Droes en nu?

Vrijwel alle paarden krijgen in hun leven een keer droes. Het komt vooral voor bij jonge paarden tussen 1 en 5 jaar oud. Gelukkig knappen de meeste paarden goed op, maar onderschat deze ziekte niet; droes kan dodelijk zijn! 1-2% van de paarden overlijdt eraan.

Wat doet de Streptococcus equi bacterie precies?

Wanneer het paard de Streptococcus equi bacterie heeft opgelopen, vermenigvuldigt deze zich in de lymfeknopen, welke gaan ontsteken en waardoor pijnlijke zwellingen ontstaan. In de meeste gevallen blijft de besmetting beperkt tot de lymfeknopen in het gebied rond de keel. In sommige gevallen verplaatst de bacterie zich echter via de bloedbaan naar andere plaatsen in het lichaam, ook wel verslagen droes. Hierbij ontstaan abcessen in bijvoorbeeld de organen, de buikholte, de borstkas en/of de spieren en is er slechts een kleine kans op herstel. De meeste paarden zullen er aan overlijden.

Symptomen van droes

De incubatietijd van droes is 3 tot 14 dagen. Dat betekent dat in deze periode van 3 tot 14 dagen na de besmetting de eerste verschijnselen optreden. De meeste paarden met droes hebben eerst:

• Koorts
• Heldere, witte neusuitvloeiing

Na enkele dagen:

• Pusachtige neusuitvloeiing
• Sloomheid
• Slecht of helemaal niet eten
• Ontstoken lymfeknopen vormen abcessen
• Pijn in de keelstreek, paard houdt de hals vaak gestrekt
• Moeilijk slikken, voedsel komt soms via de neus terug
• Lymfeklieren aan het hoofd zijn verdikt, pijnlijk en kunnen een snurkend geluid veroorzaken omdat ze de keel dicht drukken (verstikkingsgevaar)

Binnen een paar weken:

• Ontstoken lymfeklieren breken meestal door naar de keelholte of naar buiten: zwelling in de keelstreek wordt dan minder en er valt een etterige uitvloeiing te zien
• Als abcessen zijn doorgebroken en de droes niet naar binnen is geslagen, zal het paard zich snel beter voelen

Bij verslagen droes:

• Erg ziek
• Intermitterende koorts
• Sterke vermagering
• Abcessen op andere plaatsen in het lichaam, afhankelijk hiervan ook: koliek, hoesten, diarree

Besmetting

De Streptococcus equi bacterie is in grote hoeveelheden aanwezig in de neusuitvloeiing en de pus van besmette paarden en is zeer besmettelijk. Paarden met droes moeten dan ook geïsoleerd worden van andere paarden. Jonge paarden krijgen veel sneller droes dan oudere paarden. Soms zijn opfokstallen compleet besmet.

Diagnose en behandeling

Vaak zijn de klinische verschijnselen van droes zo duidelijk dat de dierenarts de diagnose gemakkelijk kan stellen. Als dit niet het geval is, kan de dierenarts neusswabs en/of een neusspoeling nemen en daar een bacteriologisch onderzoek op uit laten voeren om te kijken of de Streptococcus equi bacterie aanwezig is. Bij droes wordt zelden antibiotica gebruikt, omdat dit de rijping van de abcessen vertraagt. Meestal is het beter de abcessen door te laten breken naar buiten. Als benauwdheid niet op te lossen is met medicijnen of door de abcessen te openen, moet er een buisje in de luchtpijp geplaatst worden (tracheotomie) waar het paard door kan ademen tot de ademweg weer vrij is van zwelling. Schakel altijd de dierenarts in als er een vermoeden van droes bestaat. Alleen hij of zij kan de juiste diagnose stellen en een goede behandeling opstarten.

Tekst: paardenarts Iris van Gulik