Diagonaalsgewijs
"Bij het achterwaarts gaan, tilt een paard zijn benen gelijktijdig diagonaalsgewijs op en zet ze naar achteren weer op de grond, meteen gevolgd door het volgende diagonale benenpaar. Daarna staat de ruiter de hand toe en gaat hij weer voorwaarts in de gang die hij vraagt. Ik heb ooit eens als examen-bonusvraag aan cursisten gevraagd waarom goed achterwaarts gaan eigenlijk alleen maar diagonaalsgewijs kan zijn. Daar kwamen ze niet zo goed uit. Toch hoef je voor die vraag alleen maar bij het begin te beginnen. Wat is het doel van het paardrijden? Dat je je paard verbetert in zijn evenwicht. Stel nu dat een paard met één been zou beginnen met achterwaarts stappen. Wat er gebeurt er dan? Je paard wordt óf langer en is hij er dus niet meer met de achterhand bij. Of hij komt te veel op de voorhand. En ook dan is hij uit zijn evenwicht en verbeter je dat evenwicht dus niet. Kortom: je moet dus wel diagonaalsgewijs achterwaarts treden. En dan draagt het achterwaarts zelfs bij aan het verbeteren van dat evenwicht. Achterwaarts gaan is de ideale oefening om te spelen met dat bekken dat kantelt en tot dragen komt.”
Foto: 5440
