Waarom doorzitten vaak zo moeilijk is (en tóch makkelijk kan zijn)

Maar Els is niet de enige

Er zijn zovéél ruiters die het moeilijk vinden, dat doorzitten. Toch is er hoop. Want het is net zolang moeilijk, totdat het makkelijk wordt. Je moet nét even weten waar je moet zijn in je lichaam. Bij welke spieren, in welke gewrichten. En dáár gaat het vaak mis. Want je neemt een houding aan, met teveel vormspanning. Je drukt jezelf in een vorm. En dan kom je uit bij iets wat we bij Sundance als laatste willen zien. De valse verzameling. 

Want je zet de verkeerde spieren in

En dát kan weer met van alles te maken hebben. Daarmee zijn we bij de kern van het doorzit-probleem. Het is een puzzel die gelegd moet worden. Met voldoende aandacht voor alle losse stukjes. Zonder dat je je blind staart op de foto van de deksel op de puzzeldoos. Bij paarden doen we dat allang. Sundance moet eerst op lengte zijn, op verbinding en symmetrisch in het gebruik van de wervelkolom. Daarná komt pas de verzameling. Terwijl Els zichzelf in een verzamelde houding perst om in godsnaam te kunnen doorzitten. Dat is inconsequent. Gun jezelf een logische opbouw.

En train dus efficiënter

Daarom begint goed doorzitten voor mij in stap. Dat lijkt de langste weg, maar het is de kortste. En het maakt het weekend van Lars een stuk leuker. De beweging in stap écht goed kunnen volgen, is de basis van goed doorzitten. Maar dan ben je er nog niet. Je moet ook nog eerst heel knap kunnen lichtrijden. Want doorzitten is lichtrijden, zonder dat je kont uit het zadel komt. Ruiters als Els slaan die opbouw over. Dat is doodzonde voor je lichaamsgebruik. En voor je zelfvertrouwen. 

Dus ik bespreek echt álles

Ik bekijk je enkels, knieën, heupen en zelfs borstbeen. Daardoor is goed doorzitten een logisch gevolg. En geen doel op zich. Net zoals de verzameling van je paard. En je kan je afvragen of jezelf niet vals verzameld bent. Check je borstbeen eens. Als dat hard is en naar voren wordt gebracht, dan trek je jezelf uit het verband. Om dat te compenseren, zet je de rest van je romp vast. Niet zo handig als je de beweging wilt volgen. En, nog belangrijker, je werkt dan terug. Check deze 15 seconden sneak uit één van mijn clinics maar. 

Een zacht borstbeen dus

Denk maar aan de valse verzameling een paard. Die brengt het borstbeen ook teveel naar voren. Dat onderbreekt de uitlijning van de wervelkolom. Dus meebewegen kan je wel vergeten. En dan praten we over een borst - been. For God sake. Kan je nagaan wat er verder nog een rol speelt. Dus wees een beetje leuk voor jezelf als doorzitten niet lukt. En doe je paard een lol. Bouw doorzitten gefaseerd op. Want het is al ingewikkeld genoeg, dat paardrijden. 

Meer over Sara Ouwehand op www.ridersdynamics.nl

FOTO: Danique Ackermans @ Kinskystable