“Paarden intelligent genoeg om mens om hulp te vragen”

Chimpansee

Het communiceren met anderen is een waardevolle manier om te kunnen overleven. Mensapen zoals de chimpansee zijn bijzonder goed in het begrijpen van anderen. Ook gedomesticeerde dieren zijn goed in het communiceren met mensen. Recent onderzoek bij honden wees uit dat zij zeer goed zijn in het begrijpen van verschillende menselijke handsignalen en gezichtsuitdrukkingen. Er wordt gedacht dat deze kennis bij onze huisdieren is ontstaan onder invloed van het domesticatie proces.

Domesticatie

Paarden werden 6000 jaar geleden gedomesticeerd en helpen sindsdien de mens op verschillende manieren: van transport tot gezelschap. Er wordt gedacht dat paard en mens zo goed samenwerken doordat het paard een goede sociale cognitie heeft van menselijk gedrag. Dit was echter nog niet wetenschappelijk bewezen. Monamie Ringhofer en Shinya Yamamoto besloten dit concept te onderzoeken.

Verborgen wortels

De Japanse onderzoekers plaatsten paarden in een situatie met een probleem: de paarden hadden zicht op verborgen voedsel maar konden hier zelf niet bij door een omheining. Een verzorger die zich buiten de omheining bevond kon wel bij de emmers. De paarden zagen een assistent wortels onder emmers verstoppen die buiten de paddock stonden. Zodra de paarden doorhadden dat er eten in het spel was, bleven zij bij de verzorger staan, keken ze naar hem en raakten zij hem aan of duwden zij tegen hem. Zij vertoonden dit gedrag opmerkelijk vaker en langer dan wanneer er geen eten was verstopt onder de emmers.

Slimmer dan kleuter

Buiten dit effect werd ook een bijzondere eigenschap aangetoond: paarden kunnen zich verplaatsen in de gedachtewereld van de mens en beschikken daarmee over een theory of mind. Een eigenschap die bij kinderen pas ontwikkelt vanaf een leeftijd van drie tot vijf jaar en bij autisme erg achterblijft. Het gedrag van de paarden was namelijk afhankelijk van de kennis van de verzorger. Wanneer de verzorger niet had gezien dat de wortels werden verstopt, gaven de paarden grotere en duidelijkere signalen aan hem. Dit laat zien dat het paard begrijpt dat de verzorger niet van de wortels af weet wanneer hij het proces van verstoppen niet heeft gezien. Het paard kan zich dus ‘in het hoofd van de verzorger’ verplaatsen. De resultaten tonen aan dat wanneer paarden een probleem tegenkomen wat zij niet zelf kunnen oplossen, zij de hulp van een mens kunnen inroepen door middel van visuele (kijken) en fysieke (aanraken en duwen) signalen, en dat zij daarnaast over theory of mind beschikken en daarmee hun signalen aanpassen op de kennis van de verzorger. 

Foto: Remco Veurink 

Bron: Animal Cognition / Hoefslag