EVENWICHT
"Paardrijden draait om balans, om evenwicht. Altijd! Bij alles wat je doet. Daarom begin ik daar eerst over. Training van wat dan ook heeft geen enkele zin als er niet een bepaalde balans onder het zadel is waar je mee verder kunt. Zowel bij het begin van de scholing van een jong paard, als op olympisch niveau, heb je gewoon één hoofdzaak: het evenwicht. De balans verschuift tijdens je training. Een jong paard loopt onder de ruiter in natuurlijke, horizontale balans. Dan ga je uiteindelijk die natuurlijke balans op de voorbenen verder verfijnen richting meer gewicht naar de achterhand en dan heet het verzameling. Dat is dan meteen weer zo'n dressuurterm: verzameling. Verzameling is de verfijning van het evenwicht bij een verder getraind paard, van horizontaal richting verticaal. Daar kan je aan blijven werken. Verzameling is uiteindelijk het ultieme doel van het paardrijden. Alles bij dressuur gaat er over hoe we het paardenlichaam zo optimaal mogelijk laten functioneren. Als de lichaamsfunctie van het paard goed is en er dus nergens mechanische problemen in lichaam of benen zijn, kan alles in het rijden en trainen goed gaan. Dan blijven de bewegingen zuiver. Alle bewegingen, dus ook het achterwaarts. De basisvoorwaarde voordat je aan achterwaarts begint, is natuurlijk dat hij eerst voor zover zijn africhting dat toestaat ‘aan elkaar is' en over vier benen gaat. In zijn evenwicht en balans van dat moment. Ik besteed altijd ruim tijd aan het losrijden. Daarin zet je alle spieren, banden en weefsels van het paard op actief, op ‘aan'. Dan is het paard ontvankelijk voor al jouw kleine hulpen en kun je fijn paardrijden. Nou, na dit basisverhaal over de balans, kunnen we ons gaan richten op het achterwaarts.”