “Rijd hem weer tegen je hand, niet langer laten worden. Het moment dat hij uit elkaar valt, moet je zien te voorkomen. Ja, dat is een stuk beter.” Ze sluiten de nu al leerzame les af met enkele steilsprongen met wendingen ertussen. “Denk om wat ik net zei en als hij iets tegen de hand komt, ga dan niet voorover zitten maar blijf achterin zitten. Rijd je wendingen bewust en rijd vervolgens naar voren naar de steilen toe. Goed zo, nu zie en voel je wat je moet doen. In Asten ook zo rijden hè?”, knipoogt Teddy.