Sipke Bijzitter met de halfzus van Sutterflyke en haar veulen.
Sipke Bijzitter met de halfzus van Sutterflyke en haar veulen. Foto: Marga Boonstra-Schievink

#Tokio | Sipke Bijzitter: “Ik fok vooral op elasticiteit en meewerkende karakters”

Fokkerij

Tien jaar geleden fokten Sipke Bijzitter en zijn nicht Marieke de Roos-Kerkhof de merrie Shutterflyke (v. Sir Shutterfly) uit zijn bonte merrie Zaramba (v. Kigali). Shutterflyke nam afgelopen week onder de Tsjechische eventingruiter Miroslav Trunda deel aan de Olympische Spelen in Tokio van 2020.

Advertisement

Heel trots

Hoe vindt de fokker het dat er een fokproduct van hem op de Olympische Spelen liep? “Het is natuurlijk gewoon hartstikke leuk, al ben ik er niet voor opgebleven. We zijn natuurlijk wel heel trots als we de beelden voorbij zien komen.” De moeder van Shutterflyke was ontzettend braaf. Daarom wilde Sipke een bloedpaard met lengte voor de dekking. Zo kwam hij terecht bij Sir Shutterfly, een volle broer van Shutterfly, waar Meredith Michaels-Beerbaum toen actief mee was op het hoogste niveau in de springsport. 

Moeder teruggekocht

“Eerder heb ik wel eens gezegd dat ik hele plezierige merries wilde hebben, die ik dan bij rotzakken van hengsten kon zetten zodat het alsnog goede sportpaarden werden. Daar ben ik later wel op teruggekomen, want dan heb je alsnog een halve rotzak wanneer je een merrieveulen aan wil houden voor de fokkerij. Ik fok altijd makkelijk te rijden paarden. Marieke reed met de grootmoeder van Shutterflyke in de sport.” Marieke vult aan: “Ja dat klopt, zij was een heel plezierig dier. Zij is helaas jong overleden en we hadden toen Zaramba al verkocht. Sipke miste toen toch wel een bonte in de wei, en gelukkig mochten we haar terugkopen. Dat is wel mooi, want anders was Shutterflyke er nu nooit geweest.”

Veel vraag naar

Shutterflyke werd als veulen al verkocht. “Ze was een heel leuk veulen maar je kunt niet alles houden. Zij was snel verkocht, want door haar al eerder verkochte halfzus was wel veel vraag naar dat lijntje. Via Hein Peeters werd de merrie uiteindelijk verkocht aan haar Tsjechische eigenaren. Als 3-jarige is Shutterflyke via Hein naar die mensen toe gegaan.” Had de fokker verwacht dat hij Shutterflyke terug zou dien op de Olympische Spelen? “Nee, niet echt. We zijn haar een tijdje uit het oog verloren. In 2017 werd ze ineens achtste op het WK voor jonge Eventingpaarden. Vanaf daar hebben we haar via Social Media kunnen volgen.”

Springpaardenfokker

Sipke moet wel eerlijk toegeven dat hij niet de grootste fan is van de eventingsport. Zijn hart ligt meer bij het springen. Vandaar dat hij dan ook misschien wel nóg trotser is op de door hem gefokte Lincoln (v. Faldo), die onder Albert Zoer uitkwam op 1.60m-niveau. “Lincoln stond vaak in de paardenmagazines omdat hij veel prijzen won. Albert Zoer zei altijd dat het voelde alsof hij vleugels had als hij op Lincoln zat. Hij was ook vooral een heel makkelijk te rijden paard. Dat is waar ik op fok, op meewerkende karakters.”

Eigenwijze keuzes

Op dit moment heeft Sipke nog drie jonge merries staan. Zaramba heeft hij een tijd geleden verkocht aan een kennis. “Door het plezierige karakter van de paarden, zijn dat ook plezierige contacten en het is fijn dat we elkaar kunnen helpen. Eén van drie merries probeer ik drachtig te krijgen, maar dat zit nog een beetje tegen. Ik fok niet veel meer, maar ik wil nog wel een paar veulens fokken uit wat ik denk dat goede hengsten zijn.”

Marieke voegt er nog aan toe: “Sipke heeft een heel goed oog voor kwaliteit, exterieur en beweging. Hij is soms wel eigenwijs geweest in zijn keuzes, hij houdt zich niet vast aan een bepaald stamboek of een bepaalde stroming.” Daar is hij het wel mee eens: “De paarden moeten gewoon goed kunnen bewegen, en dat betekent voor mij dat het een elastisch paard moet zijn. Uit wat voor stamboek het paard dan komt, maakt me niet uit.”

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto: Marga Boonstra-Schievink