Suzanne Smeeing's fokproduct Next Pitch US tijdens de KWPN Hengstenkeuring 2021
Suzanne Smeeing's fokproduct Next Pitch US tijdens de KWPN Hengstenkeuring 2021 Foto: DigiShots

"Geen poespas"

De veulens komen bij Suzanne Smeeing ’s nachts op stal en gaan overdag de wei in. Vanaf het begin worden ze gewend aan het aan- en afdoen van het halster. In de wei gaat het halster af want dat vindt Suzanne veiliger. Binnen een maand gaan ze een paar keer aan het touwtje mee naar binnen of naar buiten. Zodra ze doorhebben dat ze bij druk op het touw mee horen te lopen, mogen ze weer gewoon los mee. Ze vergeten het geleerde namelijk niet. Vastzetten leren gebeurt pas na het afspenen. Omdat de veulens al gewend zijn aan het touwtje mee te lopen, gaat het vastzetten nagenoeg altijd probleemloos. Wat behulpzaam is bij de opvoeding van de veulens, is dat haar merries fijne karakters hebben en het goede voorbeeld geven. Natuurlijk krijgen ze ook eigenschappen van de vader mee. Maar vooral als de veulens wat ouder worden, ziet Suzanne eigenschappen van de merrie terug. Onder de veulens komt ook wel eens een heel brutale of juist heel terughoudende voor.

Advertisement

“Als je met beide soorten veulens rustig omgaat en een vaste volgorde aanhoudt, komt dat uiteindelijk goed. Sommige veulens zijn van nature juist zo mak dat ze direct hun neus in je broekzak steken.”

Ook voetjes geven wordt spelenderwijs meegenomen in de eerste paar weken. Als de merrie naar de smid moet, pakt de smid ook de voetjes van het veulen even mee. “We hebben gelukkig een hele geduldige smid die daar de tijd voor neemt”, zegt Suzanne lachend. Ze merkt bij het beleren dat de paarden zo veel vertrouwen in de mens hebben en al veel kennen, dat beleren voor hen geen traumatische ervaring is maar juist heel soepel verloopt. Suzanne is geen voorstander van te veel extra aandacht geven aan een veulen. "Dat levert vaak vervelende en opdringerige veulens op die te weinig respect voor de mens hebben. Laat de veulens elkaar in de wei opvoeden, dat werkt veel beter.” Elk veulen is uniek. Suzanne heeft er wel eens een gehad die zo zelfstandig was dat hij bij het binnenzetten zijn moeder niet volgde maar het veel leuker vond om de voortuin eens grondig te inspecteren.