Afbeelding

Aanleuning met Rien van der Schaft (2): Voorkeurshouding

Instructie Opvallend

Grand Prix-ruiter, trainer en voormalig bondscoach Rien van der Schaft legt uit hoe je op een correcte manier een mooie aanleuning verkrijgt. In deel 1 hadden we het over de ruiterhand, we gaan nu in op de voorkeurshouding van een paard

Advertisement

Luchtige verbinding

Zo, de inleiding, over aanleuning en de ruiterhand, zit er op. Nu de praktijk. Daarvoor heeft Rien  een achtjarige ruin meegenomen. Hij heeft de ruin nog maar twee maanden op stal en de mooie bruine is voor het eerst mee naar een vreemde omgeving. Hij is wakker, maar niet gespannen, zo lijkt het. Hij wordt gereden op een trens. 

‘Ik neem licht contact en laat ‘m gewoon kijken’, legt de ruiter uit als hij in het zadel zit. ‘Hij loopt normaal fijn naar voren, het neusje eruit. Ik houd een luchtige verbinding, op twee teugels en hij loopt in z’n natuurlijk e voorkeurshouding.’ Als hij op beide handen gestapt heeft, over de hoefslag, gaat Rien al snel in draf over. ‘Ik zit eerst altijd even door, zodat ik het paard goed kan voelen.’

natuurlijk evenwicht

De ruin begint al lekker te sjouwen; hij heeft nog steeds zijn neus voor de loodlijn, ook in de galop die Rien op beide handen laat zien. De ruin heeft een goede natuurlijk e balans, laat zijn ruiter weten. Zijn houding blijft fijn stil, net als de hand van Rien, dus die zoekt het paard  mooi op. Af en toe controleert de ruiter of dat inderdaad het geval is door hem de hand iets mee te laten nemen.

Van natuurlijk e balans naar expressie

‘Als hij zo loopt, kan ik wat meer houding proberen te krijgen, wat meer expressie en afdruk. Dat is een volgende stap in de training. Je krijgt dat door oefeningen te doen, zoals een volte, vanuit het binnenbeen. Hij zet dan zijn binnenbeen verder onder de massa. Maar die basis, ontspannen naar voren, in zijn eigen evenwicht, blijft hetzelfde.’