Martha heeft een jong paard, zelf gefokt. Trots als een pauw haalt ze hem, van top tot teen ingepakt in beschermers, van de trailer. Hij heeft diverse bontjes om het halster en zoveel warme fleecedekens op dat zijn kleur nauwelijks te ontdekken is. ‘Kom maar jongen’ spreekt ze hem bemoedigend toe terwijl hij haar de smederij in volgt. ‘Hij kan heel druk zijn, ik denk dat hij hoogsensitief is’, vertrouwt ze Manlief toe. Die knikt begrijpend en probeert het halster met het halve schaap af te doen. ‘Moet dat?’ vraagt zijn eigenaresse bezorgd. Lief legt uit dat hij liever een sterk en stevig halster omdoet zodat Ruin in elk geval op zijn plek blijft staan. En niet achterover valt wanneer hij al hangend het halster stuk zou trekken. Ze knikt instemmend, veiligheid voor alles.
